Tag: censuur

'Afkeer van democratie is bij de elite de norm,' zegt Noam Chomsky.

Noam Chomsky zei in zijn lezing van afgelopen zondag in de Westerkerk:

“Ondersteuning van democratie is op papier het domein van ideologen en propagandisten. In de echte wereld is een afkeer van democratie bij de elite de norm. Het bewijs is overstelpend dat de democratie wordt gesteund voor zover de economische belangen van de elite niet worden geschaad – een conclusie die in serieuzere beschouwingen met tegenzin wordt erkend.”

Volgens Chomsky beschouwt een een overweldigende meerderheid van de Arabieren de VS en Israël als hun grootste en directe bedreiging. Slechts 10 procent van hen ziet Iran als een bedreiging. Dat is niet bepaald een standpunt dat door de opiniesectie van de VK wordt gedeeld, laat staan uitgedragen. In deze krant stond dan ook geen woord over de lezing van Noam Chomsky. Deze is wel (gedeeltelijk) te lezen in NRC Next van vanochtend (15/3) onder de titel De elite zit niet op democratie te wachten.’ Zolang het geld regeert, hoeft de Arabische bevolking zich geen illusies te maken, zegt Noam Chomsky.’ De volledige tekst is (in het Engels) te lezen op www.nrcnext.nl .

De manier waarop de VK dit weblog en de reacties op VK Opinie behandelt, bevestigt het oordeel van Noam Chomsky over de anti-democratische instelling van de elite.

Doorgaan met het lezen van “'Afkeer van democratie is bij de elite de norm,' zegt Noam Chomsky.”

Ook een krant moet zich aan de (Grond)wet houden.

Of blogs, reacties en discussiebijdragen waar of onwaar zijn, van hoog of laag niveau of interessant of niet, mag geen verschil maken voor ieders grondwettelijk recht om ze als zijn of haar meningen te uiten.

Zelfs de vraag of anderen het eens zijn met bepaalde opvattingen en meningen, mag niet van invloed zijn op de mogelijkheden om ze op een openbaar platform te publiceren.

Sommige bloggers, reageerders en discussieerders vinden mijn protesten tegen mijn permanente verbanning ‘obsessief’ en ‘gezeur’. Moet ik mij dan maar bij mijn veroordeling neerleggen, ook als die aantoonbaar onterecht en zelfs (door de manier waarop) onrechtmatig is? De media besteden altijd veel aandacht aan gerechtelijke dwalingen. Wel, redacties dwalen ook wel eens. Soms zelfs opzettelijk.

Ruim een jaar geleden kreeg ik een ip-ban vanwege een kritische inhoudelijke reactie op een column waarin volgens mij sprake was van ‘framing’ *). Sindsdien kan ik thuis niet meer inloggen om te reageren of om mee te discussiëren. Daarvoor moet ik met mijn laptop naar openbare gelegenheden met WiFi en telkens opnieuw registreren met een nieuw e-mail adres en een nieuwe versie van mijn naam. Alleen omdat ik mijn mening had geuit. Is dit Nederland?

Doorgaan met het lezen van “Ook een krant moet zich aan de (Grond)wet houden.”

Als banneling mag je de Volkskrant zelfs niet lézen. Onvrijheid van meningsvorming?

In verband met mijn verbanning mag ik zelfs de opiniepagina’s van de Volkskrant op het internet niet lézen. Telkens als ik het adres van de opiniepagina (inclusief Commentaar en Columns) intyp, word ik door het systeem omgeleid naar de nieuwspagina.

Ook het archief van de Volkskrant is voor mij kennelijk geblokkeerd, want ik krijg alleen de eerste tien zoekresultaten te zien. Het archief is een normale service waarvan alle VK-abonnees gebruik mogen maken. En verder mag ik  ‘natuurlijk’ ook niet meer reageren op opiniestukken en deelnemen aan het publieke debat op de daarvoor bedoelde openbare discussieplatforms op de internetsite van de krant. Dit gaat wel erg ver. Ondertussen haalt de abonnementen-adminstratie nog wel steeds periodiek het volledige abonnementsgeld van mijn bankrekening..

Volgens de huidige moderator heeft de krant zelfs niet de mogelijkheid om het lezen van de opiniepagina’s te blokkeren, maar toch gebeurt dit. Ik kan die pagina’s overal vandaan lezen maar niet vanaf mijn eigen pc thuis. Het heeft dus wel degelijk te maken met mijn IP-ban. De huidige moderator kan en/of wil die verbanning niet opheffen omdat die door haar voorganger Henk Müller is opgelegd en die staat boven alle wetten. Volgens ombudsman Thom Meens heeft de blokkade niets te maken met mijn IP-ban maar zit er gewoon een ‘fout in het redactiesysteem’. Zo’n ombudsman is een geweldige steun voor burgers die door de macht worden gemangeld..

Doorgaan met het lezen van “Als banneling mag je de Volkskrant zelfs niet lézen. Onvrijheid van meningsvorming?”

Modetator of dicterator? Moderator is concierge, stadswacht, soms politie-agent, maar geen baas.

Gedachten zijn vrij. Meningen ook, maar dan wel binnen bepaalde grenzen. Die zijn deels wettelijk bepaald en deels afhankelijk van de omstandigheden. Sommige meningsuitingen zijn wettelijk verboden, andere zijn hoogstens onverstandig. Daartussen ligt nog een heel scala van enerzijds rechten en anderzijds beperkingen van vrije meningsuiting. In situaties waarin om welke reden dan ook beperkingen worden opgelegd aan dat grondrecht, dienen die voor alle betrokken partijen duidelijk te zijn. Dat de gebruiksvoorwaarden van de Volkskrant niet aan die eis voldoen, blijkt wel uit de discussie die hierover al vele jaren wordt gevoerd.

Hieronder geef ik een paar VK weblogs die hierover gaan.

Ik hoop dat de laatste woorden over deze omstreden kwestie nog niet zijn geschreven (of inmiddels al weer zijn verwijderd).

Waarom de Volkskrant niet vrij is om te censureren.
dinsdag 29 juni 2010 20:13 door Mihai Martoiu Ticu
Tags: vkblog, redactie vkblog, moderatie, volkskranblog
Kan de Volkskrant zomaar met hemelse almacht de scepter op het forum en weblog zwaaien? Ik denk van niet. Je zou kunnen zeggen dat de Volkskrant-site privébezit is van de krant. Wie betaalt bepaalt. Dat zou waar zijn als de site inderdaad een gesloten clubje zou zijn, met een beperkte deelnemende elite, met clubpasjes, conciërge en wachthonden. Dat is echter niet het geval.

Moderator, wat hebben wij aan ons recht van vrije meningsuiting zonder de mogelijkheid daartoe?

Geachte Moderator,
Vanwege mijn kritiek op de gebruiksvoorwaarden heeft u mij onlangs geblokkeerd van uw weblog. Daarom kan ik helaas alleen op deze manier reageren op wat u daar schreef:

“Voor alle andere bloggers verandert er helemaal niets. Er kan nog net zoveel gezegd en gedaan worden als vroeger, mits binnen de gebruikersregels.”

Die gebruiksvoorwaarden gunnen u als moderator echter het recht om ten allen tijde en zonder opgave van reden reacties, bijdragen en weblogs te verwijderen. Als één partij alle rechten, alle ruimte en alle mogelijkheden opeist, hoeveel blijft er dan nog over voor de anderen?

Hoeveel recht, vrijheid en mogelijkheid hebben wij burgers nog om dingen te schrijven die de redactie niet bevallen?

Het weblog vormt geen onderdeel van de krant als journalistiek product. Het is opgezet en bedoeld als openbaar forum voor publieke debat, omdat de initiatiefnemers beseften dat de journalistiek (en dus ook deze krant) niet de wijsheid in pacht heeft, niet per definitie altijd gelijk heeft, niet in een ivoren toren moet leven, en vooral ook niet het monopolie over de publieke meningsvorming mag uitoefenen.

Doorgaan met het lezen van “Moderator, wat hebben wij aan ons recht van vrije meningsuiting zonder de mogelijkheid daartoe?”

Verbanning dient meestal om kritiek uit te schakelen. Leve de democratie. Leve het publieke debat.

In het weblog ‘ Metabloggen en netiquette’ van de Volkskrantmoderator van 21/6 jl citeerde Thera op 21-06-2010 22:14 met instemming wat oud-VK-moderator Geert-Jan Bogaerts eens had geschreven in een reactie op het weblog ‘Volkskrant Pedoblog?’ van Jos Goedmakers:
 
“Staat u mij toe ons uitgangspunt uit te leggen. Het principiële punt dat we natuurlijk maken is dat wij het recht verdedigen van eenieder om zijn opinie te uiten, hoe verwerpelijk we die uiting ook vinden. Vrij naar Voltaire: ik zal sterven voor uw recht om uw mening te uiten, maar ik zal uw mening bevechten tot de dood erop volgt.
Daar zit nog iets anders aan vast. We zijn het Volkskrantblog een jaar geleden begonnen vanuit de gedachte dat de journalistiek zich in een ivoren toren bevond, en dat er bij onze lezers en sitebezoekers een toenemende behoefte bestaat om terug te praten. De journalistiek heeft niet de waarheid in pacht.
Nou staan er op dat Volkskrantblog – naast heel veel moois – ook afschuwelijke dingen, waarmee wij nooit, in wat voor vorm dan ook, geassocieerd zouden willen worden.
Jammer; dat is een consequentie van de openheid die we betrachten. En het zou buitengewoon slap zijn om dat platform in te trekken alleen omdat er dingen gepubliceerd worden die wij niet door de beugel vinden kunnen. Juist om die redenen zijn gebruiksvoorwaarden en het recht zo belangrijk. Ik zou dat niet legalistisch willen noemen, wel principieel.”

Doorgaan met het lezen van “Verbanning dient meestal om kritiek uit te schakelen. Leve de democratie. Leve het publieke debat.”

Censuur en gescheld zijn geliefde wapens van de Israël Lobby. En stigmatisering, natuurlijk.

Hierbij mijn laatste reactie op het ‘Open blog’ van E.T. Aangezien in een rechtsstaat op iedere aantijging met een verweer moet kunnen worden geantwoord, geef ik die noodgedwongen dus maar hier.

E.T. schreef op 01-04-2010 22:27
@Robert,
[E.T. citeert RvW:]
“De ware geschiedenis is dat er in het kader van de etnische zuivering van Palestina sinds 1948 Joodse dorpen naast cq bovenop (de resten van) Palestijnse dorpen werden gebouwd, alles natuurlijk geheel in overeenstemming met het Joodse convenant met hun god.”

a. Hoe is dit een reactie op wat ik schreef? Heeft er geen bal mee te maken.
b. Er is geen etnische zuivering uitgevoerd in 1948 (er wonen meer dan een miljoen Arabieren in Israel, als je gelijk zou hebben zou dat niet het geval kunnen zijn).
c. 1948 gebeurde in overeenstemming met de VN.

Doorgaan met het lezen van “Censuur en gescheld zijn geliefde wapens van de Israël Lobby. En stigmatisering, natuurlijk.”

Reacties van lezers: Democratische en onaantastbare meningsuitingen of verwaarloosbare bagger?

“Volgens de rechter moet de samenleving kunnen vertrouwen op volledige en integere archivering, ook online. Het uit het archief halen van verhalen omdat ze negatief zijn, is daar strijdig mee. [..] Verwijdering van de verhalen [over Luzac] zou de integriteit en volledigheid van media-archieven aantasten. Zo wordt de deur opengezet voor geschiedvervalsing. Bovendien zou afbreuk worden gedaan aan de reputatie van media als integere en betrouwbare bron van nieuws.
 
‘De kerntaak van de media is immers het aan de kaak stellen van misstanden. Die kerntaak zou ernstig worden beperkt wanneer media hun archieven na verloop van tijd zouden moeten opschonen tot louter positief nieuws,’ aldus de rechter. [..] .. ‘de samenleving moet kunnen vertrouwen op een volledige en integere (online) archivering’. Dat beschikbaar maken van nieuws in archieven noemt de rechter ‘een belangrijke secundaire taak’ van de media, naast de primaire taak van publieke waakhond. Verwijdering van rechtmatige artikelen, alleen omdat ze een negatieve lading hebben, gaat dus te ver.“

(Wilco Dekker, ‘Luzac verliest zaak tegen Volkskrant’, VK 1 april 2010.)

Naar aanleiding hiervan vraag ik mij af hoe een rechter zou oordelen over het willekeurig verwijderen van keurige maar kritische reacties van lezers op opiniestukken op de website van de Volkskrant.

Wie nu kijkt op het weblog ‘Bagger op het blog’ dd 27/3 jl van Thom Meens, Ombudsman van de Volkskrant’ (http://www.vkblog.nl/bericht/307590 ) zal zien dat daarop 145 reacties zouden zijn gekomen. In werkelijkheid waren dat er veel meer. De voorlaatste keer dat ik keek, waren er meer dan 225 reacties. 1/3 daarvan is echter door de ombudsman verwijderd. Dat waren lang niet allemaal ‘Geen Stijl’-achtige bagger-reacties waren, maar deels ook keurig geformuleerde kritiek op wat Thom Meens in zijn hoedanigheid van ombudsman had geschreven en deels op zijn functioneren als ombudsman in het algemeen. Kennelijk houdt ombudsman Thom Meens niet van kritiek en vindt hij dat hij het recht heeft om die te verwijderen. Hierdoor vormen de overgebleven in de voor lezerreacties bestemde ruimte op de website van de Volkskkrant geen getrouwe afspiegeling meer van de meningen die lezers hebben over
zijn column en/of zijn functioneren als ombudsman.

In feite komt dit neer op ‘het verwijderen van rechtmatige artikelen, alleen omdat ze een negatieve lading hebben’. Het is niet alleen een vorm van geschiedvervalsing maar bovenal een ontoelaatbare inperking van het recht van burgers om hun mening te uiten op een daartoe speciaal ingericht openbaar forum voor publiek debat.

De reactieruimtes op de websites van kranten zijn, in tegenstelling tot de rubriek voor ‘Ingezonden Brieven’ van de papieren edities, geen onderdeel van het journalistieke produkt van de krant waarvoor de redactie journalistieke verantwoordelijkheid draagt.

Tot dusver lijkt niemand zijn vingers te willen branden aan de vraag welke democratische en juridische status moet worden toegekend aan het nieuwe fenomeen van de on-line reactie- en discussieruimtes op de websites van kranten. Iedere redactie modereert die dan ook op een andere wijze, maar geen van alle zijn zij bereid om daarover publieke verantwoording af te leggen.

Doorgaan met het lezen van “Reacties van lezers: Democratische en onaantastbare meningsuitingen of verwaarloosbare bagger?”