Nee, dat stond vandaag (nog) niet in de krant, maar pas over een paar maanden of misschien zelfs jaren. Voorlopig wint de pr van BP het nog van journalistieke onafhankelijkheid, gezond wantrouwen, wetenschappelijke waarschijnlijkheid en gezond verstand.
Op de voorpagina van de Volkskrant van vandaag (5/8) stond dus wel:
‘Milieuschade olieramp beperkt’.
Volgens Michael Persson, wetenschapsredacteur van de Volkskrant, lijkt de mileuschade van de olieramp in de Golf van Mexico dus juist mee te vallen. Hij schrijft: “Al driekwart van alle gelekte olie is weg, schrijven Amerikaanse onderzoekers in een woensdag verschenen overheidsrapport.”
Op onze wereld raakt nooit iets weg of kwijt. Alles wat op de ene plek (schijnbaar) verdwijnt, komt altijd weer terug, al of niet herkenbaar, al of niet op dezelfde plaats en al of niet in dezelfde samenstelling en vorm. Dit geldt voor alles wat mensen’weggooien’ op de grond, lozen in het oppervlaktewater of uitstoten in de lucht of op willekeurig andere manier denken te verwijderen.
Wat dit laatste betreft, zie www.contrails.nl waar te zien is dat vliegtuigstrepen (‘contrails’) vaak wel lijken te verdwijnen maar dan vaak weer terugkomen in de vorm van ‘sluierbewolking’ (= vliegtuigsmog).
Er is in de Mexicaanse Golf ongeveer 800 miljoen liter olie in zijn ruwste vorm weggelekt. Volgens de Amerikaanse oceanografische dienst NOAA is daarvan 25 procent verdampt, 17 procent opgevangen, 5 procent verbrand, 3 procent opgeveegd, 16 procent ‘natuurlijk gedispergeerd’ (in minuscule druppeltjes uiteengevallen (emulsie, denk aan melk, rvw)) en 8 procent ‘chemisch gedispergeerd’ (met chemische oplosmiddelen verdonkeremaand).
Die troep is dus nog steeds in allerlei samenstellingen en vormen overal in ons ecosyteem aanwezig, als onbruikbare smurrie in opslagtanks of -plassen, als oliedamp en roetdeeltjes in de lucht die wordt ingeademd, als zwevende vetdruppeltjes in de Atlantische Oceaan en dus met de warme Golfstroom op weg naar Europa of helemaal onzichtbaar als chemische oplossing die zich met het oceaanwater mengt en in alle mariene levensvormen terechtkomen en uiteindelijk dus in ons voedsel.
Hoe vaak lezen wij niet in de krant dat iets ernstiger, groter, hoger, onveiliger, gevaarlijker, etc. is ‘dan gedacht’. Zo’n bericht bevestigt alleen maar wat iedereen met een gezond verstand al lang wist of op zijn minst vermoedde. Er staat echter nooit bij welke domoren ooit hadden gedacht dat het allemaal wel meeviel. Die zijn er misschien ook niet, maar wel woordvoerders, pr-functionarissen, corrupte politici en journalisten of andere belanghebbenden die de boel al die tijd voor de gek hadden weten te houden.
Een kop op de voorpagina van NRC Handelsblad van 27/7 jl meldde: ‘BP lijdt door olielek 13 mld verlies’. Alsof dat erg is! Het zal mij een rotzorg wezen hoeveel verlies BP lijdt. Voor ons allemaal is het alleen van belang om te weten hoeveel schade de wereld als geheel nu en straks lijdt als gevolg van de olieverslaving en de criminelen die dat goedje dealen.
Hoe ‘beperkt’ is het leed van de mensen en dieren die door deze megavervuiling werden getroffen? Hoe ‘beperkt’ is de verwoesting van de levens van de kustbewoners, vissers en andere mensen die voor hun schamele inkomens en voor hun welzijn en geluk afhankelijk waren van die zee en van die kust? Hoe ‘beperkt’ is de psychische schade door bedorven jeugdjaren van de kinderen die niet meer op de stranden mogen spelen en niet meer in zee mogen zwemmen? Eén ding staat vast: De levens van de talloze dieren die door deze aanslag zijn gestorven waren inderdaad zeer ‘beperkt’..
Bewaar dit artikel op de voorpagina van de Volkskrant van vandaag (5 augustus 2010) dus maar goed, want over enige tijd zal op dezelfde plek te lezen zijn: ‘Milieuschade olieramp erger dan gedacht’. Tegen die tijd is dat oud nieuws, maar in zijn gerecyclede vorm toch goed voor de oplage en de kijkcijfers.
Vervolg (21 augustus 2010)
‘Meting bevestigt effect olieramp.’
“De oliepluim in de Golf van Mexico was eind juni – twee maanden na de ramp met de bron van het olieplatform Deepwater Horizon – 1.00 meter diep, 35 kilometer lang, 200 meter hoog en tot 2 kilometer breed. Dat hebben oceanografen vastgesteld na twee weken van precisiemetingen aan de chemische samenstelling van en de biologische activiteit in het zeewater (Science).
Naar schatting 6 tot 7 procent van alle koolwaterstoffen uit de bron (zoals benzeen en tolueen) zat in de pluim. Blijkens metingen met een onderwaterrobot waren bacteriën de olie nog allerminst aan het afbreken. De pluim toont volgens de onderzoekers duidelijk aan dat koolwaterstoffen in diepe mariene ecosystemen kunnen doordringen.
(Bron: De Volkskrant, ‘Wetenschapsnieuws’, 21 augustus 2010.)
Dit berichtje stond ergens in de dikke zaterdageditie van de Volkskrant, met een aanmerkelijke minder vette kop dan het voorbarige bericht van 5 augustus jl dat het allemaal wel meeviel met die olieramp.
Vervolg (25 augustus 2010).
A Gulf Science Blackout
By LINDA HOOPER-BUI
Published: August 24, 2010
http://www.nytimes.com/2010/08/25/opinion/25hooper-Bui.html
THE Deepwater Horizon blowout may be capped and the surface oil slick dispersed, but the scientists’ job has just begun: hundreds of us are working in and around the gulf to determine the long-term environmental impact of the drilling disaster.
Although we are all doing needed research, we’re not receiving equal money or access to the affected sites. Those working for BP or the federal government’s Natural Resource Damage Assessment program are being given the bulk of the resources, while independent researchers are shoved aside.
The problem is that researchers for BP and the government are being kept quiet, and their data is unavailable to the rest of the community. When damages to the gulf are assessed in court or Congress, there might not be enough objective data to make a fair judgment.
Transparency is vital to successful science: researchers must subject their proposals to the scrutiny of colleagues, and publications require peer review. When it comes to field research, scientists need equal access to the same sites to test competing hypotheses.
But BP, which controls access to the Deepwater Horizon site and vast stretches of the water around it, seems unconcerned about those principles. Some suspect that the oil company is focusing its research on gathering material to support its legal case; we can’t know for sure, though, because researchers who get money from BP must sign strict three-year confidentiality agreements. In any case, whatever research comes out of BP’s efforts will be tainted by secrecy.
The damage-assessment process isn’t much more accessible. It has amassed enormous amounts of data but offered only vague promises to make it public, and it likewise requires confidentiality agreements from the researchers it finances. This research will probably be used against BP in court; chances are, then, that it will not be subject to outside scrutiny out of fear that a weakness in the government’s case could be exposed.
Independent researchers like me and my team — we study the effect of things like oil and dispersants on insects — have had to rely on the meager discretionary funds provided by our university departments, particularly in the early weeks of the disaster. And, as the weeks have rolled into months, we have found ourselves blocked from a widening list of sites, all of which are integral to completing our investigations.
True, the National Science Foundation has a rapid-response grant program that has been a lifeline to independent researchers, dispersing more than $14 million to 90 short-term research projects associated with the disaster. My team submitted a proposal that was quickly peer-reviewed and approved, allowing us to continue our research. But given the unprecedented nature of the disaster, that’s not nearly enough money.
Instead, we need a unified national research plan administered by the National Science Foundation. It would place a priority on coordinated, independent research, with a finance stream unconnected to BP or the damage-assessment process. Proposals would be peer-reviewed and methods vetted, and all results would be available for public scrutiny.
Moreover, the federal government should require that all credentialed scientists have access to the affected sites. Without such a commitment to independent financing and equal access, the legal process and the rehabilitation of the gulf will be seriously undermined.
(Linda Hooper-Bui is a professor of entomology at Louisiana State University.)
Opmerking:
Op de voorpagina van de Volkskrant van 5 augustus jl stond met grote vertte letters:
‘Milieuschade olieramp beperkt’.
Waarop was die geruststelling gebaseerd? Ik heb een bloedhekel aan onzorgvuldige journalistiek en helemaal aan vooringenomen, partijdige, belangenbehartigende en dus onbetrouwbare journalistiek.
Robert VanWaning 
Geheimzinnig inderdaad waar dat charmeoffensief vandaan komt. Nou ja, geheimzinnig.. Je kan wel raden wie achter dat verhaal zit.
Als ik u was zou ik mij eens wat verdiepen in wat olie eigenlijk is. Ook wel koolwaterstoffen genoemd. Olie bestaat uit koolstof en waterstofatomen die ook voorkomen in de lucht, het water, de planten, de dieren, enzovoorts. Volkomen onschadelijke stoffen. Afbreken betekent dat de oliemoleculen uiteenvallen in de atomen waar ze uit opgebouwd zijn en weer gebruikt worden om planten of dierlijke organismen op te bouwen. Bacteriën zorgen er voor en die verdampte olie wordt door de uv-straling afgebroken. Zo werkt de natuur nu eenmaal. Bent u bang voor koolstof en waterstof? U bent er van gemaakt! Er is zeker schade aangericht, maar de natuur herstelt zich uiteindelijk altijd weer.
U spreekt over contrails, ik dacht dat de aluhoedjes dat fenomeen aanduiden met de benaming chemtrails. Het is voornamelijk gecondenseerde waterdamp die vanzelf weer vervliegt. Het houdt inderdaad wat zon tegen, maar misschien dat het de opwarming van de aarde wat tegengaat.
U spreekt over de olievervuiling van de Mexicaanse golf, 780 miljoen liter olie. Dat lijkt veel, maar vergeleken met de oppervlakte van de Mexicaanse golf, miljoenen vierkante kilometers, is het natuurlijk niets en inmiddels grotendeels al weer weg. Gaat u dus maar rustig slapen, er is niets aan de hand.
Dat BP zoveel verlies leidt zal u een rotzorg zijn. Wie denkt u dat dat verlies gaat betalen? Dat zijn de consumenten, de gepensioneerden die hun pensioenen minder waard zien worden en de culturele instellingen die hun inkomsten zien verminderen. Zal u ook een rotzorg zijn zeker? Liever paranoïde.
M.J. van den Broek,
== "Als ik u was zou ik mij eens wat verdiepen in wat olie eigenlijk is. Ook wel koolwaterstoffen genoemd." ==
Onderschat uw opponenten niet, in dit geval qua opleiding en levenservaring.
== "Er is zeker schade aangericht, maar de natuur herstelt zich uiteindelijk altijd weer." ==
Dat doet de natuur na iedere schade. Mag ik u daarom dus nodeloos verwonden?
== "U spreekt over contrails, ik dacht dat de aluhoedjes dat fenomeen aanduiden met de benaming chemtrails." ==
U weet duidelijk niet waarover ik het heb. De uitstoot van de combinatie van waterdamp en condensatiekernen (luchtvaartsmog) door het vliegverkeer ter hoogte van de tropopause is van invloed op het weer (meer neerslag in sommige gebieden en meer droogte in andere), op de kwaliteit en kwantiteit van de zonnestraling die het aardoppervlak bereikt en op de lange duur ook op het klimaat. Ik geloof niet in ‘chemtrails’.
== "Gaat u dus maar rustig slapen, er is niets aan de hand." ==
Dit is een toepasselijk citaat van een onterechte geruststelling door een Nederlands politicus vlak vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
== "Wie denkt u dat dat verlies gaat betalen?" ==
U maakt zich zorgen over pensioengelden die zijn belegd in onverantwoordelijke bedrijven. Ik maak mij zorgen over het verspillen, uitputten en vervuilen van de rijkdommen van een wereld waar nog vele generaties ná de onze plezier van zouden moeten hebben. Liever algemeen belang dan eigenbelang.
Beste Robert, Ik begrijp dat ik u in de groene milieuhoek moet plaatsen. Persoonlijk heb ik daar sympathie voor maar ik heb een hekel aan fundamentalisten, op elk terrein. Zelf beschouw ik mij ook als milieubewust. Ik heb zonnepanelen op dak, ik rij niet meer dan 5000 km per jaar met mijn auto en ik eet al vanaf half mei uitsluitend groenten uit eigen tuin. Tevens ben ik tegen emigratie van mensen uit warme arme landen naar rijke koude landen. Heel slecht voor het milieu, in meer dan een opzicht.
Ik dacht even dat u zo’n hysterische complotdenker was maar gelukkig lijkt dat niet het geval. De verspilling van de rijkdommen van de aarde is een groot probleem maar helaas zijn veel mensen het stadium van onvolwassenheid waarin alles als vanzelfsprekend en oneindig werd beschouwd nooit te boven gekomen.
Wat mij betreft maak ik mij daar niet al te druk om. De wal zal het schip wel keren. Alle grondstoffen op? jammer dan. Overbevolking met als gevolg honger, epidemieën, oorlogen, jammer dan. Nog een jaar of tien, twintig, dertig en dan ben ik er niet meer. Wat is de mens tenslotte? een omhooggevallen dier, niet meer.
Als de mens er straks niet meer is dan blijft de aarde gewoon doordraaien, net als de natuur die overigens van een grandioze wreedheid is. Veel mensen geloven in een scheppende almachtige alwetende god. Wat is dat voor een god die zo iets geschapen heeft?
Eens met M.J. van den Broek voor wat betreft de olie. Als er iets biologisch afbreekbaar is, is het dat wel. De sukkels die er nog chemicaliën voor hebben gebruikt om een schamele 8% te verdonkeremanen hebben mogelijk meer schade aangericht.
Overigens was die uitspraak van Colijn uit 1936, dus niet vlak voor WO II.
Mede naar aanleiding van de reacties heb ik nog een alinea aan mijn blog toegevoegd:
"Hoe ‘beperkt’ is het leed van de mensen en dieren die door deze megavervuiling werden getroffen? Hoe ‘beperkt’ is de verwoesting van de levens van de kustbewoners, vissers en andere mensen die voor hun schamele inkomens en voor hun welzijn en geluk afhankelijk waren van die zee en van die kust? Hoe ‘beperkt’ is de psychische schade door bedorven jeugdjaren van de kinderen die niet meer op de stranden mogen spelen en niet meer in zee mogen zwemmen? Eén ding staat vast: De levens van de talloze dieren die door deze aanslag zijn gestorven waren inderdaad zeer ‘beperkt’.."
@M.J. van den Broek,
Te cynisch, te eigenzuchtig en te kortzichtig. Welk levensgeluk ontleen je aan het ontnemen ervan aan anderen?
@Blutch,
Zoals ik ook aan Van den Broek schreef: Ondanks het feit dat de meeste wonden genezen is het opzettelijk toebrengen ervan nog steeds een misdrijf. Terecht, mijns inziens.
In 1936 had men de dreigende oorlog misschien niet meer kunnen voorkomen, maar politiek en journalistiek hadden de burgers wel voor zijn onvermijdelijkheid en voor alle mogelijke gevolgen kunnen (moeten) waarschuwen.
Dat klinkt leuk, maar welke waarschuwing verwacht jij voor iets dat in 2014 gaat plaatsvinden?
Butch,
Oh, je bedoelt dat de Nederlanders in 1936 nog rustig konden slapen omdat hun land pas in 1940 aan de beurt was? Alles wat er sinds 1933 in het buurland gebeurde, was nog te ver van hun bed om zich er zorgen over te maken? Tsja.
In 1971 waarschuwde de Club van Rome voor wat er bij ongewijzigd politiek beleid en consumptief gedrag in de komende vijftig jaar zou gaan gebeuren qua overbevolking, verbruik van grondstoffen en energie, milieuvervuiling, bodemerosie, biodiversiteit, water- en voedselvoorziening, klimaatopwarming, etc..
Aanvankelijk leek men die waarschuwingen nog ter harte te nemen, met name in Nederland. Al gauw kwam er echter allerlei kritiek op onvolkomenheden en onjuistheden in het rapport en ging men er ook steeds lacheriger over doen. Zodoende was het al snel weer ‘business as usual’ en ging men over tot de orde van de dag. Die bleef vrijwel ongewijzigd bestaan uit mateloze verspilling en vervuiling. Lees alleen de autorubrieken en -advertenties maar, met gratis airco in de sportieve cabrio tegen de opwarming.
De Club van Rome heeft op mij echter een blijvend grote indruk gemaakt. Ik was in 1970 afgestudeerd (vrij doctoraal ned. recht met hoofdvak economie) en had net mijn eerste baan als beleidsmedewerker op het ministerie CRM (Natuurbehoud en Openluchtrecreatie).
Omdat men daar niets met de uitkomsten en waarschuwingen van het rapport wilde doen, zegde ik mijn baan op en ging voor verschillende milieu-organisaties werken, o.a. De Kleine Aarde in Boxtel, Aktie Strohalm, Raad voor Milieudefensie, e.a.
In 1972 vertaalde ik het rapport ‘Blueprint for Survival’ (‘Blauwdruk voor Overleving’) van een groep Engelse wetenschappers. Mensen hadden er verstandig aan gedaan om alle waarschuwingen in die tijd ter harte te nemen.
Hoe wreed is het dat er dagelijks miljoenen dieren na een kort en onnatuurlijk leven al dan niet ritueel geslacht worden?
Hoe wreed is het dat dagelijks miljoenen dieren afgebeuld worden als lastdieren en na een leven van hard werken en lijden worden afgemaakt?
Hoe wreed is het dat er dagelijks miljoenen dieren worden afgemaakt voor hun producten om de mens zich te laten verfraaien?
Hoe wreed is het dat de mens dagelijks duizenden hectaren natuur verwoest om de grond te exploiteren en daardoor miljoenen dieren hun bestaansgrond ontneemt?
Hoe wreed is het dat in landen als China en India miljoenen mensen uitgebuit worden en hele dagen door moeten brengen in fabriekshallen en ongezonde werkplaatsen?
Hoe wreed is het dat mensen miljoenen kinderen prostitueren en misbruiken voor hun eigen genot en hun eigen gewin?
Hoe wreed is het dat er miljarden mensen op deze planeet leven die elke dag moeten vechten voor een hapje eten, zonder enig uitzicht op een betere toekomst?
Hoe wreed is het dat miljoenen vrouwen, homo’s, andersdenkenden elke dag onderdrukt, mishandeld, gediscrimineerd en vermoord worden uit naam van een of andere god?
Zijn dat zaken waar u zich ook net zo over opwindt als over wat olie en een paar dode pelikanen en garnalen, bovendien geen structurele zaak maar een incident? Zet die gekleurde Greenpeace bril eens af en kijk eens wat verder dan uw neus lang is. Er gebeuren wel ergere dingen in de wereld dan een lekkende oliebron waar bovendien alles aan wordt gedaan om het probleem op te lossen. Kijk eens naar China en Afrika, wat daar voor structurele vergiftiging van het milieu plaatsvindt, de goudwinning in het Amazonegebied die rivieren vergiftigd met kwik, de Cocaïneproductie waarbij ook koolwaterstoffen in het milieu terecht komen, uitermate vervuilend. Stuk voor stuk zaken waar u zich meer druk over zou moeten maken.
M.J. van den Broek,
Ik begrijp uw woede niet helemaal. Denkt u werkelijk dat ik al die dingen níet vreselijk vind? Met mijn weblog reageerde ik op een bericht dat ten onrechte bedoeld was om mensen gerust te stellen over iets wat óók ernstig is. Wat is daar zo verkeerd aan dat u zich er zo over opwindt? Had ik door mijn weblog niet te schrijven meer bijgedragen aan het bestrijden van alle ellende die u opsomt?
Laten we gewoon vaststellen dat er teveel mensen op deze aardbol wonen. Maar daar zal vanzelf ook weer een evenwicht in ontstaan. En met alleen iets vreselijk vinden of je er druk om maken help je ook niemand.
Butch,
Ik maak mij druk om manipulatieve berichtgeving waarmee publieke bezorgdheid over vervuiling, verspilling en de steeds grotere risico’s van oliewinning op steeds grotere diepten wordt weggemasseerd. Jij maakt je druk over het feit dat ik mij daar druk over maak.
Ik probeer de toekomstige mensen te helpen die graag de mogelijkheid hadden gekregen om fossiele grondstoffen wél op verantwoorde, permanente manieren toe te passen ipv alles in korte tijd op te stoken tbv kortstondige en eigenzuchtige genoegens. En wie wil jij graag helpen?
zet m op robert va waning
heel goed
al uw argumenten zijn humaan
dus niet reageren op die chills
biue