Categorie: Israël/Palestina

Eddo Rosenthal for president. Met Bertus Hendriks als zijn minister van Buitenlandse Zaken.

Uitzending gemist? Dan heb je écht wat gemist: Vara op Ned2, ‘De schande van Gaza’. Ga dat alsnog zien en beluisteren, met beide ogen en met beide oren open! (En dus niet met maar één oog en met één oor, want met vooringenomenheid en eenzijdigheid komen we geen stap verder.)

Complimenten aan de Vara. Dit is journalistiek op zijn best. Het is ondertussen tragisch en zelfs riskant dat de politiek het zo laat afweten. Je moet er niet aan denken wie er allemaal maar al te graag misbruik willen, kunnen en zullen maken van dit vacuum in de politieke wilsvorming.

De column als clusterbom.

Afgevuurd vanuit massamedia en gericht op burgerdoelen hebben woorden nog meer slagkracht en een nog groter bereik dan de krachtigste Amerikaanse en Israëlische granaten.

Nausicaa Marbe schrijft in haar column ‘Oorlog en Vrede‘ (VK 16/1) dat Bernard-Henri Levy (die volgens Marbe ooit droomde van ‘een zegevierend Joods humanisme’ in het Midden-Oosten) ‘los van de schuldvraag’ de primaire verantwoordelijkheid voor deze oorlog legt bij Hamas. Israël neemt volgens Nausicaa Marbe wel grootmoedig zijn verantwoordelijkheid voor ‘grove vergissingen’ die het in deze oorlog heeft begaan.

Als deze hele oorlog op zichzelf achteraf echter door ‘the international community’ (waartoe Israël zich ondanks Bileams gezegde gelukkig toch rekent (Num.23:9)) als een ‘grote vergissing’ zal worden beschouwd, zal dat oordeel voornamelijk gebaseerd zijn op de disproportionaliteit ervan. Zal Nausicaa Marbe ook de verantwoordelijkheid dáárvoor in de schoenen van de Palestijnen proberen te schuiven?

Verbale afzwaaiers richten grote schade aan in de publieke meningsvorming en politieke besluitvorming. En dat is natuurlijk allemaal de schuld én de verantwoordelijkheid van Hamas, Iran en al die andere bronnen van ‘ongure passies’ (Marbe).

Doorgaan met het lezen van “De column als clusterbom.”

Gaza: Zo maakt Israël een volk van de Palestijnen.

Israël maakt nu van de geschiedenis van de Joden de toekomst van de Palestijnen. Als rechtvaardiging van voortgaande onderdrukking dient het verzet van de verjaagden en onderdrukten: Het is hun eigen schuld, ook al kunnen zij weinig veranderen aan hun lot en ook al zou ieder mens zich onder zulke omstandigheden verzetten. Het resultaat zal zijn een steeds sterker volk, waar eerst nog slechts sprake was van verjaagde, geminachte, angstige en onderdrukte vluchtelingen.

Joden weten als geen ander dat een volk niet louter ontstaat door een gezamenlijke ontwikkeling maar met name door het ondergaan van een gemeenschappelijk lot. Niets smeedt een volk zo sterk aaneen als gezamenlijk verzet tegen tegenslag en onderdrukking.

Israël creëert met de onderdrukking van de Palestijnen opzettelijk tegenslagen en vijanden. Het gemeenschappelijke lot van het Joodse volk is dan geen onontkoombare oorzaak meer, maar een bewust gekozen middel tot behoud van de ellende teneinde het Jodendom in stand te houden en om niet als volk en als natie uiteen te vallen. Doorgaan met het lezen van “Gaza: Zo maakt Israël een volk van de Palestijnen.”

Gaza-ontkenners: Kijk!

foto

Bron van de foto: http://palestinian.ning.com/photo/white-phosphorus

Als de Israëlische warlords Hamas dan eenmaal op aandringen van VK-columniste Nausicaa Marbe van de kaart hebben geveegd, heeft zij dan misschien ook nog een even afdoende ‘oplossing’ bedacht voor de vele Palestijnen die destijds op Hamas hebben gestemd en die die beweging nog steeds om velerlei redenen steunen? Ook uitroeien dan maar?

Bert Wagendorp schreef in zijn column ‘Jaarwisseling’ (VK, 3/1 jl):

“Oudejaarsnacht in de Gazastrook, dat was pas heftig. Zelden zo’n vuurwerk gezien en overal branden. Maar ze hadden daar ook geen Commissie Overlast Jaarwisseling (COJ), dus dan vraag je erom.”

Doorgaan met het lezen van “Gaza-ontkenners: Kijk!”

Tegengif voor Israëlische oorlogspropaganda in de Volkskrant.

“Tribal nationalism always insists that its own people is surrounded by “a world of enemies”,
schreef Hannah Arendt in haar boek ‘The Origins of Totalitarianism‘.

Tot welke extremen van vernietigingsdrang dit kan leiden, toont Israël met zijn bombardement van het dichtbevolkte Gaza als ‘zelfverdediging’ tegen de Palestijnen die hun verzet tegen de bezetting, onderdrukking, annexatie (landroof) en kolonisatie van hun land maar niet willen opgeven.

‘Israël moet Hamas definitief verslaan,‘ schrijven Michael B. Oren en Yossi Klein Halevi in een groot artikel op de opiniepagina van de Volkskrant.

Omdat ik door de opinieredactie nog steeds verbannen ben van de reactie- en discussieruimten op de website van de Volkskrant verschaf ik u op deze plaats het noodzakelijke tegengif tegen deze oorlogspropaganda, waarin de vernietiging van Gaza de enige weg naar een tweestatenoplossing en een onderdeel van het vredesproces wordt genoemd.

Hieronder staat de tekst van de nieuwsbrief van 31 december 2008 van het ‘Information Clearing House’ van Tom Feely. Ik doe tevens een oproep om u te abonneren op deze nieuwsbrief en om een vrijwillige bijdrage te storten ter instandhouding ervan.

Hoe noodzakelijk het is dat de journalistiek tegenspraak krijgt, wordt in deze dagen immers weer pijnlijk duidelijk.

Doorgaan met het lezen van “Tegengif voor Israëlische oorlogspropaganda in de Volkskrant.”

RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 3: Paul Brill, Israël en Iran.

Bijlage bij de Klacht bij de Raad voor de Journalistiek ivm verwijdering van reactie op het Commentaar van de Volkskrant.

(Reacties welkom op Deel 2: Het Pleidooi )

Zoekwoorden “Paul Brill Israël Iran” in archief van de Volkskrant

Een reactie van mij op een hoofdredactioneel Commentaar van de Volkskrant werd verwijderd omdat ik daarin Paul Brill (columnist, (anonieme) commentaarschrijver, recensent en verslaggever van de Volkskrant) op goede gronden een ‘Israël-columnist’ had genoemd. Ik baseerde mijn betiteling op de vele columns, artikelen en recensies van Paul Brill, waarin hij steevast de situatie in het Midden-Oosten vanuit Israëlisch perspectief beoordeelt en (daarom) Iran demoniseert. Hij lijkt op deze manier onze geesten rijp te willen maken voor het volgende Amerikaans-Israëlische militaire avontuur, namelijk het bombarderen van Iran.

Wat heeft Paul Brill toch met Israël? Of tegen Iran? Of is dat dezelfde vraag? Zoeken op de lemma’s “paul brill iran” en “paul brill israël” in het archief van de Volkskrant levert in ieder geval een overstelpende hoeveelheid columns, recensies en achtergrondverhalen over Israël en tégen Iran op. Een greep hieruit:

Praten over Israël. – 24 oktober 2003 “Sommige critici van Israël beseffen het kennelijk nog niet, maar ze hebben al lang de overhand. Kritiek op Israël is veel meer en vogue dan steun aan Israël.

Doorgaan met het lezen van “RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 3: Paul Brill, Israël en Iran.”

RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 2: Pleidooi.

Toelichting op de klacht bij de Raad voor de Journalistiek ivm verwijdering van reactie op het Commentaar van de Volkskrant.

(Reacties welkom.)

Datum  : 27 Juni 2008
Betreft : R.Ch. Van Waning / de Volkskrant
Inzake : Censuur.
Motto   : Kritiek op de pers moet niet alleen mogen, maar ook kunnen.

PLEITNOTA

Geachte Leden van de Raad voor de Journalistiek,

Deze klacht draait om een aantal vragen:

–  Mag een krant zichzelf nog wel onafhankelijk noemen als zij zich stelselmatig leent voor behartiging van andere belangen dan het algemeen belang en kritiek daarop de mond snoert?

–  Moeten journalisten zich niet net als alle andere actoren in het democratische bestel onderwerpen aan de checks and balances die de democratie gezond, en dus transparant, evenwichtig en rechtvaardig houden?

–  Mogen burgers kritiek uiten op journalisten? Zo ja: Waar en hoe? En gelden daarbij nog andere dan wettelijke voorwaarden?

–  Mogen achtergronden, bindingen en belangen die merkbaar van invloed zijn op de keuzen van onderwerpen en bronnen van een journalist en zelfs op zijn opinies daarover, betrokken worden in de beoordeling van zijn werk?

Doorgaan met het lezen van “RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 2: Pleidooi.”

RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 1: De Klacht.

Klacht bij de Raad voor de Journalistiek ivm verwijdering van reactie op het Commentaar van de Volkskrant.

(Reacties welkom op Deel 2, Het pleidooi. )

Van: Robert C. van Waning.
Aan: Raad voor de Journalistiek
Amstelveen, 23 mei 2008

KLACHT       Tegen de Redactie van de Volkskrant
Wegens       Censuur van een kennelijk onwelgevallige mening.

Geachte Leden van de Raad voor de Journalistiek,

Hierbij dien ik een klacht in tegen de Redactie van de Volkskrant in verband met de verwijdering van mijn bijdrage van 6 februari 2008 aan de discussie op de website van de Volkskrant naar aanleiding van het hoofdredactioneel commentaar.

Na een weergave van de feiten zal ik hieronder toelichten waarom deze censuur een schending betekent van mijn vrijheid van meningsuiting en van mijn enige mogelijkheid tot deelneming aan een publiek debat op een daartoe bestemde plaats, zonder dat ik daarbij enige regel van wet, fatsoen en zelfs niet van de ‘spelregels’ overtreed. Het verwijderen van onwelgevallige meningen door de Volkskrant heeft een geschiedenis, en (als er niets verandert) ook een toekomst. Deze censuur is een symptoom van veranderingen in de journalistieke opvattingen en wellicht identiteit van deze krant. Die veranderingen komen tot uiting in de opinievorming en haar de bejegening van kritische lezers.

Doorgaan met het lezen van “RvdJ: De Volkskrant mag ook rechtmatige reacties verwijderen. Deel 1: De Klacht.”

Einde discussie: De IP-ban als 'totaaloplossing' voor onwelgevallige kritiek.

Een discussie op voet van gelijkheid is de eerlijkste, rechtvaardigste en meest democratische vorm van communicatie. Eline Walda van ‘STOP COMMUNICATION’ blijkt daar anders over te denken. Zij prefereert namelijk een IP-ban boven een inhoudelijke reactie op serieuze kritiek.

Adviseert Eline Walda haar klanten ook zulke ‘totaaloplossingen’ als het hun op de markt even niet meezit? In het door haarzelf geschreven Profiel op haar Volkskrantblog staat immers: “In 2006 ben ik voor mijzelf begonnen. One Stop Marketing Shop biedt ondernemers een totaaloplossing op het gebied van marketing en marketingcommunicatie. Van een onderbouwd advies over de meest effectieve marketing- of communicatiestrategie tot een concreet plan en implementatie hiervan.”

Dat belooft wat, althans tot de praktijk het tegendeel bewijst.

Het begon allemaal met mijn eerste bezoek van het weblog van Eline Walda op het Volkskrant-weblog, getiteld ‘Bijzondere vrouwen (1) – Ofra Chaza'” Ik had wel vaak Eline’s reacties op weblogs van anderen en haar bijdragen aan discussies al wel vaak gelezen. Daar zat steeds zo’n consequente en zodoende herkenbare lijn in, dat ik vermoedde uit welke hoek de wind woei en wat ik op haar eigen weblog kon verwachten. Toen ik dus een paar dagen geleden de titel van haar weblog zag in de lijst van recente weblogs, dacht ik: “O jé, daar gaan we weer.” En jawel hoor.

Doorgaan met het lezen van “Einde discussie: De IP-ban als 'totaaloplossing' voor onwelgevallige kritiek.”

Censuur biedt onvermoede mogelijkheden van interactiviteit: Nieuwe Journalistiek als invuloefening.

Het signaal van de uitzending van de EO op Radio 1 vanuit het feestvierende Israël viel iedere keer weg als iemand de Palestijnse kant van het Israëlische succesverhaal probeerde te belichten. Kennelijk vonden de network-operators dat er niet te veel gezeurd en gekritiseerd worden. Het is immers feest in Israël!

De visie van presentator Frits Barend kwam ongeschonden door: Dat er 60 jaar geleden akelige dingen zijn gebeurd bij de totstandbrenging van de staat Israël, ‘alla’,  maar de Palestijnen moeten zich niet zo blijven wentelen in hun slachtofferschap. Zij moeten, net als de Joden, vooruit kijken en aan hun toekomst denken.

En die ellende van al de Palestijnse vluchtelingenkampen dan? Ach, die wordt volgens Frits Barend zó zwaar overdreven. Hij had er zelf wel eens één bezocht: “Als dat een vluchtelingenkamp is, nou dan wil ik wel in een vluchtelingenkamp wonen.”

Doorgaan met het lezen van “Censuur biedt onvermoede mogelijkheden van interactiviteit: Nieuwe Journalistiek als invuloefening.”