'Hoofdbrekens' zijn een onschuldige kwaal vergeleken met de gevolgen van luchtvervuiling.

“[De Europese normen voor de concentraties fijnstof] bezorgen vooral bestuurders in een dichtbevolkt land als Nederland veel hoofdbrekens,” meent de Volkskrant.
(VK Commentaar, 12-01-2009.)

Ondertussen bezorgen overschrijdingen van acceptabel geachte normen voor luchtvervuiling met fijnstof, roet, benzeen, NOx en andere schadelijke narigheid die door verbranding van fossiele grondstoffen in onze longen terechtkomt veel mensen heel wat ergere dingen dan alleen ‘hoofdbrekens’.

De voornaamste taak van bestuurders is het zorgen voor veiligheid en het welzijn van de burgers die daarvoor van hen afhankelijk zijn. Lichamelijke gezondheid is het voornaamste gebied waarop veiligheid en welzijn in gevaar komen als gevolg van schadelijk handelen door medeburgers, bedrijven en bestuurders.

Doorgaan met het lezen van “'Hoofdbrekens' zijn een onschuldige kwaal vergeleken met de gevolgen van luchtvervuiling.”

MobiMeter maakt automobilisten bewust van ALLE kosten van IEDERE kilometer. 'Gratis' tanken.

Teneinde mensen voortdurend volledig bewust te maken van álle kosten die gemoeid zijn met de kilometers die zij gemotoriseerd afleggen, moet iedere vorm van éénmalige betaling (vooraf of achteraf) worden afgeschaft., dus niet alleen de bvb en de motororijtuigbelasting etc., maar ook ook het tanken.

Omdat door de automobilist geen direct verbad wordt ervaren tussen tussen de prijs van een volle tank benzine, diesel of LPG en het feitelijke rijden (zeker niet als voor het tanken met pinpas, creditcard of benzinepas-van-de-zaak wordt betaald), moet er ook voor het tanken worden betaald op een worden op een manier die de automobilist VOORTDUREND confronteert met de VOLLEDIGE kosten-per-kilometer.

De brandstof moet dus niet worden betaald op het moment dat men tankt, maar worden door een ‘MOBIMETER’ berekend tijdens het rijden. De benzinestations declareren de door hen geleverde brandstoffen bij MOBICOST.NL, een (semi)overheidsinstantie.

Doorgaan met het lezen van “MobiMeter maakt automobilisten bewust van ALLE kosten van IEDERE kilometer. 'Gratis' tanken.”

Fossiele bouwstoffen zijn te nuttig te kostbaar om als 'fossiele brandstoffen' op stoken.

‘Fossiele bouwstoffen’ zijn veel te nuttig, te schaars en te kostbaar om nog verder als ‘fossiele brandstoffen’ op te stoken.

Vanaf nu zou er eigenlijk alleen nog over ‘fossiele bouwstoffen’ gesproken en geschreven moeten worden.

Mensen gaan dan hopelijk beter beseffen hoe zonde én schadelijk het is om die prachtige, kostbare, miljoenen jaren oude, eindige en moeilijk vervangbare fossiele stoffen in luttele jaren op te stoken ten behoeve van de meest onzinnige doeleinden, terwijl wij en onze nakomelingen er zo veel nuttiger dingen mee kunnen doen.

Bruggen bouwen, bijvoorbeeld, of daken van maken. En spaarbekkens, waterleidingen, zonnecollectoren, windmolens, rioleringen, schepen, visnetten, fietsen, kleren, geneesmiddelen, et cetera.

Allemaal dingen die zo veel nuttiger zijn dan al die onzinnige mobiliteit waaraan de meeste olie nu aan wordt verspild en die ook nog eens de lucht vervuilt en overal herrie maakt.

‘Fossiele brandstoffen’ heten vanaf nu FOSSIELE BOUWSTOFFEN!

'Sportieve rijder' hoort aan de schandpaal, ipv met lauwerkrans op een troon.

Caspar Janssen vroeg afgelopen zaterdag (22/4) in zijn rubriek ‘Gesnapt’ aan Patrick Boin of hij het ‘type sportieve rijder’ was.

In kringen van autoverkopers en -journalisten geldt ‘sportief rijden’ als een aanbeveling. Je kent die teksten wel in autobladen en pagina’s:  ‘Je kunt met dit karretje lekker gooien en smijten.’ ‘Je kunt deze straatracer als een kart de bocht om gooien.’ ‘Met onze sportieve rijstijl kwamen wij op een verbruik van 1 op 7’.

Wandelaars, fietsers, spelende en schoolgaande kinderen (en hun ouders!) en buurtbewoners kijken daar echter heel anders tegenaan. Voor hen is zogenaamd ‘sportief rijgedrag’ vooral gevaarlijk, hinderlijk, lawaaiig en asociaal.

‘Sportief rijgedrag’ onderscheidt zich namelijk van normaal rijgedrag door (te) hard optrekken, (te) hard rijden, (te) weinig afstand houden, (te) veel inhalen, (te) snel bochten nemen en (te) laat remmen. In de praktijk is ‘sportief rijgedrag’ dus niet te onderscheiden van agressief rijgedrag. En andersom. Het zou dus hard moeten worden aangepakt in plaats van gepropageerd door autobranche en -journalistiek.

De auto-industrie heeft vrijwel de volledige winst van de evolutie van auto- en motortechniek ten goede laten komen aan ‘sportiviteit’, in plaats van aan zuinigheid, besparing van fossiele brandstoffen, milieu-vriendelijkheid en maatschappelijk verantwoord rijgedrag.

Doorgaan met het lezen van “'Sportieve rijder' hoort aan de schandpaal, ipv met lauwerkrans op een troon.”

Verslaafd aan autorijden en vliegen.

NRC-journaliste Vera Spaans schreef op 1 februari jl een artikel over ‘de uitdijende groep uitverkorenen’ die na een korte voorbereiding mogen vertrekken naar exotische locaties ver buiten Nederland. “Duizend kilometer reizen voor fondue en assessment,” was de subtitel van een verhaal dat duidelijk bedoeld was om iedereen jaloers te maken. Ah, veel en ver reizen, en nog geld toe krijgen ook..

Terwijl bedrijven vroeger hoogwaardig talent probeerden te lokken en aan zich te binden met sportieve lease-bolides-met-gratis-benzine, tegenwoordig gebeurt dat met veelvuldige vliegreizen naar exotische bestemmingen. Als het maar brandstof slurpt, lawaai maakt en vervuilt, lijkt wel de overweging.

“Met zo’n reis willen wij ook uiting geven aan het internationale karakter van ons bedrijf,” zegt het ene bedrijf. En een ander: “We laten in New York zien hoe een internationale deal tot stand komt.” Dat zoiets ook in Nederland kan, speelt geen rol: “Het is natuurlijk een lokkertje. Zo’n reis maakt indruk.”

Doorgaan met het lezen van “Verslaafd aan autorijden en vliegen.”

'Sportief rijgedrag' is juist hartstikke onsportief en asociaal.

Terwijl verkeerslawaai één van de dingen is waar mensen zich het meest aan ergeren of zelfs depressief van worden, terwijl iedereen weet dat autoverkeer de grootste boosdoener is al het gaat om ziekmakende luchtvervuiling met NOx, roet en fijnstof, en terwijl fossiele grondstoffen in ene razend tempo opraken, wordt in auto-advertenties en -tests nog steeds de meeste nadruk gelegd op de sportieve’ kwaliteiten van nieuwe auto’s. En dat terwijl er vrijwel nergens meer ‘sportief’ gereden mag en kan worden.

Waarom worden auto’s toch steeds groter, zwaarder, krachtiger en vooral ‘sportiever’?! Alle milieuwinst van de steeds zuiniger motoren gaat helemaal verloren door de steeds grotere motorvermogens en met name door de gepropageerde rijstijl. Zogenaamd ‘sportief rijgedrag’ bestaat uit (te) hard optrekken, (te) hard rijden, (te) weinig afstand houden, (te) snel bochten nemen en (te) laat remmen. Er bestaan dus feitelijk geen merkbare verschillen tussen ‘sportief’ en agressief rijgedrag. Beide zijn een asociale vorm van autorijden.

Sportief rijgedrag moet net zo hard bestreden worden als agressief en roekeloos rijgedrag. Machomobilisten kunnen eigenlijk alleen nog in woonwijken en op binnenwegen nog ‘sportief’ rijden, want daar zijn tenminste nog spannende bochten en chicanes en bovendien wordt daar nooit gecontroleerd. Haastig overstekende wandelaars, verschrikte fietsers, angstige kinderen en weerloze huisdieren verlenen aan een sportieve rit in een woonwijk tenminste nog wat Spanning en Sensatie. Wie niet sportief rijdt, is een watje. Zolang ‘sportief’ autorijden met miljoenen guldens aan reclamegelden mag worden aangemoedigd, zullen overheid, politie en veiligheidsorganisaties het nakijken hebben met al hun futiele maatregelen en bespottelijke acties.

Doorgaan met het lezen van “'Sportief rijgedrag' is juist hartstikke onsportief en asociaal.”

‘ANWB Verkeersinformatie’ hoort in het STER-blok. (Deel 2)

(Onderaan: Update 10 november 2018.)

(Vervolg van Deel 1.)

De publieke zender Radio 1 ondersteunt de ANWB publicitair in ruil voor het gratis ‘verzorgen’ van de verkeersinformatie.

Het vermelden van bedrijfs-, handels- en merknaam van ANWB B.V, is geen bronvermelding, want de gegevens over de actuele verkeerssituatie komen van het Traffic Information Centre (TIC). De ANWB koopt die informatie op commerciële basis in en ‘verzorgt’ deze vervolgens vele malen per dag voor de publieke omroep. Dankzij deze deal met de NOS mag de ANWB haar bedrijfs-, merk- en handelsnaam in prime time een paar keer per uur buiten de STER-tijd vermelden.

De NOS betaalt ANWB B.V. dus met publieke zendtijd, voor het vullen waarvan het zelf betaald wordt door de overheid.

De verkeersinformatie is voor de ANWB een reclamevehikel van onschatbare waarde. De publiciteit die deze sluikreclame oplevert, straalt uit naar de vele commerciële activiteiten van dit monsterbedrijf. Voor alle files van meer dan drie kilometer en voor iedere sein- of wisselstoring van de NS worden de interessantste programma’s van de publieke zender Radio1 onderbroken: ‘Hier is de ANWB met verkeersinformatie’.

Doorgaan met het lezen van “‘ANWB Verkeersinformatie’ hoort in het STER-blok. (Deel 2)”

‘ANWB Verkeersinformatie’ hoort in een STER-blok. (Deel 1)

(In Deel 2. een Update van 10 november 2018 n.a.v. een twitterdiscussie met NOS Radio1 presentator Jurgen van den Berg (@JurgenvandeNOS).

Het doel van reclame is het op een vertrouwenwekkende manier vergroten en vasthouden van naamsbekendheid bij een groot publiek. Publieke zenders zijn daarvoor bij uitstek geschikt. Om concurrentievervalsing te voorkomen, is er een Mediawet die misbruik van de publieke omroep voor particuliere commerciële belangen moet voorkomen. Het Commissariaat voor de Media moet erop toezien dat die wet naar letter en geest wordt nageleefd.

De ANWB verzorgt de verkeersinformatie gratis voor de publieke omroep. Als tegenprestatie mag de mobiliteitsmonopolist een paar maal per uur gratis zijn bedrijfs-, handels en merknaam (laten) vermelden in het redactionele gedeelte van de publieke omroep, in het kader van ‘verkeersinformatie’. Het gaat daarbij om sluikreclame en niet om bronvermelding. De gegevens worden namelijk door de ANWB op commerciële basis gekocht van de Verkeers Informatie Dienst. De NOS gebruikt publieke aandacht dus als betaalmiddel.

Zo komt het dat reportages, interviews en debatten op de publieke Radio 1 regelmatig worden onderbroken voor mededelingen van ANWB B.V. Dat gaat al jaren zo, en is dus een typisch geval van gedogen. Er is niets ideëels aan die ANWB. Het is gewoon een commercieel bedrijf dat gespecialiseerd is in zaken die ons leefmilieu niet ten goede komen en dat maling heeft aan luchtvervuiling, verkeerslawaai en alle andere schadelijke en hinderlijke kanten van gemotoriseerde mobiliteit.

De ANWB heeft het een beetje moeilijk, want deze mobiliteitsmonopolist heeft in de afgelopen jaren eindelijk een paar van haar oude privileges moeten prijsgeven, en krijgt nu zelfs concurrentie van een ander reparatiebedrijf.

Doorgaan met het lezen van “‘ANWB Verkeersinformatie’ hoort in een STER-blok. (Deel 1)”

Bumperkleven is ‘sportief rijgedrag’.

Van: Robert van Waning <rvwaning@seaport-beach.nl>
Aan: anwb <info@anwb.nl>; Veilig Verkeer Nederland <klantenservice@vvn.nl>
CC: anwb autokampioen <autokampioen@anwb.nl>
Datum: donderdag 14 oktober 1999 12:46

Onderwerp: Bumperkleven is juist heel sportief

Geachte heer Woudenberg,

Hoewel ik blij zou moeten zijn met uw actie tegen het bumperkleven, heb ik toch voornamelijk het gevoel dat u dweilt met de kraan open. Campagnes als de uwe leggen het immers altijd af tegen het positieve imago dat met enorme reclamebudgetten wordt gegeven aan het sportieve autorijden op de openbare wegen.

Kunt u zich een sportieve rijder voorstellen die afstand houdt? Hoe kan hij nou ‘tussensprintjes’ houden als hij 60 meter achter zijn voorligger moet blijven? Dat schiet toch niet op?

(Te) hard optrekken, (te) hard rijden, (te) snel de bochten nemen, (te) weinig afstand houden en (te) laat remmen, zijn de voornaamste kenmerken van sportief rijgedrag, dat daarom ook niet van agressief rijgedrag te onderscheiden is.

Agressief rijden mag niet, maar tegelijk wordt ‘sportief rijden’ aangeprezen en aangemoedigd in iedere auto-advertentie en -test, zelfs van de ANWB!

Doorgaan met het lezen van “Bumperkleven is ‘sportief rijgedrag’.”

ANWB heeft van oudsher gelobbied voor steeds méér autoverkeer.

Aan: ANWB
Verstuurd op 3 oktober 1999

Geachte ANWB,

Op 2 oktober j.l. schrijft Volkskrant-redacteur Willem de Bruin in ‘De stad is niet te stuiten’ dat niemand de huidige massamobiliteit heeft voorzien. Op 5 oktober schrijft uw commentator in het hoofdartikel ‘De stad onvlucht’ over ‘alle pogingen de files terug te dringen’. De heren lijken de voorgeschiedenis van de huidige automobiliteit in ons land niet goed te kennen of zij zijn deze inmiddels vergeten.

In de zeventiger jaren is de basis gelegd voor het volledig uit de hand gelopen autoverkeer van nu, en reken maar dat daar heftig tegen geprotesteerd is! Toch zijn toen zijn de planologische keuzen gemaakt die onafwendbaar moesten leiden tot meer mobiliteit en steeds grotere afhankelijkheid van de auto als middel om naar je werk, winkels, familie of recreatiegebieden te gaan. In die tijd had men er nog voor kunnen zorgen dat woon- en werkgebieden niet te ver van elkaar af zouden liggen en dat woon-, werk- en recreatiegebieden goed met openbaar vervoer bereikbaar zouden zijn. Bewoners werden echter de steeds onaantrekkelijker stad uitgejaagd naar groeikernen. Pas in de tijd van Jan Schaefer is men gaan proberen om de stad weer bewoonbaar te maken. Als het echter op openbaar vervoer aankwam, was het met alle progressiviteit gedaan want Den Uyl wilde dat iedereen zijn eigen auto voor de deur zou hebben. Jawel.

In die tijden werd de ontwikkeling van recreatiegebieden bijvoorbeeld nog met 100% subsidie gesteund, mits zij maar van ‘nationaal belang’ waren, dat wil zeggen: op grote afstand van woongebieden lagen. Op nabijheid van stations werd daarbij helemaal niet gelet.

Doorgaan met het lezen van “ANWB heeft van oudsher gelobbied voor steeds méér autoverkeer.”