"Onze excuses voor het ongemak en vooral voor het beschamen van uw vertrouwen."

“Om te voorkomen dat u al uw bijdragen na 1 maart niet meer kunt terugvinden, en u te stimuleren vooral te blijven schrijven, wil ik u graag wijzen op enkele gratis en toegankelijke blog-alternatieven op het web,” schrijft hoofdredacteur Philippe Remarque, brenger van het slechte nieuws dat de VK de stekker eruit trekt.

Dit is in tegenspraak met zijn mededeling dat de site na 1 maart niet meer toegankelijk zal zijn. Dit betekent toch dat wij dan onze blogs niet meer kunnen terugvinden? Heeft hij enig benul hoeveel werk en tijd in die weblogs en alle discussies zit?

Deze beslissing en met name de ontbrekende voorziening voor een overdracht van alle teksten (blogs, foto’s, reacties en discussies) is de zoveelste daad van onzorgvuldigheid en onbetrouwbaarheid van de VK-redactie.

De ware reden van deze Hongaarse/Birmese/Zimbabwaanse maatregel is waarschijnlijk dat de redactie niet langer bestand is tegen kritiek op de gewijzigde signatuur van de Volkskrant en op de onjournalistieke vooringenomenheid, partijdigheid en selectiviteit die hiermee samenhangen. De redactie heeft zodoende te veel werk aan het censureren en het verwijderen van onwelgevallige meningsuitingen en aan het uitschakelen van critici en dissidenten zoals ik.

“Ik dank u hartelijk voor uw vertrouwen in het Volkskrant-blog de afgelopen jaren,” schrijft Philippe Remarque. Wélk vertrouwen? Ik vetrouwde erop dat de VK op zijn minst niet al het werk en alle discussies verloren zou laten gaan. Het was dus fatsoenlijker en ook veel eerlijker geweest als de hoofdredacteur had geschreven:

“Onze excuses voor het ongemak en vooral voor het beschamen van uw vertrouwen.”

 

Een gedachte over “"Onze excuses voor het ongemak en vooral voor het beschamen van uw vertrouwen."

  1. Tja, de censuur… vind maar eens iemand die iedere dag de vkblog wil controleren op rommel. Laat ik het maar rommel noemen want af en toe waren er hier twisten die niet te beschrijven zijn.
    Nu kunnen we elders verder. Het voelt als: u moet uit uw huis, maar in een plaats tien kilometer verderop zijn vast nog wel huizen.
    Wat we kwijtraken is de groep. De club mensen die trouw lezen en reageren. Los van de persoonlijke inspanning om een aantrekkelijke weblog te maken met mooie teksten.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s