Aan de koppen en teksten op de Economie-pagina’s valt af te lezen dat financiële verslaggevers en redacteuren zitten te popelen om de beurskoersen eindelijk weer eens lekker te laten exploderen, net als de vorige keren.
Toch zouden zij in het vervolg wat terughoudender moeten zijn met hun aanmoedigingen tot hernieuwd gokgedrag in de beurscasino’s. Tenslotte ligt daar de grondoorzaak van de huidige financiële, economische en weldra wellicht maatschappelijke crisis. Zonder de mediagekte rondom de financiële handel en zonder de daardoor aangewakkerde beurs-, optie- en bonusgekte had de huizengekte nooit zo’n omvang kunnen nemen.
Op dit moment lees ik het boek ‘Bankroet’ van NRC-redacteuren Egbert Kalse en Daan van Lent. Ondanks de soms wat verwarrende chronologie kan ik u dit van harte aanbevelen. Alle bekende namen en begrippen (waarvan de meeste mensen de werkelijke betekenissen niet kennen) worden in hun grote verband geplaatst en geduid. Mijn grootste kritiek op dit boek is echter dat het zo duidelijk door journalisten is geschreven: Zij weten van de prins geen kwaad. En die schuldige prinsen, dat zijn de journalisten zelf.
Van alle oorzaken van de kredietcrisis noemen ook Kalse en Van Lent niet de belangrijkste aanjagers ervan: Dat zijn de media met hun hitsige beurspagina’s en -rubrieken. Die zijn er immers mede verantwoordelijk voor dat de handel in ‘financiële producten’ steeds meer gericht was op de (ultra)korte termijn van ‘het feest kan weer beginnen’, ‘nu instappen’,’de boot niet missen’, ‘de beurzen beleven nieuwe records’ en het ‘winst pakken’. Het zijn ook de media die de vele consumptieve methoden propageren om al dat geld weer massaal over de balk te kunnen gooien.
Verder lezen De financiële journalistiek popelt om de volgende luchtbel te kunnen opblazen.
