Het signaal van de uitzending van de EO op Radio 1 vanuit het feestvierende Israël viel iedere keer weg als iemand de Palestijnse kant van het Israëlische succesverhaal probeerde te belichten. Kennelijk vonden de network-operators dat er niet te veel gezeurd en gekritiseerd worden. Het is immers feest in Israël!
De visie van presentator Frits Barend kwam ongeschonden door: Dat er 60 jaar geleden akelige dingen zijn gebeurd bij de totstandbrenging van de staat Israël, ‘alla’, maar de Palestijnen moeten zich niet zo blijven wentelen in hun slachtofferschap. Zij moeten, net als de Joden, vooruit kijken en aan hun toekomst denken.
En die ellende van al de Palestijnse vluchtelingenkampen dan? Ach, die wordt volgens Frits Barend zó zwaar overdreven. Hij had er zelf wel eens één bezocht: “Als dat een vluchtelingenkamp is, nou dan wil ik wel in een vluchtelingenkamp wonen.”
Niet alles wat in het radiouitzending van de EO werd gezegd, kwam zo ongeschonden, luid en duidelijk over vanuit het geroofde land. Nadat Trees Kosterman juist had verteld hoe haar Palestijnse schoonfamilie uit hun huizen en van hun landbouwgronden zijn verjaagd en juist wilde gaan vertellen hoe haar zwager beide benen had verloren door landmijnen die … , werd ergens in dat moderne land weer een knoop omgedraaid. Stilte. Vult u zelf het ontbrekende gedeelte maar in. Het was niet de enige keer. Radio als invuloefening.
Censuur blijkt onvermoede mogelijkheden van interactiviteit te bieden. Dit is de Nieuwe Journalistiek, waarmee een beroep wordt gedaan op wat de luisteraar of lezers zelf al weet, denkt en vermoedt.
Wij hoeven ons misschien niet zo’n zorgen te maken over het feit dat de ooit als ongebonden, onafhankelijke, en betrouwbaar bedoelde journalistiek steeds meer onder druk komt te staan van achtergronden, bindingen, loyaliteiten en belangen van allerlei aard. De burger kan tegenwoordig immers zelf op allerlei manieren de door verslaggevers en redacties onderbelichte, verdraaide, weggedraaide, verwijderde en gecensureerde gedeelten corrigeren en aanvullen.
Gepubliceerd door robertvanwaning
"Mij gaat het vooral om de waardering van het vrije debat als vehikel van maatschappelijke vooruitgang." (Wouter Bos.)
"Een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht." (Van Thillo.).
Dit 'weblog' is voornamelijk een openbaar archief van mijn bijdragen aan het openbare publieke debat over lokale Amstelveense kwesties op Amstelveen.Blog van oud-journalist Johan Bos. De ervaring heeft mij namelijk geleerd dat reacties en bijdragen aan het publieke discussies op openbare (want voor iedereen toegankelijke) platforms willekeurig worden gecensureerd en zelfs volledig worden verwijderd als de inhoud de redacteur, de webbeheerder of dienstdoende (altijd anonieme) moderator onwelgevallig is, ook al was er geen enkele regel van wet, fatsoen of gebruiksvoorwaarden geschonden. Dit heb ik meegemaakt op Stand.nl, op het Weblog van de Volkskrant, (kijk ook hier en hier) op Amstelveen Dichtbij en ook op Amstelveen.blog (Zoek met naar #Censuur).
Wie bezwaar maakt tegen dit soort ongrondwettelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, kan zonder opgave van reden, zonder mogelijkheid van verweer of bezwaar en zonder opgave van strafduur voor onbepaalde tijd worden verbannen uit het reactie- en discussieforum. Ik ben op die manier voor korte of langere tijd en zelfs permanent verbannen geweest uit alle bovengenoemde fora waaraan ik heb deelgenomen aan de publieke discussies, zonder dat ik ooit anderen persoonlijk heb beledigd, bedreigd, belasterd of op andere manier regels had geschonden.
Mijn opvattingen en meningen bevallen de redacties etc. kennelijk niet altijd. Zij maken graag misbruik van hun macht en van de mogelijkheid om onwelgevallige opinies te onderdrukken en zelfs om'lastige burgers' uit te schakelen van deelname aan het openbare discussies.
Het 'publieke debat' geeft dan ook geen betrouwbare weergave van wat er onder burgers aan opvattingen en opinies leeft. In Nederland worden meningsuitingen niet gecensureerd door de overheid maar door redacties van journalistieke media.
Laster, smaad en grove persoonlijke beledigingen zijn in de sociale media inmiddels zó gebruikelijk, dat aangiften daartegen bijna niet meer door het Openbaar Ministerie worden vervolgd. Zolang zij echter op grond van het het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn, zou dit - zeker in flagrante gevallen waarin mensen werkelijk erdoor worden beschadigd - wel moeten gebeuren. Anders moeten die artikelen uit het WvS worden geschrapt.
In onderstaande discussies staan veel gevallen van laster of lasterlijke suggesties.
U vindt die door met te zoeken naar #Laster of #Suggestie.
Verwijderde reacties vindt door te zoeken naar 'XXX Verwijderd'
Sommige daarvan heb ik aangemerkt als '#Censuur'.
Alle berichten van robertvanwaning weergeven
Gepubliceerd
12 gedachten over “Censuur biedt onvermoede mogelijkheden van interactiviteit: Nieuwe Journalistiek als invuloefening.”
Ze klagen dan ook steen en been over die nieuwe mogelijkheden tot correctie: "De bagger van het internet"
Wat is feite dus is: de bagger die door het internet wordt blootgelegd.
@Ruud,
Beide is waar, vrees ik. Ik had gehoopt dat het internet als een soort ‘bewakingscamera’ een preventieve en corrigerende uitwerking zou hebben op de journalistiek. Dat is echter nauwelijks te merken. De posities zijn er juist door verhard. Het lijkt nu meer op een loopgravenoorlog waarin beide partijen elkaar vanuit hun schutttersputten beschieten.
De burgers hebben dankzij internet wel strategische en taktische winst kunnen boeken dankzij nieuwe samenwerkingsverbanden en de wapens en ammunitie waarmee zij enig tegenwicht kunnen bieden aan de totdusver oppermachtige en ongenaakbare politiek en journalistiek.
Een tijd lang leek het erop dat politiek en journalistiek samenspanden tegen de burgers en hun democratische, maatschappelijke en sociale behoeften en belangen. Het politiek-journalistieke complex is onder druk van het burgerlijk verzet uiteengevallen, en beide instituten staan weer tegenover elkaar. Zo hoort het ook hoort, mits met erkenning van elkaars democratische waarde, functie en betekenis.
Omdat de media niet alleen worden gedreven door democratische, ethische en morele motioeven maar ook door belangen en eisen van aandeelhouders, schieten zij nu in hun scoringsdrift te ver door en ondergraven het aanzien van de politiek. Daar gaan wij met ons allen nog (meer) last van krijgen.
@Qabouter,
Die houding verbaast mij ook steeds meer. Ik noem het de dominante ‘malingcultuur’ van een doorgeïndividualiseerd en gedefragmenteerd land waarin het begrip ‘samenleving’ willens en wetens is ondergraven en van binnenuit leeggehaald, zeker als culturele eenheid.
Ik denk ook dat betaalde journalisten in een produktie cultuur moeten werken, en dat dat soms slecht is voor het produkt.
Ze scannen een subjectief persbericht, plakken er een zinsnede uit een ander persbericht bij en weer 1 DM in de krant gevuld.
Soms zit er veel meer achter een bericht, en dat achterhalen kost soms tijd, behalve als de lezers dat kunnen aanvullen. via WEB 2.0 concepten bijvoorbeeld
@Herman,
Dank je wel voor je leerzame bijdrage. Ik hoop dat je je knip- en plakwerk nog zodanig wilt verbeteren dat duidelijker te zien is wie wat aan wie schrijft. Als je die verbeterde versie hier plaatst, zal ik de oude weghalen. OK?
Wat een moedig mens, die Trees Kosterman! Wat ‘presentator’ Frits Barend deed, had niets met journalisme te maken, maar wel met lobbyisme, belangenbehartiging en zelfs propagandisme. En dat met gebruikmaking van de middelen en mogelijkheden van de publieke omroep.
@ Robert
Hierbij een wat duidelijker(?) versie:
=Het signaal van de uitzending van de EO op Radio 1 vanuit het feestvierende Israël viel iedere keer weg als iemand de Palestijnse kant van het Israëlische succesverhaal probeerde te belichten. Kennelijk vonden de network-operators dat er niet te veel gezeurd en gekritiseerd worden. Het is immers feest in Israël!=
Terug van vakantie hierbij uit de tweede hand wat samenvattend knip en plakwerk over de CREATIEVE CENSUUR van de "evangelische" omroep… die ik op het weblog van Anja Meulenbelt vond.
Hoe Trees Kosterman gebruikt werd om de israelische visie van de EO naar buiten te brengen en verhinderd werd haar pro Palestijnse zegje te doen. Met commentaar door Bert Erends en reaktie van Clara Legêne en Anja Meulenbelt op dit toevallig uitvallen van de verbinding op cruciale momenten.
Mededeling van Trees over een verzoek van de EO om op te treden in het programma de ochtendenden op blog van Anja Meulenbelt
5.Ik moet morgen opdraven in het rdaio programma de Ochtenden. kwam er pas later achter (stom stom) dat het van de EO deze keer is. Wordt uitgezonden vanuit Herzlya, en uiteraard gaat het over Israel,en moet ik voor de andere Israelis oftewel de palestijnen binnen Israel praten. Na gisteren even naar Andries Knevel te hebben gekeken, zakt de moed me in de schoenen, en ik hoop dat het niet weer een welles/nietes vertoning wordt. Ik ga i.i.g. mijn best doen. Luisteren jullie ook? Dan heb ik i.i.g. het idee om voor eigen parochie te preken en dat maakt het misschien wat makkelijker. Vanaf 9 uur tot half 12. waar begin ik aan. en anja een goede reis, en je weet het, ik hoop dat je er in komt, en doe iedereen de groeten, zoniet, je weet de weg naar Sakhnin. Daaaaaaaaaaag
Reactie door Trees woensdag 7 mei 2008 @ 17.21
Antwoord van Bert Erends:
7.Trees, het moet verschrikkelijk voor je geweest zijn vanochtend in Herzliya. Twee keer toen je waarschijnlijk een langer verhaal vertelde, verbrak de verbinding met Nederland (daarbuiten nog een paar keer). Aan het eind van de uitzending bleek dat je gesproken hebt over gif uit een vliegtuig. Dat was dan ook op een moment dat de verbinding verbroken was. Het is verschrikkelijk als je over de werkelijkheid wilt vertellen en het wil niet gehoord worden.
Groet,
Reactie door Bert Erends donderdag 8 mei 2008 @ 19.23
(http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/05/07/dagboek-7-mei-2008/#comments):
Opmerkingen hierover van o.a. Bert Erends op ander blog van Anja:
6.Hebben Israëlis het recht om de verjaardag van hun staat te vieren? Aan het eind van de EO uitzending gisteren naar aanleiding van 60 jaar Israël, waar Trees Kosterman bij aanwezig was, zei EO-presentator Frits Barend dat hij ondanks de feestvreugde somber was geworden door Trees verhalen en uit de toon waarop hij dat zei proefde ik duidelijk verwijt richting Trees. Het doet mij denken aan die Duitsers die ergens op vakantie waren en daar geconfronteerd werden met mensen met een ontwikkelingsstoornis die daar ook op vakantie waren. Die Duitsers vonden dat door die confrontatie hun vakantieplezier geschaad was. Ze stapten naar de rechter en die gaf hen gelijk, ze stonden in hun recht. Volgens mijn gevoel voor moraliteit stonden zij niet in hun recht. Zo voelt dat voor mij ook wat betreft de viering van 60 jaar Israël, al kan ik de Israëlis hun feest niet verhinderen en zul je dat soms uit piëteit wellicht niet eens proberen.
Zoals Anja elders schrijft: je kunt niet vrij zijn als de ander dat niet is.
Groet,
Reactie door Bert Erends vrijdag 9 mei 2008 @ 17.48
Reactie door Trees:
7.Dat hele programma van de Eo was een fiasco, en ik denk, of weet wel zeker dat ik gebruikt ben als een excuustruus. En ik doe dit ook nooit meer. het was het nivo van maar die palestijnen voeden hun kinderen op om stenen te gooien. Wat meot je daar op zeggen. Ik heb me vreselijk op zitten vreten, ook daar, als ik een reactie wilde geven, de heer barend er steeds met zijn tetter doorheen kwam. Die lui zaten daar echt alleen maar om een feestje te vieren. En eigenlijk wilden ze totaal niet horen wat ik te zeggen had. zelfs de EO medewerkers waren toch een beetje ontsteld over de reacties, ook vanuit de zaal. Een nederlands-Joods bejaardentehuis in herzlya, de bewoners lieten mij hun getatoeeerde kampnumers zien, dat doet mij ook pijn, en mede ook daarom had ik besloten om het eenbeetje beleefd te houden. Maar als de pro-israelis dat niet doen, dan voel je je toch gefrustreerd. Dit hele programma heeft voor mij niets bijgedragen en ik doe het ook nooit meer. na de middag ben ik naar een Naqba bijeenkomst geweest. 6000 palestijnen die in Israel wonen en Joodse anti-zionisten. De sfeer was leuk, het was net een picknick, veel families met kleine kinderen,babies in kinderwagens, bij het vroegere vernietigde dorp Safurya, tegenwoordig de kibboets Zippori. Toen de bijeenkomst afgelopen was en iedereen de heuvel afliep naar de bussen werden we opgewacht door een groep keppeltjes en een peloton ME. Die keppels eisten dat de palestijnse vlaggen die meegedragen werden door een paar mensen afgegeven zouden worden, wat uiteraard geweigerd werd. daarop begonnen die keppels ons aan te vallen, alsnel gevolgd door de MEers,met geluidsbommenen traangas en rubberen kogels. veel gewonden, vooral kinderen die in het traangas terecht kwamen, vluchtende mensen met babies in hun armen, en achtergelaten kinderwagens, daar we tussen de bomen, heuvelop gejaagd werden. Dit was ons feestje dus. veel jongens gearesteerd, een vriendin van mij, vrouw van 55 jaar, bont en blauw geslagen door een Meer te paard, dochter
geslagen en haar been is ook bont en blauw,en armen kan ze niet bewegen vande pijn. Ze konden het wrsl. niet hebben dat ook wij het gezellig hadden.
Anja meid, ikhoop dat je erin komt, doe iedereen daar de groeten, Trees
Reactie door Trees zaterdag 10 mei 2008 @ 12.20
8.Ha die Trees. Je ervaring met de media komt me erg bekend voor, helaas. Ik hoop nog altijd eens mee te maken dat het ook anders kan. Ik wil graag met mijn verzamelde ervaring en expertise vertellen wat ik weet, maar helaas word ik meestal gevraagd voor diezelfde luie journalistenformule, je zet de tegenstanders tegenover elkaar en dan denk je dat daar een interessant debat uitkomt. En dat krijg je dan zelden, want waar de standpunten zover uiteenliggen, en zo emotioneel beladen zijn, en niemand van de oartijen nog zin heeft om werkelijk naar die van de ander te luisteren krijg je niet meer dan gekift.
Natuurljk moesten alle kranten en tv programmas iets over 60 jaar Israel, en willen ze allemaal wel een tegenstem. Daar ben ik een paar keer voor gevraagd in de afgelopen weken en ik heb bedankt, want het bleef steeds hetzelfde. Iemand die Israel zou komen verdedigen en dan mocht ik ook wat komen zeggen. Voor het evenwicht. Laatste journalist, die erg aandrong: dan maken we er een spetterend debat van waar de vonken van af vliegen. Ik zei dat vonken nou net het laatste was waar we behoefte aan hebben. Wat verongelijkt zei de journalist dat het nu eenmaal zo moest, want de media zijn verplicht tot hoor en wederhoor. Jammer voor je, dacht ik, gelukkig heb ik een beroep gekozen waarbij ik gewoon kan zeggen wat ik vind.
En nee, ik hoef niet meer in discussie met mensen die nu nog steeds bereid zijn alle oorlogsmisdaden van Israel goed te praten, en ik doe niet mee aan feestjes, ook niet als tegenstem.
Reactie door Anja zaterdag 10 mei 2008 @ 17.30
9.Goed gedaan, Trees. En ook goed dat je hier vertelt wat er na afloop van jullie bijeenkomst gebeurde. Net als het krankzinnige verhaal van Anja die met permit en al toch niet de grens overkomt, zijn dat feiten die de echte realiteit tonen. En daar is behoefte aan hier.
Een voorbeeld van hoe verslaggeving wel goed werkt vond ik VrijNederland van deze week. Daar wordt het Israël-Palestina-verhaal verteld vanuit verschillende perspectieven, door Israëli en Palestijnen in verschillende posities en met verschillende achtergronden. Ze komen allemaal vrij uitgebreid aan het woord. Al lezend vorm je je zo zelf een beeld hoe verschrikkelijk gecompliceerd het is, zonder dat je wordt geconfronteerd met tenenkrommend bijna gênant gekift (zoals in Nova afgelopen week met Ronnie Naftaniel versus Gretta Duisenberg).
Reactie door clara legêne zondag 11 mei 2008 @ 10.59
(http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/05/08/genaamd-de-staat-israel/#comments)
Mijn reactie naar de EO, groet Trees
Sakhnin 13-05-2008
Geachte EO redactie,
Afgelopen donderdag 8 mei was ik gast in uw programma De Ochtenden, wat als thema had 60 jaar Israel. Dit programma werd uitgezonden vanuit een bejaardentehuis voor Joodse nederlanders in Herzlya, Israel.
Een week daarvoor werd ik gebeld door Adrie Diepenbroek (of Andre) waar ik een lange tijd geleden een keer contact mee had gehad. Toen was het ook met de vraag of ik aan een of ander programma mee wilde doen. Dit werd later afgelast daar de EO er geen zin in had. Nu, zo zei hij, zou het de discussie wat levendiger maken. Hij vertelde me ook dat Frits Barend aan tafel zou zitten en wat Joodse nederlandse Israeliers. Ik had hem ook gezegd dat ik geen zin had in een ordinaire kiftpartij, en dat ik een hoog gehalte van discussie verwachtte, en ook dat ik er geen zin in had om de piespaal te zijn(sorry voor de uitdrukking). Nee, zei hij, dat zou in orde komen.
Donderdagochtend vanuit Sakhnin naar Herzlyia gegaan, een rit van 2 en een half uur heen en ook weer terug.
Van te voren was mij een email gestuurd met de opzet van het gesprek, het zou 2 en een half uur duren,en ik moest de hele uitzending erbij blijven als een soort van rode draad. Ik wist uiteraard dat het een EO uitzending was. Ik heb niks tegen de EO, hoewel ik niet tot de fanclub van Andries Knevel behoor. Ik vond het een kans om ook de andere kant van Israel te laten horen, nml. Die van de ruim een miljoen palestijnen die binnen de grenzen van Israel wonen. Waarvan hun land onteigend is, die dagelijks geconfronteerd worden met discriminatie op alle gebied.
Dus vol goede moed vertrok ik. Ik kwam aan in het bejaardentehuis, haring en nederlandse koekjes op tafel, en het publiek, gemiddelde leeeftijd tussen de 75 en de 90 jaar.
Het programma begon. De discussie leider Andre Swartzbold (schrijf ik het goed?) begon met de directricevan het bejaardentheuis, heeft U gisteravond feestgevierd . Nou dat had ze. Daarna mijn buurman, een jonge religieuze jood, die bij de inlichtingendienst had gezeten,en net uit dienst was. Andre zei ik begrijp dat je niet veel over je diensttijd kan vertellen, maar van wie was het land nu eigenlijk voor 1948. Deze jongeman vertelde van niemand , of eigenlijk wel, van de britten, het was een brits mandaat. Ik wilde graag zeggen dat het was van degenen die er woonden en die land bezaten, 98 % palestijn en een paar % joods. En had er graag aan toegevoegd dat toen Nederland bezet werd in 1940-1945 het land toch ook niet van de duitsers was, maar van de nederlanders. Maar niet dus. Frits barend begon al gauw te stangen. Verdorie het is feest, en waarom moeten we nou zo kritisch zijn, doen we toch ook niet in Nederland als de koningin jarig is, etc. etc. etc. Op een gegeven moment kwam er een andere spreker aan het word die het publiek wijs wilde maken dat het meeste land door de palestijnen aan de joodse immigranten was verkocht. Ik wilde daar weerwoord op geven door het een beetje dicht bij huis te houden,en het verhaal van mijn schoonfamilie en het dorp Sakhnin te vertellen, waar mensen met landmijnen werden ontmoedigd om naar hun landbouwgrond te gaan, veel ongelukken gebeurd, veel doden, en dit allemaal in de jaren 70. Maar achteraf hoorde ik dat dit niet doorgekomen was, de verbinding met Nederland was verbroken, ik was uitgepraat, Frits Barend was weer aan de beurt, en er was weer verbinding. Dit schijnt enkele keren gebeurd te zijn terwijl ik aan het praten was. Ik ben niet paranoia,maar toch, het geeft je te denken.
Ook was Grietje Baars uitgenodigd, een nederlandse onderzoekster, wonend op de westbank,zij was uitgenodigd om over het EU beleid ten aanzien van Israel te praten. Ook dit is een kritisch verhaal, want onder de EU vallen produkten uit de nederzettingen op de westbank niet onder de speciale regeling van goedkopere belastingtarieven voor Israel etc. Dus riep Grietje op om deze produkten te boycotten. Ze werd helemaal afgezeken door de heer Barend. En er werd niet ingegrepen door Andre.
Tussendoor heb ik zo af en toe nog eens geprobeerd om wat weerwoord te geven,maar dan zat onze Frits er weertussen door te tetteren.
Ook het nivo van de discussie. Waarom leren palestijnen hun kinderen om stenen te gooien, zei een van de tafelgasten. Mijn God, moet ik daar mijn hele riedel weer over afspelen, dat palestijnen dat niet doen, dat het hele gewone mensen zijn die van hun kinderenhouden, maar dat palestijnen geen vliegtuigen en geweren hebben zoals het israelische leger dat heeft, en dat het een oorlog is van een van de meest geavanceerde legers op de wereld tegen een door de bezetting verpauperde burgerbevolking. Palestijnen mogen al geen wapens gebruiken, zijn stenen dan ook al uit den boze? Etc. etc. etc.
Ik besloot om het niet te doen, en eigenlijk niet meer op dit sort domme opmerkingen in te gaan.
Zo ook Frits Barend waarom kijken palestijnen niet vooruit, en doen ze niet iets positiefs. Om daarna een schampere opmerking te maken over een vluchtelingenkamp waar hij geweest was daar zou ik ook wel willen wonen ze wonen gewoon in huizen die palestijnen,en niet in tenten. Nee Frits, palestijnen hebben in 60 jaar heel veel opgebouwd wat meerdere keren weer vernield is, had hij dan verwacht dat ze 60 jaar in tenten zouden wachten. Doen de palestijnen iets vooruitstrevends, proberen ze de vluchtelingenklampen leefbaarder te maken, en mag dat weer niet van Frits.
Frits begrijpt niet en wil niet begrijpen dat die mensen daar tegen hun wil terechtgekomen zijn, dat dit mensen waren die voor 1948 van hun land leefden, dat land is afgepakt etc. etc. nee Frits vond het prettiger om er iedere keer weer een lachertje van te maken.En Andre liet Frits zijn gang maar gaan.
De andere gasten aan tafel dat was wel het meest rechtse zooitje (een paar daargelaten) wat ik ooit bij elkaar gezien heb. De meneer uit Haifa die sprak in ieder geval nog over de palestijnen in Haifa en de dominee uit Nez Amin. Ik hoop hem gauw ergens hier tegen te komen
Maar ik had achteraf het gevoel dat ik alleen maar was gebruikt door de EO als de excuus truus. En als dat niet zo was, dan hebben ze hun huiswerk erg slecht gedaan, en had zon discussie nooit plaats mogen hebben in zon setting. Want weten jullie, ik ben fatsoenlijk opgevoed en heb geleerd dat je het niet met elkaar eens hoef te zijn, om met elkaar in gesprek te gaan. Een eerste vereiste is dat je elkaar i.i.g. laat uitpraten. Maar daar hadden mijn tafelgenoten geen last van, die gingen maar door met hun rascisitische riedels, en bleven me maar afkappen, en zeggen wat ik allemaal voor onzin zat te verkopen. Ik heb me ontzettend ingehouden omdat ik al kijkend naar het publiek wist dat ik hier geen ordinaire kiftpartij wilde hebben. Deze mensen hebben allemaal vreselijk veel meegemaakt, en ik weet zeker dat we het niet met elkaar eens zijn, dat bleek ook, boegeroep als ik sprak, en veel applaus als Frits en kornuiten iets zei.
Ook werd mij een paar keer verteld dat ikeen anti-semiet ben, zo ook Grietje. Oke, dat heb ik vaker gehoord, en ik probeer tekijken wie het zegt, en deze mensen zijn wrsl. Nooit in sakhnin en omstreken geweest. O ja, ik heb ook nog iets dergelijks gezegd als ik heb nog nooit een palestijn horen zeggenb dat ze de joden de zee in willen drijven, en ik woon er tussen, waarop het publiek zeer verontwaardigd tegen mij inging. Toen heb ik het hele bejaardentehuis uitgenodigd om eens naar Sakhnin te komen naar ons dagverblijf voor ouderen. Ik ben bang dat dat nooit zal gebeuren, ze kijken wel uit, naar die enge arabieren.Maar het zou enig zijn.
Na afloop heb ik de heer Frits Barend nog even de mantel uitgeveegd, dat ik hem erg onprofessioneel vond, en hij moest zich schamen voor zijn gedrag. Waarom moest hij ons zo afzeiken (wederom, excuus voor mijn woordgebruik, kan geen ander word vinden wat de lading dekt) Grietje en ik waren toch uitgenodigd om hierover te komen praten? Of waren we uitgenodigd om voor gek gezet te worden.
Want dit verwijt ik de heer Schwarzbold, waarom greep hij niet in. waarom liet hij het gebeuren dat 2 mensen die verdorie de moeite nemen om helemaal daar naar toe te komen, en als cadeautje een blikje pepermuntjes krijgen met de afbeelding van Willemen Maxima erop, daar ook nog eens worden afgezeken, en eigenlijk niet aan bod komen, en daar een beetje voor nop zitten.
Ik weet zeker dat men van te voren allang had bedacht om het luchtig te houden want er was nu eenmaal feest vandaag. Ik weet niet of het onwil is of onkunde van de EO,maar dit was allemaal zo vreselijk dom ingeschat, en verkeerd gebracht. Jullie hadden je gewoon bij je feestje moeten houden en mij en Grietje er niet mee lastig moeten vallen.
Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over het gebeurde, en weet wel zeker dat ikdit nooit meer doe. Nogmaals, discussies zijn okay, maar niet op de manier waarop de EO weer probeerde punten te scoren en ik (en Grietje) geen enkele kans kregen om onze standpunten naar voren te brengen. En die Frits Barend, die zat daar gewoon om punten te scoren, en achteraf verweet hij me min of meer dat ik hun feestje was komen verstoren. MENEER BAREND, WE WAREN UITGENODIGD OM DAT TE DOEN, OF TOCH NIET?
Ik wil ook nog even over het verdere verloop van de dag vertellen. Smiddags ging ik naar een Naqba herdenking. Naqba is het arabische word voor catastrophe, en ieder jaar als Israe lhun onafhankelijkheidsfeest hebben doen de palestijnen ook iets. Ieder jaar wordt er een dorp uitgekozen wat in 1948 of daarna vernietigd is, daar worden dan een
beetje leuzen geroepen, een paar speeches. Soms zijn daar ook nog vroegere inwoners van dit dorp bij, als ze niet terechtgekomen zijn in een van de vluchtelingenkampen over de grens. Zo ook dit jaar, we gingen naar de plek Safurya, wat tegenwoordig in het Hebreeuw Zippori heet.
De bijeenkomst vond plaats diep in het bos, er was een vergunning voor afgegeven, en het was een gezellige middag. Ik kwam veel oude vrienden en vriendinnen tegen, het was prachtig weer, mensen hadden hun kinderen meegenomen, veel kinderwagens, veel lekkere dingen bij ons. En een beetje luisteren naar speeches. Wat jongens met palestijnse vlaggen. Om een uur of 5 was het afgelopen en we liepen met zijn 6 of 7 duizend mensen weer naar beneden naar de weg waar de bussen en autos stonden om iedereen weer naar huis te brengen. Toen ik halverwege de heuvel was en de weg al kon zien zag ik dat er een heel peloton ME stond te wachten (de Israelische versie van de ME). En een groepje Joodse Israeliers met keppeltjes op die wat jongens aan begonnen te vallen met stenen (jazeker Joods Israelische stenengooiers, lachu he). Dat werd dus een heen en weer getrek. Op dat moment kwam ik net een vriendin tegen,met haar zoon van 23 , ik was met mijn beide dochters. We bleven dat van boven even aankijken, en binnen een minuut stonden we midden in de traangasgranaten, en de geluidsbommen. Het was idioot, en erg beangstigend. Wat ik maar niet van mijn netvlieskan krijgen is die ene vrouw die een baby van een paar maanden in een kinderwagen had, ze pakte de baby eruit, en ik pakte de kinderwagen, want we werden naar boven, de heuvel op gedreven door de ME. En ze bleven maar traangas op ons gooien. Ik word geraakt, en ren als een gek naar boven, laat de kinderwagen achter, onderweg sleep ik nog drie meisjes van een jaar of 7 mee die helemaal hysterisch om hun moeder stonden te gillen.Boven gekomen ben ik mijn dochters kwijt, en mijn vriendin ( vrouw van over de 50). Na een half uur vind ik ze weer. Wat was er met hen gebeurd. Mijn vriendin kon niet meer naar boven komen ze was helemaal uitgeput en had vreselijk veel last van het gas, en ik kan me nog herinneren dat haar zoon zei dat hij erg bezorgd om haar was. Affijn, ze ging te langzaam, werd gegrepen door een paar ME ers,waarvan 2 te paard die haar wilden omverduwen.Haar zoon wilde er tussen springen, en hij wordt beetgepakt door zon 7 ME ers, compleet in elkaar geslagen en weggevoerd. Hij is dus gearesteerd en zit nu vast. Mijn ene dochter wilde helpen, kreeg een ME er tegenover zich die zijn geweer op haar richtte en dit aan het laden was, en haar dreigde. Er kwamen twee andere ME ers aan die haar in elkaar begonnen te slaan, haar ene been is van boven naar beneden helemaal blauw en opgezwollen, haar armen heeft ze 3 dagen niet kunnen bewegen van de pijn. Mijn andere dochter werd vastgepakt toen ze haar zus wilde helpen. Ze werd vastgepakt door een ME er, en uitgescholden voor hoer,jazeker, wat een moraal.Ze werd dus uitgescholden en er werd tegen haar gezegd dat als ze niet wegging ze haar hoofd in zouden slaan. Toen zei ze dus terug dat hun zonen van hoeren waren (nogmaals sorry voor het taalgebruik, maar zo gaat dat er hier aan toe en dat ze haar hoofd dan maar in moesten slaan,maar ze ging niet weg bij haar zuster en mijn vriendin. Toen lieten ze haar gaan.
Veel gewonden, veel jonge jongens gearesteerd, gearresteerd omdat ze een bedreiging zouden zijn voor de politie, maar iedereen liep gillend weg van de politie, dus hoe kan dat. Ik denk dat ze die arabieren gewoon een lesje wilden leren, want het zag er allemaal zo gepland uit. Waarom moesten ze ons opwachten in volle gevechtsuitrusting, 80 % van de mensen waren families met kinderen
Kortom het was op zijn zachts gezegd een enerverende dag.
Ik vertel dit laatste verhaal zodat jullie misschien een beetje willen gaan begrijpen dat het niet allemaal koek en ei is hier.
Ik hoop van harte dat jullie de moed hebben om hier iets op te antwoorden. Ik wacht af. Trees Kosterman, Sakhnin
@Trees Kosterman,
Dank je wel voor bovenstaand verslag van je deelname aan de uitzending van de EO op Radio 1 en van de nog veel vreselijker gebeurtenissen in Safurya (nu ‘Zippori’) na de herdenking en ‘viering’ van de Palestijnse Nakba.
Ik bewonder je standvastigheid en moed. Gelukkig is er iemand die er niet alleen over durft te schrijven, maar dat ook nog eens heel goed kan. Hou vol. Velen steunen je in hun hart en hopelijk ook financieel, als je een giro- of bankrekening noemt van de organisatie waar jij vertrouwen in hebt.
Ik roep hierbij ook iedereen op om het Steuncomité Israëlische Vredesgroepen en Mensenrechten Organisaties (SIVMO) te steunen met een jaarlijkse steunabonnement op hun blad De Brug’: (Minstens) 56,50 Euro per jaar, giro 6181625.
Dank je wel Trees voor je verslag! Indrukwekkend…
Ik hoop dat je toch nog een keer de moed zal willen hebben om weer zoiets te doen. De lezers van dit blog en vele anderen weten nu wat en hoe de "media-manipulatie" georganiseerd kan worden. Concreet en uit de eerste hand hoe het in israel en de bezette gebieden toegaat. Dit alles doet het ergste vermoeden over wat de autochtone Palestijnen moeten meemaken.
Petje af dus…!
Geweldige reply, en duidelijke vraag naar de EO, van Trees Kosterman op het jubelprogramma ‘de Ochtenden’ vanuit Herzliya afgelopen 8 mei.
Bij deze roep ik alle lezers op a.s. zaterdag 17 mei om 13:00 uur op de Dam in A’dam te komen. Herdenking 60 jaar Nakba t.s.m. de Palestijnse gemeenschap in Nederland.
Ook in kader evenwichtigheid heb ik de heer W.Bos uitgenodigd, hij kon mooie woorden spreken voor de Joodse gemaanschap t.b.v.de viering 60 jaar Israel, nu mag hij de andere kant zijn mooie woorden geven.
Zie ook: Stanv van Houcke 14 mei: http://stanvanhoucke.blogspot.com/
De Terreur van de EO.
Een zelfde verhaal door Trees als ze hierboven heeft gegeven.
De commentaren wil ik u niet onthouden:
herman_m zei…
Mevr. Kosterman, kol ha-kavod. Ik heb ook in Israel en de bezette Palestijnse gebieden gezeten, en zo gaat het er aan toe. De Palestijnen worden vooral beschouwd als beesten.
Ik mocht vooral geen Hebreeuws spreken in de Palestijnse gebieden, want ze zouden me helemaal afmaken. Arabisch sprak ik niet.
Zowel in Nablus, Hebron als Bethlehem heb ik gewoon thee gedronken en Hebreeuws gepraat met vriendelijke mensen die me niet de hersen insloegen.
Alle Israelische kinderen zouden verplicht op schoolreis moeten in de bezette Palestijnse gebieden en thee drinken in de Suqs.
5:40 PM
Anoniem zei…
Beste mevr. Kosterman,
Enkele maanden terug luisterde ik naar een intervieuw met dhr. Maxime Verhagen bij de ochtenden van de EO.
Hoewel het tijdens dit intervieuw vnl. ging over de NL-Rusische relatie ging, trof het mij dat er amper kritische vragen werden gesteld (tenminstge niet zo kritisch als je zo mogen verwachten van een integere kwaliteits journalist). Er werd vooral gebabbeld (sorry, een beter woord heb ik er niet voor) over de (zakelijke) voordelen van de deal ‘we’hadden gesloten met Gazprom com suis.
Vervolgens werdem de kijkers opgeroepen om vragen in te sturen per mail. Dat heb ik toen gedaan. De reactie die ik terug kreeg kwam kort gezegd op het volgende neer:
Dank u voor uw reactie, maar we hebben vanwege gebrek aan tijd in overleg met onze gast (!) besloten uw vraag niet te behandelen.
Goed dacht ik, wel een beetje raar dat dhr. Verhagen mee mocht beslissen over welke vragen zouden worden besproken op de radio, maar wellicht dat anderen betere of beter geformuleerde vragen hebben. Vervolgens bleef ik in spanning wachten om te luisteren naar de (meer) kritische vragen van andere luisteraars. U raad het natuurlijk al … niveau ‘lik m’n vestje’, echt waar. Het spijt me dat ik het zo moet formuleren.
Nu begreep ik ook ineens waarom de gast, in casu dhr. Verhagen, mede mocht besluiten welke vragen op de radio besproken zouden (mochten) worden! Mijn vraag aan Stan: Jij, als journalist, kan jij mij vertellen of dit journalistiek verantwoord en gebruikelijk is? Ik ben nl. van mening van niet, maar ben slechts een leek. (Ik meen te weten dat wel regelmatig e.e.a. wordt voorbesproken maar dat is, in mijn ogen, wat anders dan ook medebepalen welke vragen er daadwerkelijk besproken worden).
Uit uw verhaal, mevr. Kostemaker, maak ik in ieder geval op dat in opinie de journalistieke maatstaf bij de EO niet al te hoog ligt, maar daar ben ik niet verast over.
Zaphod (’t lukt me niet in te loggen onder deze naam helaas)
12:55 PM
Anoniem zei…
PS Mijn laatste zin moet zijn …. in MIJN opinie … excusses (ook voor de andere taal/typfouten)
Zaphod
12:57 PM
Blogger Arakrys zei…
Ik heb die uitzending gezien en het viel al op dat de presentator niet al te overtuigend excuses bedacht voor de straalverbinding met Israël. Maar voor wat ik van de EO gewend ben viel het nog best mee – dacht ik tot ik dit las.
Ik heb niet zo heel veel met die omroep te maken maar wel weet ik dat de redacties niet te vertrouwen zijn. Ik ging een keer mee met een verrassingsactie waarover een persbericht onder embargo aan de redactie was verzonden. Toen wij aankwamen bij waren ze van te voren al naar het bedrijf gegaan voor een reactie. Die actie dus mislukt.
Inzake gentechnologie had Andries Knevel een keer iemand (MR) van de Dierenbescherming uitgenodigd, zogenaamd geïnteresseerd in hun mening. In de uitzending werd zij toen in het publiek geplaatst (al best gek) en in de uitzending viel Knevel haar op een lage manier aan, waarbij ze nauwelijks tijd kreeg om een reactie te geven.
Maar daar schiet mevrouw Trees Kosterman weinig mee op. Op zich wel goed dat het nu op dit blog staat zodat anderen naar het verhaal kunnen verwijzen.
Ze klagen dan ook steen en been over die nieuwe mogelijkheden tot correctie: "De bagger van het internet"
Wat is feite dus is: de bagger die door het internet wordt blootgelegd.
Wat veel erger is dan de media censuur (die zoals je correct stelt niet langer werkt), is de "I don’t care" houding van de meeste mensen.
@Ruud,
Beide is waar, vrees ik. Ik had gehoopt dat het internet als een soort ‘bewakingscamera’ een preventieve en corrigerende uitwerking zou hebben op de journalistiek. Dat is echter nauwelijks te merken. De posities zijn er juist door verhard. Het lijkt nu meer op een loopgravenoorlog waarin beide partijen elkaar vanuit hun schutttersputten beschieten.
De burgers hebben dankzij internet wel strategische en taktische winst kunnen boeken dankzij nieuwe samenwerkingsverbanden en de wapens en ammunitie waarmee zij enig tegenwicht kunnen bieden aan de totdusver oppermachtige en ongenaakbare politiek en journalistiek.
Een tijd lang leek het erop dat politiek en journalistiek samenspanden tegen de burgers en hun democratische, maatschappelijke en sociale behoeften en belangen. Het politiek-journalistieke complex is onder druk van het burgerlijk verzet uiteengevallen, en beide instituten staan weer tegenover elkaar. Zo hoort het ook hoort, mits met erkenning van elkaars democratische waarde, functie en betekenis.
Omdat de media niet alleen worden gedreven door democratische, ethische en morele motioeven maar ook door belangen en eisen van aandeelhouders, schieten zij nu in hun scoringsdrift te ver door en ondergraven het aanzien van de politiek. Daar gaan wij met ons allen nog (meer) last van krijgen.
@Qabouter,
Die houding verbaast mij ook steeds meer. Ik noem het de dominante ‘malingcultuur’ van een doorgeïndividualiseerd en gedefragmenteerd land waarin het begrip ‘samenleving’ willens en wetens is ondergraven en van binnenuit leeggehaald, zeker als culturele eenheid.
Ik denk ook dat betaalde journalisten in een produktie cultuur moeten werken, en dat dat soms slecht is voor het produkt.
Ze scannen een subjectief persbericht, plakken er een zinsnede uit een ander persbericht bij en weer 1 DM in de krant gevuld.
Soms zit er veel meer achter een bericht, en dat achterhalen kost soms tijd, behalve als de lezers dat kunnen aanvullen. via WEB 2.0 concepten bijvoorbeeld
@Herman,
Dank je wel voor je leerzame bijdrage. Ik hoop dat je je knip- en plakwerk nog zodanig wilt verbeteren dat duidelijker te zien is wie wat aan wie schrijft. Als je die verbeterde versie hier plaatst, zal ik de oude weghalen. OK?
Wat een moedig mens, die Trees Kosterman! Wat ‘presentator’ Frits Barend deed, had niets met journalisme te maken, maar wel met lobbyisme, belangenbehartiging en zelfs propagandisme. En dat met gebruikmaking van de middelen en mogelijkheden van de publieke omroep.
@ Robert
Hierbij een wat duidelijker(?) versie:
=Het signaal van de uitzending van de EO op Radio 1 vanuit het feestvierende Israël viel iedere keer weg als iemand de Palestijnse kant van het Israëlische succesverhaal probeerde te belichten. Kennelijk vonden de network-operators dat er niet te veel gezeurd en gekritiseerd worden. Het is immers feest in Israël!=
Terug van vakantie hierbij uit de tweede hand wat samenvattend knip en plakwerk over de CREATIEVE CENSUUR van de "evangelische" omroep… die ik op het weblog van Anja Meulenbelt vond.
Hoe Trees Kosterman gebruikt werd om de israelische visie van de EO naar buiten te brengen en verhinderd werd haar pro Palestijnse zegje te doen. Met commentaar door Bert Erends en reaktie van Clara Legêne en Anja Meulenbelt op dit toevallig uitvallen van de verbinding op cruciale momenten.
Mededeling van Trees over een verzoek van de EO om op te treden in het programma de ochtendenden op blog van Anja Meulenbelt
5.Ik moet morgen opdraven in het rdaio programma de Ochtenden. kwam er pas later achter (stom stom) dat het van de EO deze keer is. Wordt uitgezonden vanuit Herzlya, en uiteraard gaat het over Israel,en moet ik voor de andere Israelis oftewel de palestijnen binnen Israel praten. Na gisteren even naar Andries Knevel te hebben gekeken, zakt de moed me in de schoenen, en ik hoop dat het niet weer een welles/nietes vertoning wordt. Ik ga i.i.g. mijn best doen. Luisteren jullie ook? Dan heb ik i.i.g. het idee om voor eigen parochie te preken en dat maakt het misschien wat makkelijker. Vanaf 9 uur tot half 12. waar begin ik aan. en anja een goede reis, en je weet het, ik hoop dat je er in komt, en doe iedereen de groeten, zoniet, je weet de weg naar Sakhnin. Daaaaaaaaaaag
Reactie door Trees woensdag 7 mei 2008 @ 17.21
Antwoord van Bert Erends:
7.Trees, het moet verschrikkelijk voor je geweest zijn vanochtend in Herzliya. Twee keer toen je waarschijnlijk een langer verhaal vertelde, verbrak de verbinding met Nederland (daarbuiten nog een paar keer). Aan het eind van de uitzending bleek dat je gesproken hebt over gif uit een vliegtuig. Dat was dan ook op een moment dat de verbinding verbroken was. Het is verschrikkelijk als je over de werkelijkheid wilt vertellen en het wil niet gehoord worden.
Groet,
Reactie door Bert Erends donderdag 8 mei 2008 @ 19.23
(http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/05/07/dagboek-7-mei-2008/#comments):
Opmerkingen hierover van o.a. Bert Erends op ander blog van Anja:
6.Hebben Israëlis het recht om de verjaardag van hun staat te vieren? Aan het eind van de EO uitzending gisteren naar aanleiding van 60 jaar Israël, waar Trees Kosterman bij aanwezig was, zei EO-presentator Frits Barend dat hij ondanks de feestvreugde somber was geworden door Trees verhalen en uit de toon waarop hij dat zei proefde ik duidelijk verwijt richting Trees. Het doet mij denken aan die Duitsers die ergens op vakantie waren en daar geconfronteerd werden met mensen met een ontwikkelingsstoornis die daar ook op vakantie waren. Die Duitsers vonden dat door die confrontatie hun vakantieplezier geschaad was. Ze stapten naar de rechter en die gaf hen gelijk, ze stonden in hun recht. Volgens mijn gevoel voor moraliteit stonden zij niet in hun recht. Zo voelt dat voor mij ook wat betreft de viering van 60 jaar Israël, al kan ik de Israëlis hun feest niet verhinderen en zul je dat soms uit piëteit wellicht niet eens proberen.
Zoals Anja elders schrijft: je kunt niet vrij zijn als de ander dat niet is.
Groet,
Reactie door Bert Erends vrijdag 9 mei 2008 @ 17.48
Reactie door Trees:
7.Dat hele programma van de Eo was een fiasco, en ik denk, of weet wel zeker dat ik gebruikt ben als een excuustruus. En ik doe dit ook nooit meer. het was het nivo van maar die palestijnen voeden hun kinderen op om stenen te gooien. Wat meot je daar op zeggen. Ik heb me vreselijk op zitten vreten, ook daar, als ik een reactie wilde geven, de heer barend er steeds met zijn tetter doorheen kwam. Die lui zaten daar echt alleen maar om een feestje te vieren. En eigenlijk wilden ze totaal niet horen wat ik te zeggen had. zelfs de EO medewerkers waren toch een beetje ontsteld over de reacties, ook vanuit de zaal. Een nederlands-Joods bejaardentehuis in herzlya, de bewoners lieten mij hun getatoeeerde kampnumers zien, dat doet mij ook pijn, en mede ook daarom had ik besloten om het eenbeetje beleefd te houden. Maar als de pro-israelis dat niet doen, dan voel je je toch gefrustreerd. Dit hele programma heeft voor mij niets bijgedragen en ik doe het ook nooit meer. na de middag ben ik naar een Naqba bijeenkomst geweest. 6000 palestijnen die in Israel wonen en Joodse anti-zionisten. De sfeer was leuk, het was net een picknick, veel families met kleine kinderen,babies in kinderwagens, bij het vroegere vernietigde dorp Safurya, tegenwoordig de kibboets Zippori. Toen de bijeenkomst afgelopen was en iedereen de heuvel afliep naar de bussen werden we opgewacht door een groep keppeltjes en een peloton ME. Die keppels eisten dat de palestijnse vlaggen die meegedragen werden door een paar mensen afgegeven zouden worden, wat uiteraard geweigerd werd. daarop begonnen die keppels ons aan te vallen, alsnel gevolgd door de MEers,met geluidsbommenen traangas en rubberen kogels. veel gewonden, vooral kinderen die in het traangas terecht kwamen, vluchtende mensen met babies in hun armen, en achtergelaten kinderwagens, daar we tussen de bomen, heuvelop gejaagd werden. Dit was ons feestje dus. veel jongens gearesteerd, een vriendin van mij, vrouw van 55 jaar, bont en blauw geslagen door een Meer te paard, dochter
geslagen en haar been is ook bont en blauw,en armen kan ze niet bewegen vande pijn. Ze konden het wrsl. niet hebben dat ook wij het gezellig hadden.
Anja meid, ikhoop dat je erin komt, doe iedereen daar de groeten, Trees
Reactie door Trees zaterdag 10 mei 2008 @ 12.20
8.Ha die Trees. Je ervaring met de media komt me erg bekend voor, helaas. Ik hoop nog altijd eens mee te maken dat het ook anders kan. Ik wil graag met mijn verzamelde ervaring en expertise vertellen wat ik weet, maar helaas word ik meestal gevraagd voor diezelfde luie journalistenformule, je zet de tegenstanders tegenover elkaar en dan denk je dat daar een interessant debat uitkomt. En dat krijg je dan zelden, want waar de standpunten zover uiteenliggen, en zo emotioneel beladen zijn, en niemand van de oartijen nog zin heeft om werkelijk naar die van de ander te luisteren krijg je niet meer dan gekift.
Natuurljk moesten alle kranten en tv programmas iets over 60 jaar Israel, en willen ze allemaal wel een tegenstem. Daar ben ik een paar keer voor gevraagd in de afgelopen weken en ik heb bedankt, want het bleef steeds hetzelfde. Iemand die Israel zou komen verdedigen en dan mocht ik ook wat komen zeggen. Voor het evenwicht. Laatste journalist, die erg aandrong: dan maken we er een spetterend debat van waar de vonken van af vliegen. Ik zei dat vonken nou net het laatste was waar we behoefte aan hebben. Wat verongelijkt zei de journalist dat het nu eenmaal zo moest, want de media zijn verplicht tot hoor en wederhoor. Jammer voor je, dacht ik, gelukkig heb ik een beroep gekozen waarbij ik gewoon kan zeggen wat ik vind.
En nee, ik hoef niet meer in discussie met mensen die nu nog steeds bereid zijn alle oorlogsmisdaden van Israel goed te praten, en ik doe niet mee aan feestjes, ook niet als tegenstem.
Reactie door Anja zaterdag 10 mei 2008 @ 17.30
9.Goed gedaan, Trees. En ook goed dat je hier vertelt wat er na afloop van jullie bijeenkomst gebeurde. Net als het krankzinnige verhaal van Anja die met permit en al toch niet de grens overkomt, zijn dat feiten die de echte realiteit tonen. En daar is behoefte aan hier.
Een voorbeeld van hoe verslaggeving wel goed werkt vond ik VrijNederland van deze week. Daar wordt het Israël-Palestina-verhaal verteld vanuit verschillende perspectieven, door Israëli en Palestijnen in verschillende posities en met verschillende achtergronden. Ze komen allemaal vrij uitgebreid aan het woord. Al lezend vorm je je zo zelf een beeld hoe verschrikkelijk gecompliceerd het is, zonder dat je wordt geconfronteerd met tenenkrommend bijna gênant gekift (zoals in Nova afgelopen week met Ronnie Naftaniel versus Gretta Duisenberg).
Reactie door clara legêne zondag 11 mei 2008 @ 10.59
(http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/05/08/genaamd-de-staat-israel/#comments)
Mijn reactie naar de EO, groet Trees
Sakhnin 13-05-2008
Geachte EO redactie,
Afgelopen donderdag 8 mei was ik gast in uw programma De Ochtenden, wat als thema had 60 jaar Israel. Dit programma werd uitgezonden vanuit een bejaardentehuis voor Joodse nederlanders in Herzlya, Israel.
Een week daarvoor werd ik gebeld door Adrie Diepenbroek (of Andre) waar ik een lange tijd geleden een keer contact mee had gehad. Toen was het ook met de vraag of ik aan een of ander programma mee wilde doen. Dit werd later afgelast daar de EO er geen zin in had. Nu, zo zei hij, zou het de discussie wat levendiger maken. Hij vertelde me ook dat Frits Barend aan tafel zou zitten en wat Joodse nederlandse Israeliers. Ik had hem ook gezegd dat ik geen zin had in een ordinaire kiftpartij, en dat ik een hoog gehalte van discussie verwachtte, en ook dat ik er geen zin in had om de piespaal te zijn(sorry voor de uitdrukking). Nee, zei hij, dat zou in orde komen.
Donderdagochtend vanuit Sakhnin naar Herzlyia gegaan, een rit van 2 en een half uur heen en ook weer terug.
Van te voren was mij een email gestuurd met de opzet van het gesprek, het zou 2 en een half uur duren,en ik moest de hele uitzending erbij blijven als een soort van rode draad. Ik wist uiteraard dat het een EO uitzending was. Ik heb niks tegen de EO, hoewel ik niet tot de fanclub van Andries Knevel behoor. Ik vond het een kans om ook de andere kant van Israel te laten horen, nml. Die van de ruim een miljoen palestijnen die binnen de grenzen van Israel wonen. Waarvan hun land onteigend is, die dagelijks geconfronteerd worden met discriminatie op alle gebied.
Dus vol goede moed vertrok ik. Ik kwam aan in het bejaardentehuis, haring en nederlandse koekjes op tafel, en het publiek, gemiddelde leeeftijd tussen de 75 en de 90 jaar.
Het programma begon. De discussie leider Andre Swartzbold (schrijf ik het goed?) begon met de directricevan het bejaardentheuis, heeft U gisteravond feestgevierd . Nou dat had ze. Daarna mijn buurman, een jonge religieuze jood, die bij de inlichtingendienst had gezeten,en net uit dienst was. Andre zei ik begrijp dat je niet veel over je diensttijd kan vertellen, maar van wie was het land nu eigenlijk voor 1948. Deze jongeman vertelde van niemand , of eigenlijk wel, van de britten, het was een brits mandaat. Ik wilde graag zeggen dat het was van degenen die er woonden en die land bezaten, 98 % palestijn en een paar % joods. En had er graag aan toegevoegd dat toen Nederland bezet werd in 1940-1945 het land toch ook niet van de duitsers was, maar van de nederlanders. Maar niet dus. Frits barend begon al gauw te stangen. Verdorie het is feest, en waarom moeten we nou zo kritisch zijn, doen we toch ook niet in Nederland als de koningin jarig is, etc. etc. etc. Op een gegeven moment kwam er een andere spreker aan het word die het publiek wijs wilde maken dat het meeste land door de palestijnen aan de joodse immigranten was verkocht. Ik wilde daar weerwoord op geven door het een beetje dicht bij huis te houden,en het verhaal van mijn schoonfamilie en het dorp Sakhnin te vertellen, waar mensen met landmijnen werden ontmoedigd om naar hun landbouwgrond te gaan, veel ongelukken gebeurd, veel doden, en dit allemaal in de jaren 70. Maar achteraf hoorde ik dat dit niet doorgekomen was, de verbinding met Nederland was verbroken, ik was uitgepraat, Frits Barend was weer aan de beurt, en er was weer verbinding. Dit schijnt enkele keren gebeurd te zijn terwijl ik aan het praten was. Ik ben niet paranoia,maar toch, het geeft je te denken.
Ook was Grietje Baars uitgenodigd, een nederlandse onderzoekster, wonend op de westbank,zij was uitgenodigd om over het EU beleid ten aanzien van Israel te praten. Ook dit is een kritisch verhaal, want onder de EU vallen produkten uit de nederzettingen op de westbank niet onder de speciale regeling van goedkopere belastingtarieven voor Israel etc. Dus riep Grietje op om deze produkten te boycotten. Ze werd helemaal afgezeken door de heer Barend. En er werd niet ingegrepen door Andre.
Tussendoor heb ik zo af en toe nog eens geprobeerd om wat weerwoord te geven,maar dan zat onze Frits er weertussen door te tetteren.
Ook het nivo van de discussie. Waarom leren palestijnen hun kinderen om stenen te gooien, zei een van de tafelgasten. Mijn God, moet ik daar mijn hele riedel weer over afspelen, dat palestijnen dat niet doen, dat het hele gewone mensen zijn die van hun kinderenhouden, maar dat palestijnen geen vliegtuigen en geweren hebben zoals het israelische leger dat heeft, en dat het een oorlog is van een van de meest geavanceerde legers op de wereld tegen een door de bezetting verpauperde burgerbevolking. Palestijnen mogen al geen wapens gebruiken, zijn stenen dan ook al uit den boze? Etc. etc. etc.
Ik besloot om het niet te doen, en eigenlijk niet meer op dit sort domme opmerkingen in te gaan.
Zo ook Frits Barend waarom kijken palestijnen niet vooruit, en doen ze niet iets positiefs. Om daarna een schampere opmerking te maken over een vluchtelingenkamp waar hij geweest was daar zou ik ook wel willen wonen ze wonen gewoon in huizen die palestijnen,en niet in tenten. Nee Frits, palestijnen hebben in 60 jaar heel veel opgebouwd wat meerdere keren weer vernield is, had hij dan verwacht dat ze 60 jaar in tenten zouden wachten. Doen de palestijnen iets vooruitstrevends, proberen ze de vluchtelingenklampen leefbaarder te maken, en mag dat weer niet van Frits.
Frits begrijpt niet en wil niet begrijpen dat die mensen daar tegen hun wil terechtgekomen zijn, dat dit mensen waren die voor 1948 van hun land leefden, dat land is afgepakt etc. etc. nee Frits vond het prettiger om er iedere keer weer een lachertje van te maken.En Andre liet Frits zijn gang maar gaan.
De andere gasten aan tafel dat was wel het meest rechtse zooitje (een paar daargelaten) wat ik ooit bij elkaar gezien heb. De meneer uit Haifa die sprak in ieder geval nog over de palestijnen in Haifa en de dominee uit Nez Amin. Ik hoop hem gauw ergens hier tegen te komen
Maar ik had achteraf het gevoel dat ik alleen maar was gebruikt door de EO als de excuus truus. En als dat niet zo was, dan hebben ze hun huiswerk erg slecht gedaan, en had zon discussie nooit plaats mogen hebben in zon setting. Want weten jullie, ik ben fatsoenlijk opgevoed en heb geleerd dat je het niet met elkaar eens hoef te zijn, om met elkaar in gesprek te gaan. Een eerste vereiste is dat je elkaar i.i.g. laat uitpraten. Maar daar hadden mijn tafelgenoten geen last van, die gingen maar door met hun rascisitische riedels, en bleven me maar afkappen, en zeggen wat ik allemaal voor onzin zat te verkopen. Ik heb me ontzettend ingehouden omdat ik al kijkend naar het publiek wist dat ik hier geen ordinaire kiftpartij wilde hebben. Deze mensen hebben allemaal vreselijk veel meegemaakt, en ik weet zeker dat we het niet met elkaar eens zijn, dat bleek ook, boegeroep als ik sprak, en veel applaus als Frits en kornuiten iets zei.
Ook werd mij een paar keer verteld dat ikeen anti-semiet ben, zo ook Grietje. Oke, dat heb ik vaker gehoord, en ik probeer tekijken wie het zegt, en deze mensen zijn wrsl. Nooit in sakhnin en omstreken geweest. O ja, ik heb ook nog iets dergelijks gezegd als ik heb nog nooit een palestijn horen zeggenb dat ze de joden de zee in willen drijven, en ik woon er tussen, waarop het publiek zeer verontwaardigd tegen mij inging. Toen heb ik het hele bejaardentehuis uitgenodigd om eens naar Sakhnin te komen naar ons dagverblijf voor ouderen. Ik ben bang dat dat nooit zal gebeuren, ze kijken wel uit, naar die enge arabieren.Maar het zou enig zijn.
Na afloop heb ik de heer Frits Barend nog even de mantel uitgeveegd, dat ik hem erg onprofessioneel vond, en hij moest zich schamen voor zijn gedrag. Waarom moest hij ons zo afzeiken (wederom, excuus voor mijn woordgebruik, kan geen ander word vinden wat de lading dekt) Grietje en ik waren toch uitgenodigd om hierover te komen praten? Of waren we uitgenodigd om voor gek gezet te worden.
Want dit verwijt ik de heer Schwarzbold, waarom greep hij niet in. waarom liet hij het gebeuren dat 2 mensen die verdorie de moeite nemen om helemaal daar naar toe te komen, en als cadeautje een blikje pepermuntjes krijgen met de afbeelding van Willemen Maxima erop, daar ook nog eens worden afgezeken, en eigenlijk niet aan bod komen, en daar een beetje voor nop zitten.
Ik weet zeker dat men van te voren allang had bedacht om het luchtig te houden want er was nu eenmaal feest vandaag. Ik weet niet of het onwil is of onkunde van de EO,maar dit was allemaal zo vreselijk dom ingeschat, en verkeerd gebracht. Jullie hadden je gewoon bij je feestje moeten houden en mij en Grietje er niet mee lastig moeten vallen.
Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over het gebeurde, en weet wel zeker dat ikdit nooit meer doe. Nogmaals, discussies zijn okay, maar niet op de manier waarop de EO weer probeerde punten te scoren en ik (en Grietje) geen enkele kans kregen om onze standpunten naar voren te brengen. En die Frits Barend, die zat daar gewoon om punten te scoren, en achteraf verweet hij me min of meer dat ik hun feestje was komen verstoren. MENEER BAREND, WE WAREN UITGENODIGD OM DAT TE DOEN, OF TOCH NIET?
Ik wil ook nog even over het verdere verloop van de dag vertellen. Smiddags ging ik naar een Naqba herdenking. Naqba is het arabische word voor catastrophe, en ieder jaar als Israe lhun onafhankelijkheidsfeest hebben doen de palestijnen ook iets. Ieder jaar wordt er een dorp uitgekozen wat in 1948 of daarna vernietigd is, daar worden dan een
beetje leuzen geroepen, een paar speeches. Soms zijn daar ook nog vroegere inwoners van dit dorp bij, als ze niet terechtgekomen zijn in een van de vluchtelingenkampen over de grens. Zo ook dit jaar, we gingen naar de plek Safurya, wat tegenwoordig in het Hebreeuw Zippori heet.
De bijeenkomst vond plaats diep in het bos, er was een vergunning voor afgegeven, en het was een gezellige middag. Ik kwam veel oude vrienden en vriendinnen tegen, het was prachtig weer, mensen hadden hun kinderen meegenomen, veel kinderwagens, veel lekkere dingen bij ons. En een beetje luisteren naar speeches. Wat jongens met palestijnse vlaggen. Om een uur of 5 was het afgelopen en we liepen met zijn 6 of 7 duizend mensen weer naar beneden naar de weg waar de bussen en autos stonden om iedereen weer naar huis te brengen. Toen ik halverwege de heuvel was en de weg al kon zien zag ik dat er een heel peloton ME stond te wachten (de Israelische versie van de ME). En een groepje Joodse Israeliers met keppeltjes op die wat jongens aan begonnen te vallen met stenen (jazeker Joods Israelische stenengooiers, lachu he). Dat werd dus een heen en weer getrek. Op dat moment kwam ik net een vriendin tegen,met haar zoon van 23 , ik was met mijn beide dochters. We bleven dat van boven even aankijken, en binnen een minuut stonden we midden in de traangasgranaten, en de geluidsbommen. Het was idioot, en erg beangstigend. Wat ik maar niet van mijn netvlieskan krijgen is die ene vrouw die een baby van een paar maanden in een kinderwagen had, ze pakte de baby eruit, en ik pakte de kinderwagen, want we werden naar boven, de heuvel op gedreven door de ME. En ze bleven maar traangas op ons gooien. Ik word geraakt, en ren als een gek naar boven, laat de kinderwagen achter, onderweg sleep ik nog drie meisjes van een jaar of 7 mee die helemaal hysterisch om hun moeder stonden te gillen.Boven gekomen ben ik mijn dochters kwijt, en mijn vriendin ( vrouw van over de 50). Na een half uur vind ik ze weer. Wat was er met hen gebeurd. Mijn vriendin kon niet meer naar boven komen ze was helemaal uitgeput en had vreselijk veel last van het gas, en ik kan me nog herinneren dat haar zoon zei dat hij erg bezorgd om haar was. Affijn, ze ging te langzaam, werd gegrepen door een paar ME ers,waarvan 2 te paard die haar wilden omverduwen.Haar zoon wilde er tussen springen, en hij wordt beetgepakt door zon 7 ME ers, compleet in elkaar geslagen en weggevoerd. Hij is dus gearesteerd en zit nu vast. Mijn ene dochter wilde helpen, kreeg een ME er tegenover zich die zijn geweer op haar richtte en dit aan het laden was, en haar dreigde. Er kwamen twee andere ME ers aan die haar in elkaar begonnen te slaan, haar ene been is van boven naar beneden helemaal blauw en opgezwollen, haar armen heeft ze 3 dagen niet kunnen bewegen van de pijn. Mijn andere dochter werd vastgepakt toen ze haar zus wilde helpen. Ze werd vastgepakt door een ME er, en uitgescholden voor hoer,jazeker, wat een moraal.Ze werd dus uitgescholden en er werd tegen haar gezegd dat als ze niet wegging ze haar hoofd in zouden slaan. Toen zei ze dus terug dat hun zonen van hoeren waren (nogmaals sorry voor het taalgebruik, maar zo gaat dat er hier aan toe en dat ze haar hoofd dan maar in moesten slaan,maar ze ging niet weg bij haar zuster en mijn vriendin. Toen lieten ze haar gaan.
Veel gewonden, veel jonge jongens gearesteerd, gearresteerd omdat ze een bedreiging zouden zijn voor de politie, maar iedereen liep gillend weg van de politie, dus hoe kan dat. Ik denk dat ze die arabieren gewoon een lesje wilden leren, want het zag er allemaal zo gepland uit. Waarom moesten ze ons opwachten in volle gevechtsuitrusting, 80 % van de mensen waren families met kinderen
Kortom het was op zijn zachts gezegd een enerverende dag.
Ik vertel dit laatste verhaal zodat jullie misschien een beetje willen gaan begrijpen dat het niet allemaal koek en ei is hier.
Ik hoop van harte dat jullie de moed hebben om hier iets op te antwoorden. Ik wacht af. Trees Kosterman, Sakhnin
@Trees Kosterman,
Dank je wel voor bovenstaand verslag van je deelname aan de uitzending van de EO op Radio 1 en van de nog veel vreselijker gebeurtenissen in Safurya (nu ‘Zippori’) na de herdenking en ‘viering’ van de Palestijnse Nakba.
Ik bewonder je standvastigheid en moed. Gelukkig is er iemand die er niet alleen over durft te schrijven, maar dat ook nog eens heel goed kan. Hou vol. Velen steunen je in hun hart en hopelijk ook financieel, als je een giro- of bankrekening noemt van de organisatie waar jij vertrouwen in hebt.
Ik roep hierbij ook iedereen op om het Steuncomité Israëlische Vredesgroepen en Mensenrechten Organisaties (SIVMO) te steunen met een jaarlijkse steunabonnement op hun blad De Brug’: (Minstens) 56,50 Euro per jaar, giro 6181625.
Dank je wel Trees voor je verslag! Indrukwekkend…
Ik hoop dat je toch nog een keer de moed zal willen hebben om weer zoiets te doen. De lezers van dit blog en vele anderen weten nu wat en hoe de "media-manipulatie" georganiseerd kan worden. Concreet en uit de eerste hand hoe het in israel en de bezette gebieden toegaat. Dit alles doet het ergste vermoeden over wat de autochtone Palestijnen moeten meemaken.
Petje af dus…!
Geweldige reply, en duidelijke vraag naar de EO, van Trees Kosterman op het jubelprogramma ‘de Ochtenden’ vanuit Herzliya afgelopen 8 mei.
Bij deze roep ik alle lezers op a.s. zaterdag 17 mei om 13:00 uur op de Dam in A’dam te komen. Herdenking 60 jaar Nakba t.s.m. de Palestijnse gemeenschap in Nederland.
Ook in kader evenwichtigheid heb ik de heer W.Bos uitgenodigd, hij kon mooie woorden spreken voor de Joodse gemaanschap t.b.v.de viering 60 jaar Israel, nu mag hij de andere kant zijn mooie woorden geven.
Bedankt Herman en Trees voor het kijkje in de keuken van de Nederlandse christenzionisten lobby.
Zie ook: Stanv van Houcke 14 mei: http://stanvanhoucke.blogspot.com/
De Terreur van de EO.
Een zelfde verhaal door Trees als ze hierboven heeft gegeven.
De commentaren wil ik u niet onthouden:
herman_m zei…
Mevr. Kosterman, kol ha-kavod. Ik heb ook in Israel en de bezette Palestijnse gebieden gezeten, en zo gaat het er aan toe. De Palestijnen worden vooral beschouwd als beesten.
Ik mocht vooral geen Hebreeuws spreken in de Palestijnse gebieden, want ze zouden me helemaal afmaken. Arabisch sprak ik niet.
Zowel in Nablus, Hebron als Bethlehem heb ik gewoon thee gedronken en Hebreeuws gepraat met vriendelijke mensen die me niet de hersen insloegen.
Alle Israelische kinderen zouden verplicht op schoolreis moeten in de bezette Palestijnse gebieden en thee drinken in de Suqs.
5:40 PM
Anoniem zei…
Beste mevr. Kosterman,
Enkele maanden terug luisterde ik naar een intervieuw met dhr. Maxime Verhagen bij de ochtenden van de EO.
Hoewel het tijdens dit intervieuw vnl. ging over de NL-Rusische relatie ging, trof het mij dat er amper kritische vragen werden gesteld (tenminstge niet zo kritisch als je zo mogen verwachten van een integere kwaliteits journalist). Er werd vooral gebabbeld (sorry, een beter woord heb ik er niet voor) over de (zakelijke) voordelen van de deal ‘we’hadden gesloten met Gazprom com suis.
Vervolgens werdem de kijkers opgeroepen om vragen in te sturen per mail. Dat heb ik toen gedaan. De reactie die ik terug kreeg kwam kort gezegd op het volgende neer:
Dank u voor uw reactie, maar we hebben vanwege gebrek aan tijd in overleg met onze gast (!) besloten uw vraag niet te behandelen.
Goed dacht ik, wel een beetje raar dat dhr. Verhagen mee mocht beslissen over welke vragen zouden worden besproken op de radio, maar wellicht dat anderen betere of beter geformuleerde vragen hebben. Vervolgens bleef ik in spanning wachten om te luisteren naar de (meer) kritische vragen van andere luisteraars. U raad het natuurlijk al … niveau ‘lik m’n vestje’, echt waar. Het spijt me dat ik het zo moet formuleren.
Nu begreep ik ook ineens waarom de gast, in casu dhr. Verhagen, mede mocht besluiten welke vragen op de radio besproken zouden (mochten) worden! Mijn vraag aan Stan: Jij, als journalist, kan jij mij vertellen of dit journalistiek verantwoord en gebruikelijk is? Ik ben nl. van mening van niet, maar ben slechts een leek. (Ik meen te weten dat wel regelmatig e.e.a. wordt voorbesproken maar dat is, in mijn ogen, wat anders dan ook medebepalen welke vragen er daadwerkelijk besproken worden).
Uit uw verhaal, mevr. Kostemaker, maak ik in ieder geval op dat in opinie de journalistieke maatstaf bij de EO niet al te hoog ligt, maar daar ben ik niet verast over.
Zaphod (’t lukt me niet in te loggen onder deze naam helaas)
12:55 PM
Anoniem zei…
PS Mijn laatste zin moet zijn …. in MIJN opinie … excusses (ook voor de andere taal/typfouten)
Zaphod
12:57 PM
Blogger Arakrys zei…
Ik heb die uitzending gezien en het viel al op dat de presentator niet al te overtuigend excuses bedacht voor de straalverbinding met Israël. Maar voor wat ik van de EO gewend ben viel het nog best mee – dacht ik tot ik dit las.
Ik heb niet zo heel veel met die omroep te maken maar wel weet ik dat de redacties niet te vertrouwen zijn. Ik ging een keer mee met een verrassingsactie waarover een persbericht onder embargo aan de redactie was verzonden. Toen wij aankwamen bij waren ze van te voren al naar het bedrijf gegaan voor een reactie. Die actie dus mislukt.
Inzake gentechnologie had Andries Knevel een keer iemand (MR) van de Dierenbescherming uitgenodigd, zogenaamd geïnteresseerd in hun mening. In de uitzending werd zij toen in het publiek geplaatst (al best gek) en in de uitzending viel Knevel haar op een lage manier aan, waarbij ze nauwelijks tijd kreeg om een reactie te geven.
Maar daar schiet mevrouw Trees Kosterman weinig mee op. Op zich wel goed dat het nu op dit blog staat zodat anderen naar het verhaal kunnen verwijzen.