In zijn ‘recensie’ van het boek ‘De Israëllobby’ van John J. Mearsheimer en M. Walt besluit columnist/commentator/recensent Paul Brill met de opmerking dat hij er een ‘nare smaak’ aan heeft overgehouden. Zoals iedereen weet, is dit een nauwelijks verhulde manier om iemand van antisemitisme te betichten.

Ligt dit aan het (volgens mij interessante en soms zelfs schokkende) boek of aan het onderwerp? Kan het zijn dat Paul Brill té zeer bij het onderwerp betrokken om er een objectief en in journalistiek opzicht betrouwbaar oordeel over te geven?

Destijds vroeg ik mij dat ook af toen Paul Brills collega, Anet Bleich, het boek ‘Beyond Chutzpah’ van Norman G. Finkelstein recenseerde onder de titel ‘Norman Finkelstein gaat simplistisch tekeer’. (VK 24 november 2006). Dat was namelijk ongeveer het laatste wat men over dat boek kon zeggen. NRC-recensent Bas Blokker kwam in zijn recensie van die doorwrochte studie dan ook tot een geheel ander oordeel:

Doorgaan met het lezen van “Brill's recensie van 'De Israël-lobby' (Mearsheimer en Walt) was voorspelbaar, en dus misplaatst.”