Verslaafd aan autorijden en vliegen.

NRC-journaliste Vera Spaans schreef op 1 februari jl een artikel over ‘de uitdijende groep uitverkorenen’ die na een korte voorbereiding mogen vertrekken naar exotische locaties ver buiten Nederland. “Duizend kilometer reizen voor fondue en assessment,” was de subtitel van een verhaal dat duidelijk bedoeld was om iedereen jaloers te maken. Ah, veel en ver reizen, en nog geld toe krijgen ook..

Terwijl bedrijven vroeger hoogwaardig talent probeerden te lokken en aan zich te binden met sportieve lease-bolides-met-gratis-benzine, tegenwoordig gebeurt dat met veelvuldige vliegreizen naar exotische bestemmingen. Als het maar brandstof slurpt, lawaai maakt en vervuilt, lijkt wel de overweging.

“Met zo’n reis willen wij ook uiting geven aan het internationale karakter van ons bedrijf,” zegt het ene bedrijf. En een ander: “We laten in New York zien hoe een internationale deal tot stand komt.” Dat zoiets ook in Nederland kan, speelt geen rol: “Het is natuurlijk een lokkertje. Zo’n reis maakt indruk.”

Toevallig schreef NRC Handelsblad op dezelfde dag over een onderwerp dat veel verwantschap had met dit wervende verhaal. Het ging over George W. Bush die in zijn State of the Union een ‘gevoelig punt’ had aangeroerd, namelijk de energievoorziening in zijn land. De vraag hoe zo’n punt ruim dertig jaar na het verschijnen van het Rapport van de Club van Rome nog zo ‘gevoelig’ kan zijn, laten we hierbij even buiten beschouwing.

De titel van het commentaar, ‘Een verslaafde Natie’, sloeg op de Verenigde Staten. Driekwart van de ‘problematische olie-import’ van dat land komt namelijk uit het Midden-Oosten. Dat ‘problematische’ slaat op het explosieve karakter van de regio, en niet op de milieu- en klimaateffecten van de verbranding van al die kostelijke moleculen. De Amerikaanse politici, burgers en automobielconcerns hebben volgens de commentator onvoldoende geanticipeerd op de stijgend olieprijs, en dus zeker niet op alle onwenselijke en ronduit schadelijke effecten van het opstoken van fossiele stoffen om maar goedkoop en dus praktisch onbeperkt te kunnen blijven autorijden en vliegen.

“De oproep van president Bush komt jaren te laat,” schrijft NRC Handelsblad in haar commentaar. Inderdaad, en niet alleen voor de Verenigde Staten maar kennelijk ook voor (bijvoorbeeld) Nederland. Zo komt het dat in dezelfde krant op dezelfde dag een wervend verhaal staat over aspirant-managers die op kosten van hun toekomstige werkgevers in één maand naar Spanje, Londen, New York en Peking mogen vliegen en die in Portugal gefrustreerd raken door de zon die boven een blauwe zee scheen terwijl zij de hele dag binnen in een bedompt cursuslokaal moeten zitten.

De tonnen aan brandstof die zulke ‘lokkertjes’ kosten, is hier voorlopig nog niemands zorg. En van luchtvervuiling heeft ook nog niemand gehoord. Bush moet zijn verhaal maar snel eens in Nederland komen houden.

Zie ook: Luchtvaartsmog.