Afgevuurd vanuit massamedia en gericht op burgerdoelen hebben woorden nog meer slagkracht en een nog groter bereik dan de krachtigste Amerikaanse en Israëlische granaten.
Nausicaa Marbe schrijft in haar column ‘Oorlog en Vrede‘ (VK 16/1) dat Bernard-Henri Levy (die volgens Marbe ooit droomde van ‘een zegevierend Joods humanisme’ in het Midden-Oosten) ‘los van de schuldvraag’ de primaire verantwoordelijkheid voor deze oorlog legt bij Hamas. Israël neemt volgens Nausicaa Marbe wel grootmoedig zijn verantwoordelijkheid voor ‘grove vergissingen’ die het in deze oorlog heeft begaan.
Als deze hele oorlog op zichzelf achteraf echter door ‘the international community’ (waartoe Israël zich ondanks Bileams gezegde gelukkig toch rekent (Num.23:9)) als een ‘grote vergissing’ zal worden beschouwd, zal dat oordeel voornamelijk gebaseerd zijn op de disproportionaliteit ervan. Zal Nausicaa Marbe ook de verantwoordelijkheid dáárvoor in de schoenen van de Palestijnen proberen te schuiven?
Verbale afzwaaiers richten grote schade aan in de publieke meningsvorming en politieke besluitvorming. En dat is natuurlijk allemaal de schuld én de verantwoordelijkheid van Hamas, Iran en al die andere bronnen van ‘ongure passies’ (Marbe).
Israël en zijn bondgenoten staan immers per definitie boven elke wet en zij kunnen dus alle UN-resoluties en verdragen op het gebied van mensen-, burger-, volken- en oorlogsrecht aan hun legerlaarzen lappen.
“Deze oorlog is erger dan slecht. Deze oorlog is zinloos,” zegt Avraham Burg (oud-voorzitter van het Israëlische parlement, de Knesset) in een interview met Hella Rottenberg (VK Cicero van vandaag, 16/1). Zíjn verstandige woorden klinken als een levensreddende sirene, maar zij zijn niet te vinden op de Opiniepagina’s van de website van de Volkskrant. Die van Nausicaa Marbe wel. Dat is óók persvrijheid..
Ik heb geprobeerd om bovenstaande reactie als bijdrage aan het publieke debat over Gaza en de journalistiek te plaatsen op de daartoe bestemde plaats, namelijk de openbare reactie- en discussieruimte onder haar column op de Opiniepagina van de website van de Volkskrant, maar omdat ik kennelijk nog steeds verbannen ben, werd deze geweigerd.
"Mij gaat het vooral om de waardering van het vrije debat als vehikel van maatschappelijke vooruitgang." (Wouter Bos.)
"Een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht." (Van Thillo.).
Dit 'weblog' is voornamelijk een openbaar archief van mijn bijdragen aan het openbare publieke debat over lokale Amstelveense kwesties op Amstelveen.Blog van oud-journalist Johan Bos. De ervaring heeft mij namelijk geleerd dat reacties en bijdragen aan het publieke discussies op openbare (want voor iedereen toegankelijke) platforms willekeurig worden gecensureerd en zelfs volledig worden verwijderd als de inhoud de redacteur, de webbeheerder of dienstdoende (altijd anonieme) moderator onwelgevallig is, ook al was er geen enkele regel van wet, fatsoen of gebruiksvoorwaarden geschonden. Dit heb ik meegemaakt op Stand.nl, op het Weblog van de Volkskrant, (kijk ook hier en hier) op Amstelveen Dichtbij en ook op Amstelveen.blog (Zoek met naar #Censuur).
Wie bezwaar maakt tegen dit soort ongrondwettelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, kan zonder opgave van reden, zonder mogelijkheid van verweer of bezwaar en zonder opgave van strafduur voor onbepaalde tijd worden verbannen uit het reactie- en discussieforum. Ik ben op die manier voor korte of langere tijd en zelfs permanent verbannen geweest uit alle bovengenoemde fora waaraan ik heb deelgenomen aan de publieke discussies, zonder dat ik ooit anderen persoonlijk heb beledigd, bedreigd, belasterd of op andere manier regels had geschonden.
Mijn opvattingen en meningen bevallen de redacties etc. kennelijk niet altijd. Zij maken graag misbruik van hun macht en van de mogelijkheid om onwelgevallige opinies te onderdrukken en zelfs om'lastige burgers' uit te schakelen van deelname aan het openbare discussies.
Het 'publieke debat' geeft dan ook geen betrouwbare weergave van wat er onder burgers aan opvattingen en opinies leeft. In Nederland worden meningsuitingen niet gecensureerd door de overheid maar door redacties van journalistieke media.
Laster, smaad en grove persoonlijke beledigingen zijn in de sociale media inmiddels zó gebruikelijk, dat aangiften daartegen bijna niet meer door het Openbaar Ministerie worden vervolgd. Zolang zij echter op grond van het het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn, zou dit - zeker in flagrante gevallen waarin mensen werkelijk erdoor worden beschadigd - wel moeten gebeuren. Anders moeten die artikelen uit het WvS worden geschrapt.
In onderstaande discussies staan veel gevallen van laster of lasterlijke suggesties.
U vindt die door met te zoeken naar #Laster of #Suggestie.
Verwijderde reacties vindt door te zoeken naar 'XXX Verwijderd'
Sommige daarvan heb ik aangemerkt als '#Censuur'.
Alle berichten van robertvanwaning weergeven
Beste Martin,
Nee, de aanhef is zeker geen plagiaat, want ik had jouw column (helaas) nog nooit eerder gelezen, en dus ook niet je ‘Gefragmenteerde gedachten’. Je schreef daarin:
"Een column moet op een pakkende manier één onderwerp onderhanden nemen. Hoogstens twee, niet meer. Het wil niet lukken; een clusterbom is afgegaan in mijn hoofd. Fragmenten met daarop bebloede hoofden, kinderen op een brancard, tanks in straten strijden om voorrang met het gif van discussies die ik lees en hoor over Arabieren die Auschwitz over willen doen, over corrupte Palestijnse politici die het schijnbaar rechtvaardigen dat oorlog wordt gevoerd tegen een hele bevolking, over terroristen die eerlijke verkiezingen wonnen en daar geen recht op hadden. Ik zie Dries van Agt en Hans van den Broek strijden voor een oplossing van het conflict in het Midden-Oosten. Ik zie hoe een demonstratie aangegrepen wordt om mensen zwart te maken."
Heel goed. Ik heb het meteen aanbevolen.
Citaat:
Bernard-Henri Levy (die volgens Marbe ooit droomde van een zegevierend Joods humanisme’ in het Midden-Oosten)
Reactie:
Bernard-Henri Levy is van joodse afkomst, dus dat hij zoiets zegt is niet verwonderlijk.
Het is een leugen, want ‘humanisme’ is per definitie strijdig met het bezetten van andermans grondgebied, ook al is dat grondgebied niet "verlicht".
Dat Bernard-Henri Levy is leugenaar is, is http://www.inthesetimes.com/article/2516/the_lies_of_bernard_henri_leacutevy/.
Het liegen in verband met Israel is een ware pandemie.
Waar Nausicaa Marbe ook zo keihard liegt Peter Middendorp, De Pers, 13-01-2009), ga je bijna denken dat ze ook een band heeft.Reactie is geredigeerd
@Allen,
Anonieme reacties en bijdragen stel ik niet op prijs. Als zij bovendien racistisch, bedreigend, beledigend en/of obsceen van aard zijn, verwijder ik ze.
@Waarnemer,
Wil je je opmerkingen, beoordelingen en aantijgingen alsjeblieft onderbouwen met feiten, argumenten en duidelijke bronvermeldingen?
@D. van Veen,
De Arabische bewoners die door Israël uit Palestijnen waren verjaagd, waren inderdaad niet welkom in andere Arabische landen. De historische parallellen met de onderdrukte, vervolgde en verjaagde Joden zijn helaas legio. Israël heeft van de Palestijnen de ‘nieuwe Joden’ gemaakt. Door hen te blijven onderdrukken, bezetten en zelfs te beschieten hebben zijn van de Palestijnen nu ook een echt volk gemaakt.
Ik stel voor dat Israël voortaan weer Palestina gaat heten. Dat is historisch verantwoord én etnisch-neutraal, dus in alle opzichten verantwoord. De huidige bewoners van Palestina moeten ongeacht hun achtergrond en herkomst dan ook weer allemaal (net als vroeger) ‘Palestijnen’ heten. Ter onderscheid zouden de verdreven bewoners van Palestina voortaan ‘Palestijnse vluchtelingen’ worden genoemd.
Dit voorstel komt tegemoet aan het universeel aanvaarde beginsel dat in het publieke domein ieder onderscheid van mensen (en dus ook selectie c.q. uitsluiting) op etnische (en zeker op genetische) gronden ongeoorloofd is.
We horen alleen nog maar verstarde metaforen, idiote Amerikaanse frasen, iedereen kletst elkaar na. We geloven dat we iets denken, terwijl we in werkelijkheid niet meer doen dan ons naar gangbare vormen schikken. In de krant, op de televisie, nooit lees of hoor je oorspronkelijk taalgebruik. Tegen mijn studenten zeg ik altijd dat ze het woordenboek moeten lezen. Internet is pas echt linguistic waste.
@Pi i Pi,
Als je reactie ook maar enigszins on-topic was, zou ik je vragen om je aanmerkingen te willen concretiseren. In hun algemene nietszeggendheid kan ik er niets mee.
Tijdens mijn opleidingen (gym bèta, 2 jr KIM, Ned Recht RU Leiden) heb ik woordenboeken in zes talen gelezen. Die staan nog allemaal voor mijn neus en worden regelmatig geraadpleegd. Van die aanbeveling van jou word ik dus ook niet veel wijzer. Waar stoor jij je precies aan?Reactie is geredigeerd
Opvallend is het aantal poseurs onder de columnisten. Pim Fortuyn, Leon de Winter, Sylvain Ephimenco, om er enkelen te noemen. Opvallend maar niet onverklaarbaar. De column is bij uitstek het wapen van de poseur in zijn strijd om erkenning. Hoewel ze in uiteenlopende gradaties en soorten voorkomen hebben de poseurs onder de columnisten één ding gemeen: na verloop van tijd gaan ze in hun eigen geconstrueerde waarheid geloven. Als vanzelf valt hij (of zij) automatisch terug op een pose. Z’n woorden zijn een schreeuw om aandacht. Hij wil behagen om bewonderd te worden. De opinie an sich interesseert hem niet, alleen het effect dat ze teweegbrengt. En omdat in een massamaatschappij gedachten niet de ultieme impact opleveren, zet hij sentimenten in: het simplistische vooroordeel tegen het complexe oordeel, de impuls tegen de bezinning, de verholen suggestie tegen de beargumenteerde gedachte. Hij is de man van de soundbite, zijn wereld is eendimensionaal, even overzichtelijk als een stripboek. De columnist is als een standup comedian, een hit en runfiguur, die met de snelheid van een tasjesdief te werk gaat. Daarbij moet hij als broodschrijver telkens weer een mening over van alles en nog wat ophoesten, hetgeen automatisch leidt tot een inflatie van meningen. Om dit te verdoezelen moet elke opinie de kracht van een donderslag krijgen. De minder bekwame columnist pompt zijn vruchteloze woorden op tot ze als reusachtige ballonnen boven hem zweven en met hem aan de haal gaan. Hij gebruikt de taal niet om inzicht te verschaffen maar om te heersen, om te straffen, om iemand in een hoek te dwingen en verbaal af te ranselen. Hij dicht de ander alle denkbare gruwelijkheden toe om zelf buiten schot te blijven. Hoe zwarter de ander wordt afgeschilderd des te onschuldiger lijkt hij. De column is voor hem een techniek, een foefje, een suikerspin van woorden; na vijf minuten is het op en weg, de consument met plakkerige handen achterlatend.
Lees verder: http://home.planet.nl/~houck006/poseurs3.html
@VolkskrantWatch,
Jij vergelijkt columnisten met ‘hit and run’-figuren die als tasjesdieven te werk gaan. Ik gebruik vaak het beeld van het schuttersputje van waaruit de columnist als een sluipschutter alles en iedereen onder vuur neemt. Onze vergelijkingen hebben met elkaar gemeen dat de meeste columnisten er wel voor zorgden om zelf buiten schot te blijven. Terugschieten was tot voor kort onmogelijk.
Dankzij de reactieruimtes die tegenwoordig onder sommige columns staan, is daar nu enige verbetering in gekomen. Dat zullen de meesten van hen waarschijnlijk niet leuk vinden. Zij doen er dan ook niet allemaal aan mee. Voor alle columnisten geldt dat discussiëren met het plebs kennelijk nog een stap te ver is.
In een democratie waarin checks and balances de boel zo transparant, evenwichtig, rechtvaardig en eerlijk mogelijk houden, moeten ook alle vormen van journalistiek (inclusief commentaren, analyses, achtergrondverhalen, en zeer zeker ook columns en recensies) blootgesteld worden aan kritische beoordeling, tegenspraak en kritiek.
"Israël en zijn bondgenoten staan immers per definitie boven elke wet en zij kunnen dus alle UN-resoluties en verdragen op het gebied van mensen-, burger-, volken- en oorlogsrecht aan hun legerlaarzen lappen." Helemaal eens! Schandalig!
Ik leg uit hoe dit heeft kunnen ontstaan in mijn laatste blog (en de voorlopers daarvan).Reactie is geredigeerd
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/239917 is toch geen plagiaat anders zal ik je aanklagen, dat is immers de mode (-; Bedankt voor je woorden.
Beste Martin,
Nee, de aanhef is zeker geen plagiaat, want ik had jouw column (helaas) nog nooit eerder gelezen, en dus ook niet je ‘Gefragmenteerde gedachten’. Je schreef daarin:
"Een column moet op een pakkende manier één onderwerp onderhanden nemen. Hoogstens twee, niet meer. Het wil niet lukken; een clusterbom is afgegaan in mijn hoofd. Fragmenten met daarop bebloede hoofden, kinderen op een brancard, tanks in straten strijden om voorrang met het gif van discussies die ik lees en hoor over Arabieren die Auschwitz over willen doen, over corrupte Palestijnse politici die het schijnbaar rechtvaardigen dat oorlog wordt gevoerd tegen een hele bevolking, over terroristen die eerlijke verkiezingen wonnen en daar geen recht op hadden. Ik zie Dries van Agt en Hans van den Broek strijden voor een oplossing van het conflict in het Midden-Oosten. Ik zie hoe een demonstratie aangegrepen wordt om mensen zwart te maken."
Heel goed. Ik heb het meteen aanbevolen.
Citaat:
Bernard-Henri Levy (die volgens Marbe ooit droomde van een zegevierend Joods humanisme’ in het Midden-Oosten)
Reactie:
Bernard-Henri Levy is van joodse afkomst, dus dat hij zoiets zegt is niet verwonderlijk.
Het is een leugen, want ‘humanisme’ is per definitie strijdig met het bezetten van andermans grondgebied, ook al is dat grondgebied niet "verlicht".
Dat Bernard-Henri Levy is leugenaar is, is http://www.inthesetimes.com/article/2516/the_lies_of_bernard_henri_leacutevy/.
Het liegen in verband met Israel is een ware pandemie.
Waar Nausicaa Marbe ook zo keihard liegt Peter Middendorp, De Pers, 13-01-2009), ga je bijna denken dat ze ook een band heeft.Reactie is geredigeerd
@Allen,
Anonieme reacties en bijdragen stel ik niet op prijs. Als zij bovendien racistisch, bedreigend, beledigend en/of obsceen van aard zijn, verwijder ik ze.
@Waarnemer,
Wil je je opmerkingen, beoordelingen en aantijgingen alsjeblieft onderbouwen met feiten, argumenten en duidelijke bronvermeldingen?
De Arabieren hebben de vluchtlingenkampen gewoon gehandhaafd!Reactie is geredigeerd
@D. van Veen,
De Arabische bewoners die door Israël uit Palestijnen waren verjaagd, waren inderdaad niet welkom in andere Arabische landen. De historische parallellen met de onderdrukte, vervolgde en verjaagde Joden zijn helaas legio. Israël heeft van de Palestijnen de ‘nieuwe Joden’ gemaakt. Door hen te blijven onderdrukken, bezetten en zelfs te beschieten hebben zijn van de Palestijnen nu ook een echt volk gemaakt.
Ik stel voor dat Israël voortaan weer Palestina gaat heten. Dat is historisch verantwoord én etnisch-neutraal, dus in alle opzichten verantwoord. De huidige bewoners van Palestina moeten ongeacht hun achtergrond en herkomst dan ook weer allemaal (net als vroeger) ‘Palestijnen’ heten. Ter onderscheid zouden de verdreven bewoners van Palestina voortaan ‘Palestijnse vluchtelingen’ worden genoemd.
Dit voorstel komt tegemoet aan het universeel aanvaarde beginsel dat in het publieke domein ieder onderscheid van mensen (en dus ook selectie c.q. uitsluiting) op etnische (en zeker op genetische) gronden ongeoorloofd is.
We horen alleen nog maar verstarde metaforen, idiote Amerikaanse frasen, iedereen kletst elkaar na. We geloven dat we iets denken, terwijl we in werkelijkheid niet meer doen dan ons naar gangbare vormen schikken. In de krant, op de televisie, nooit lees of hoor je oorspronkelijk taalgebruik. Tegen mijn studenten zeg ik altijd dat ze het woordenboek moeten lezen. Internet is pas echt linguistic waste.
@Pi i Pi,
Als je reactie ook maar enigszins on-topic was, zou ik je vragen om je aanmerkingen te willen concretiseren. In hun algemene nietszeggendheid kan ik er niets mee.
Tijdens mijn opleidingen (gym bèta, 2 jr KIM, Ned Recht RU Leiden) heb ik woordenboeken in zes talen gelezen. Die staan nog allemaal voor mijn neus en worden regelmatig geraadpleegd. Van die aanbeveling van jou word ik dus ook niet veel wijzer. Waar stoor jij je precies aan?Reactie is geredigeerd
Opvallend is het aantal poseurs onder de columnisten. Pim Fortuyn, Leon de Winter, Sylvain Ephimenco, om er enkelen te noemen. Opvallend maar niet onverklaarbaar. De column is bij uitstek het wapen van de poseur in zijn strijd om erkenning. Hoewel ze in uiteenlopende gradaties en soorten voorkomen hebben de poseurs onder de columnisten één ding gemeen: na verloop van tijd gaan ze in hun eigen geconstrueerde waarheid geloven. Als vanzelf valt hij (of zij) automatisch terug op een pose. Z’n woorden zijn een schreeuw om aandacht. Hij wil behagen om bewonderd te worden. De opinie an sich interesseert hem niet, alleen het effect dat ze teweegbrengt. En omdat in een massamaatschappij gedachten niet de ultieme impact opleveren, zet hij sentimenten in: het simplistische vooroordeel tegen het complexe oordeel, de impuls tegen de bezinning, de verholen suggestie tegen de beargumenteerde gedachte. Hij is de man van de soundbite, zijn wereld is eendimensionaal, even overzichtelijk als een stripboek. De columnist is als een standup comedian, een hit en runfiguur, die met de snelheid van een tasjesdief te werk gaat. Daarbij moet hij als broodschrijver telkens weer een mening over van alles en nog wat ophoesten, hetgeen automatisch leidt tot een inflatie van meningen. Om dit te verdoezelen moet elke opinie de kracht van een donderslag krijgen. De minder bekwame columnist pompt zijn vruchteloze woorden op tot ze als reusachtige ballonnen boven hem zweven en met hem aan de haal gaan. Hij gebruikt de taal niet om inzicht te verschaffen maar om te heersen, om te straffen, om iemand in een hoek te dwingen en verbaal af te ranselen. Hij dicht de ander alle denkbare gruwelijkheden toe om zelf buiten schot te blijven. Hoe zwarter de ander wordt afgeschilderd des te onschuldiger lijkt hij. De column is voor hem een techniek, een foefje, een suikerspin van woorden; na vijf minuten is het op en weg, de consument met plakkerige handen achterlatend.
Lees verder:
http://home.planet.nl/~houck006/poseurs3.html
@VolkskrantWatch,
Jij vergelijkt columnisten met ‘hit and run’-figuren die als tasjesdieven te werk gaan. Ik gebruik vaak het beeld van het schuttersputje van waaruit de columnist als een sluipschutter alles en iedereen onder vuur neemt. Onze vergelijkingen hebben met elkaar gemeen dat de meeste columnisten er wel voor zorgden om zelf buiten schot te blijven. Terugschieten was tot voor kort onmogelijk.
Dankzij de reactieruimtes die tegenwoordig onder sommige columns staan, is daar nu enige verbetering in gekomen. Dat zullen de meesten van hen waarschijnlijk niet leuk vinden. Zij doen er dan ook niet allemaal aan mee. Voor alle columnisten geldt dat discussiëren met het plebs kennelijk nog een stap te ver is.
In een democratie waarin checks and balances de boel zo transparant, evenwichtig, rechtvaardig en eerlijk mogelijk houden, moeten ook alle vormen van journalistiek (inclusief commentaren, analyses, achtergrondverhalen, en zeer zeker ook columns en recensies) blootgesteld worden aan kritische beoordeling, tegenspraak en kritiek.
"Israël en zijn bondgenoten staan immers per definitie boven elke wet en zij kunnen dus alle UN-resoluties en verdragen op het gebied van mensen-, burger-, volken- en oorlogsrecht aan hun legerlaarzen lappen." Helemaal eens! Schandalig!
Ik leg uit hoe dit heeft kunnen ontstaan in mijn laatste blog (en de voorlopers daarvan).Reactie is geredigeerd