Als banneling mag je de Volkskrant zelfs niet lézen. Onvrijheid van meningsvorming?

In verband met mijn verbanning mag ik zelfs de opiniepagina’s van de Volkskrant op het internet niet lézen. Telkens als ik het adres van de opiniepagina (inclusief Commentaar en Columns) intyp, word ik door het systeem omgeleid naar de nieuwspagina.

Ook het archief van de Volkskrant is voor mij kennelijk geblokkeerd, want ik krijg alleen de eerste tien zoekresultaten te zien. Het archief is een normale service waarvan alle VK-abonnees gebruik mogen maken. En verder mag ik  ‘natuurlijk’ ook niet meer reageren op opiniestukken en deelnemen aan het publieke debat op de daarvoor bedoelde openbare discussieplatforms op de internetsite van de krant. Dit gaat wel erg ver. Ondertussen haalt de abonnementen-adminstratie nog wel steeds periodiek het volledige abonnementsgeld van mijn bankrekening..

Volgens de huidige moderator heeft de krant zelfs niet de mogelijkheid om het lezen van de opiniepagina’s te blokkeren, maar toch gebeurt dit. Ik kan die pagina’s overal vandaan lezen maar niet vanaf mijn eigen pc thuis. Het heeft dus wel degelijk te maken met mijn IP-ban. De huidige moderator kan en/of wil die verbanning niet opheffen omdat die door haar voorganger Henk Müller is opgelegd en die staat boven alle wetten. Volgens ombudsman Thom Meens heeft de blokkade niets te maken met mijn IP-ban maar zit er gewoon een ‘fout in het redactiesysteem’. Zo’n ombudsman is een geweldige steun voor burgers die door de macht worden gemangeld..

Doorgaan met het lezen van “Als banneling mag je de Volkskrant zelfs niet lézen. Onvrijheid van meningsvorming?”

Modetator of dicterator? Moderator is concierge, stadswacht, soms politie-agent, maar geen baas.

Gedachten zijn vrij. Meningen ook, maar dan wel binnen bepaalde grenzen. Die zijn deels wettelijk bepaald en deels afhankelijk van de omstandigheden. Sommige meningsuitingen zijn wettelijk verboden, andere zijn hoogstens onverstandig. Daartussen ligt nog een heel scala van enerzijds rechten en anderzijds beperkingen van vrije meningsuiting. In situaties waarin om welke reden dan ook beperkingen worden opgelegd aan dat grondrecht, dienen die voor alle betrokken partijen duidelijk te zijn. Dat de gebruiksvoorwaarden van de Volkskrant niet aan die eis voldoen, blijkt wel uit de discussie die hierover al vele jaren wordt gevoerd.

Hieronder geef ik een paar VK weblogs die hierover gaan.

Ik hoop dat de laatste woorden over deze omstreden kwestie nog niet zijn geschreven (of inmiddels al weer zijn verwijderd).

Waarom de Volkskrant niet vrij is om te censureren.
dinsdag 29 juni 2010 20:13 door Mihai Martoiu Ticu
Tags: vkblog, redactie vkblog, moderatie, volkskranblog
Kan de Volkskrant zomaar met hemelse almacht de scepter op het forum en weblog zwaaien? Ik denk van niet. Je zou kunnen zeggen dat de Volkskrant-site privébezit is van de krant. Wie betaalt bepaalt. Dat zou waar zijn als de site inderdaad een gesloten clubje zou zijn, met een beperkte deelnemende elite, met clubpasjes, conciërge en wachthonden. Dat is echter niet het geval.

Moderator, wat hebben wij aan ons recht van vrije meningsuiting zonder de mogelijkheid daartoe?

Geachte Moderator,
Vanwege mijn kritiek op de gebruiksvoorwaarden heeft u mij onlangs geblokkeerd van uw weblog. Daarom kan ik helaas alleen op deze manier reageren op wat u daar schreef:

Voor alle andere bloggers verandert er helemaal niets. Er kan nog net zoveel gezegd en gedaan worden als vroeger, mits binnen de gebruikersregels.”

Die gebruiksvoorwaarden gunnen u als moderator echter het recht om ten allen tijde en zonder opgave van reden reacties, bijdragen en weblogs te verwijderen. Als één partij alle rechten, alle ruimte en alle mogelijkheden opeist, hoeveel blijft er dan nog over voor de anderen?

Hoeveel recht, vrijheid en mogelijkheid hebben wij burgers nog om dingen te schrijven die de redactie niet bevallen?

Het weblog vormt geen onderdeel van de krant als journalistiek product. Het is opgezet en bedoeld als openbaar forum voor publieke debat, omdat de initiatiefnemers beseften dat de journalistiek (en dus ook deze krant) niet de wijsheid in pacht heeft, niet per definitie altijd gelijk heeft, niet in een ivoren toren moet leven, en vooral ook niet het monopolie over de publieke meningsvorming mag uitoefenen.

Doorgaan met het lezen van “Moderator, wat hebben wij aan ons recht van vrije meningsuiting zonder de mogelijkheid daartoe?”

Verbanning dient meestal om kritiek uit te schakelen. Leve de democratie. Leve het publieke debat.

In het weblog ‘ Metabloggen en netiquette’ van de Volkskrantmoderator van 21/6 jl citeerde Thera op 21-06-2010 22:14 met instemming wat oud-VK-moderator Geert-Jan Bogaerts eens had geschreven in een reactie op het weblog ‘Volkskrant Pedoblog?’ van Jos Goedmakers:
 
“Staat u mij toe ons uitgangspunt uit te leggen. Het principiële punt dat we natuurlijk maken is dat wij het recht verdedigen van eenieder om zijn opinie te uiten, hoe verwerpelijk we die uiting ook vinden. Vrij naar Voltaire: ik zal sterven voor uw recht om uw mening te uiten, maar ik zal uw mening bevechten tot de dood erop volgt.
Daar zit nog iets anders aan vast. 
We zijn het Volkskrantblog een jaar geleden begonnen vanuit de gedachte dat de journalistiek zich in een ivoren toren bevond, en dat er bij onze lezers en sitebezoekers een toenemende behoefte bestaat om terug te praten. De journalistiek heeft niet de waarheid in pacht.
Nou staan er op dat Volkskrantblog – naast heel veel moois – ook afschuwelijke dingen, waarmee wij nooit, in wat voor vorm dan ook, geassocieerd zouden willen worden.
Jammer; dat is een consequentie van de openheid die we betrachten. En het zou buitengewoon slap zijn om dat platform in te trekken alleen omdat er dingen gepubliceerd worden die wij niet door de beugel vinden kunnen. Juist om die redenen zijn gebruiksvoorwaarden en het recht zo belangrijk. Ik zou dat niet legalistisch willen noemen, wel principieel.

Doorgaan met het lezen van “Verbanning dient meestal om kritiek uit te schakelen. Leve de democratie. Leve het publieke debat.”

Reacties van lezers: Democratische en onaantastbare meningsuitingen of verwaarloosbare bagger?

Volgens de rechter moet de samenleving kunnen vertrouwen op volledige en integere archivering, ook online. Het uit het archief halen van verhalen omdat ze negatief zijn, is daar strijdig mee. [..] Verwijdering van de verhalen [over Luzac] zou de integriteit en volledigheid van media-archieven aantasten. Zo wordt de deur opengezet voor geschiedvervalsing. Bovendien zou afbreuk worden gedaan aan de reputatie van media als integere en betrouwbare bron van nieuws.
 
‘De kerntaak van de media is immers het aan de kaak stellen van misstanden. Die kerntaak zou ernstig worden beperkt wanneer media hun archieven na verloop van tijd zouden moeten opschonen tot louter positief nieuws,’ aldus de rechter. [..] .. ‘de samenleving moet kunnen vertrouwen op een volledige en integere (online) archivering’. Dat beschikbaar maken van nieuws in archieven noemt de rechter ‘een belangrijke secundaire taak’ van de media, naast de primaire taak van publieke waakhond. Verwijdering van rechtmatige artikelen, alleen omdat ze een negatieve lading hebben, gaat dus te ver.

(Wilco Dekker, ‘Luzac verliest zaak tegen Volkskrant’, VK 1 april 2010.)

Naar aanleiding hiervan vraag ik mij af hoe een rechter zou oordelen over het willekeurig verwijderen van keurige maar kritische reacties van lezers op opiniestukken op de website van de Volkskrant.

Wie nu kijkt op het weblog ‘Bagger op het blog’ dd 27/3 jl van Thom Meens, Ombudsman van de Volkskrant’ (http://www.vkblog.nl/bericht/307590 ) zal zien dat daarop 145 reacties zouden zijn gekomen. In werkelijkheid waren dat er veel meer. De voorlaatste keer dat ik keek, waren er meer dan 225 reacties. 1/3 daarvan is echter door de ombudsman verwijderd. Dat waren lang niet allemaal ‘Geen Stijl’-achtige bagger-reacties waren, maar deels ook keurig geformuleerde kritiek op wat Thom Meens in zijn hoedanigheid van ombudsman had geschreven en deels op zijn functioneren als ombudsman in het algemeen. Kennelijk houdt ombudsman Thom Meens niet van kritiek en vindt hij dat hij het recht heeft om die te verwijderen. Hierdoor vormen de overgebleven in de voor lezerreacties bestemde ruimte op de website van de Volkskkrant geen getrouwe afspiegeling meer van de meningen die lezers hebben over
zijn column en/of zijn functioneren als ombudsman.

In feite komt dit neer op ‘het verwijderen van rechtmatige artikelen, alleen omdat ze een negatieve lading hebben’. Het is niet alleen een vorm van geschiedvervalsing maar bovenal een ontoelaatbare inperking van het recht van burgers om hun mening te uiten op een daartoe speciaal ingericht openbaar forum voor publiek debat.

De reactieruimtes op de websites van kranten zijn, in tegenstelling tot de rubriek voor ‘Ingezonden Brieven’ van de papieren edities, geen onderdeel van het journalistieke produkt van de krant waarvoor de redactie journalistieke verantwoordelijkheid draagt.

Tot dusver lijkt niemand zijn vingers te willen branden aan de vraag welke democratische en juridische status moet worden toegekend aan het nieuwe fenomeen van de on-line reactie- en discussieruimtes op de websites van kranten. Iedere redactie modereert die dan ook op een andere wijze, maar geen van alle zijn zij bereid om daarover publieke verantwoording af te leggen.

Doorgaan met het lezen van “Reacties van lezers: Democratische en onaantastbare meningsuitingen of verwaarloosbare bagger?”

Critici de mond snoeren en de oppositie verbannen, dat is wat dictators en journalisten willen.

Het vermeende recht van vrije meningsuiting op het openbare (want voor iedereen toegankelijke) discussieforum van de Volkskrant blijkt in de praktijk ingrijpend te kunnen worden beperkt door anonieme moderatoren en hun dito medewerkers.Journalistieke redacties kunnen (en mogen zelfs) willekeurig ingrijpen in de toch al beperkte mogelijkheden die burgers hebben om journalisten de tegenspraak en de kritiek te bieden die hoort bij de ‘checks and balances’ die onze democratie transparant, evenwichtig, eerlijk en rechtvaardig en dus gezond moet houden.

De gewoonte om reageerders en discussieerders op websites van media steevast aan te duiden met generaliserende en ronduit denigrerende termen als ‘reaguurders’ en ‘trollen’ duidt er op dat zij door journalistiek bij voorkeur niet als vrije en volwaardige burgers worden beschouwd.

Kritische en onwelgevallige opvattingen en meningsuitingen (het ‘kind van de democratie’) worden door redacteuren en moderatoren eenvoudigweg met het badwater van inhoudsloos gescheld weggegooid. ‘Opgeruimd staat netjes’.

Maar is het ruimen van critici, dissidenten en opposanten wel zo netjes in humaan, moreel, democratisch en rechtsstatelijk opzicht?

Doorgaan met het lezen van “Critici de mond snoeren en de oppositie verbannen, dat is wat dictators en journalisten willen.”

Volkskrant, open uw vizier en benoem uw nieuwe identiteit en gewijzigde signatuur!

Vandaag (25/9) zette de Volkskrant zeven(!) opiniestukken over Joodse cq Israëlische kwesties ter openbare discussie op haar website:

– ‘Het raketschild en de Afghaanse connectie’, door Paul Brill (VK 18/9; gaat natuurlijk wéér over Iran en -Israël);
– ‘Goldstone laat kans op debat in Israël liggen’, door David Landau (VK 22/9).
– ‘Stop Iran voor het te laat is’, door Yanaï Bar e.a. (VK 23/9).
– ‘Waren superjoden Übermenschen?’, door Max Pam (VK 24/9).
– ‘Weerbarstig’, hoofdredactioneel Commentaar van 24/9 waarin de anonieme commentaarschrijver zich namens de Volkskrant uitspreekt tégen een bouwstop van de illegale Joodse nederzettingen in de door Israël bezet (en stelselmatig geannexeerd en gekoloniseerd) Palestijnse gebied.
– ‘Leugens over Joden’, door Nausicaa Marbe (VK 25/9).
– ‘VS bestrijden klimaatverandering fel’, door Fay Hartog Levin (VK, 22/9).

Het laatstgenoemde artikel lijkt niet in het rijtje thuis te horen, maar aangezien de VS altijd een Joodse ambassadeur naar Nederland sturen met het oog op de doorvoer van Amerikaans wapentuig via ons land naar Israël, moet alles wat die ambassadeur doet, zegt of schrijft, gezien worden in het licht van Israëlische p.r. en belangen.

Doorgaan met het lezen van “Volkskrant, open uw vizier en benoem uw nieuwe identiteit en gewijzigde signatuur!”

Volgens de Volkskrant hoort Israël bij 'de landen die de mensenrechten serieus nemen'.

“Maar met dit protest zijn landen die de mensenrechten serieus nemen, nog niet verlost van de ongemakkelijke vraag of het wel de moeite waard is om binnen de Verenigde Naties jarenlang te sleutelen aan nog meer teksten over racisme en discriminatie, die door de opeenstapeling van algemeenheden en tweeslachtige formuleringen eigenlijk weinig waarde hebben,” schreef de Volkskrant in haar hoofdredactioneel commentaar van vandaag, 22/4/2009.

Je moet zo’n gotspe maar uit je strot of uit je pen zien te krijgen.

In eerste instantie schreef ik de volgende reactie in de daartoe bestemde openbare ruimte op de website van deze onafhankelijke kwaliteitskrant:

“Hoe weinig waarde al die conferenties, slotverklaringen, resoluties en verdragen van de VN hebben, blijkt wel uit het feit dat de apartheidsstaat Israël ze allemaal aan zijn laars kan lappen en de oorspronkelijke bevolking van Palestina dus met politieke, militaire en financiële steun van de VS en met goedvinden van Europa zal kunnen blijven onderdrukken en discrimineren.”

Doorgaan met het lezen van “Volgens de Volkskrant hoort Israël bij 'de landen die de mensenrechten serieus nemen'.”

Aandacht voor religieuze (of etnoculturele?) crisis groter dan voor de financiële en economische.

Artikelen en discussies op de opiniepagina van de Volkskrant van vandaag, 14 April 2009:

– Koester die legerimam! (door Abdelkader benali.)

– Laat Ali Eddaoui legerimam worden. (Fouad Sidali e.a.)

– Ramadan, de grote verlosser. (door Amanda Kluveld)

– Gun Ramadan het licht in de ogen! (door Abdelkader Benali)

– Weg met apartheid! (door Mark Rutte, Paul de Krom)

– Overheid, hou handen af van religie. (door Agnes Kant, Sadet Karabulut)

– Obama bewierookt de verkeerde. (door Nausicaa Marbe)

– Gebed moslims in Rotterdam verhoord. (door Amanda Kluveld)

– De Heer is waarlijk opgestaan! (door Andries Knevel)

En natuurlijk de standaard-liturgie:

– De Israël-lobby ontspoort. (door Thomas von der Dunk.)

– Doe Israël eens recht! (door Yochanan Visser)

– Israël vredelievend? Ik dacht het niet. (door Thomas von der Dunk)

– Verzwakken Hamas noodzaak. (Door Paul Brill, natuurlijk)

De Volkskrant lijkt meer geobsedeerd door een soort religieuze (of etnoculturele?) crisis dan door de ontwrichting van de wereldeconomie als gevolg van een financiële en economische crisis die onvermijdelijk zal leiden tot maatschappelijke crises in vrijwel alle landen van de wereld. (Leve de ‘globalisering’..)

Behalve aan een strikte scheiding van kerk en staat begin ik zo langzamerhand te voelen voor wat meer scheiding tussen kerk en journalistiek. My cup runneth over..

Wat columnisten mogen, mogen reageerders zeker: In vrijheid hun mening uiten.

Van: henk müller [websiteredacteur van de Volkskrant]
Verzonden: dinsdag 31 maart 2009 22:05
Aan: Robert van Waning

Onderwerp: waarschuwing

Geachte Heer,

Ik ben de nieuwe websiteredacteur VK-opinie en heb gemeend dat u terug moest kunnen komen.

Ik waarschuw u.

Tot nu toe zijn uw reacties geen enkel probleem.

U valt Nachtbril bij, dat is uw goed recht, ik heb zijn bijdrage verwijderd omdat hij op de man speelt. U mag vinden wat u wil van het commentaar, maar het wordt door een aantal mensen geschreven, en ik kan u uit eigen ervaring zeggen dat dat niet per se Paul Brill is.

Als u het niet eens bent met het commentaar, geen probleem. Maar u gebruikt een ad hominem argument om het commentaar te bekritiseren. Als u meent op de man te moeten blijven spelen, ban ik u.

m vr gr
Henk Müller

Doorgaan met het lezen van “Wat columnisten mogen, mogen reageerders zeker: In vrijheid hun mening uiten.”