'Milieuschade olieramp erger dan gedacht.'

Nee, dat stond vandaag (nog) niet in de krant, maar pas over een paar maanden of misschien zelfs jaren. Voorlopig wint de pr van BP het nog van journalistieke onafhankelijkheid, gezond wantrouwen, wetenschappelijke waarschijnlijkheid en gezond verstand.

Op de voorpagina van de Volkskrant van vandaag (5/8) stond dus wel:

‘Milieuschade olieramp beperkt’. 

Volgens Michael Persson, wetenschapsredacteur van de Volkskrant, lijkt de mileuschade van de olieramp in de Golf van Mexico dus juist mee te vallen. Hij schrijft: “Al driekwart van alle gelekte olie is weg, schrijven Amerikaanse onderzoekers in een woensdag verschenen overheidsrapport.”

Op onze wereld raakt nooit iets weg of kwijt. Alles wat op de ene plek (schijnbaar) verdwijnt, komt altijd weer terug, al of niet herkenbaar, al of niet op dezelfde plaats en al of niet in dezelfde samenstelling en vorm. Dit geldt voor alles wat mensen’weggooien’ op de grond, lozen in het oppervlaktewater of uitstoten in de lucht of op willekeurig andere manier denken te verwijderen.

Doorgaan met het lezen van “'Milieuschade olieramp erger dan gedacht.'”

Commissie Wijffels anno 2001: De Kleine Aarde anno 1972.

Van: Robert van Waning
Verzonden: 30 mei 2001
Aan: Red Vkr Brieven

Geachte Redactie,

Het lijkt wel of de commissie Wijfels een paar oude exemplaren van het blad “De Kleine Aarde” uit 1972 heeft gevonden en letterlijk overgenomen. De aanbevelingen klinken bekend in de oren van de mensen die in al die jaren tevergeefs hebben geprobeerd om overheid, politiek, het agrarisch bedrijfsleven, media en met name de Coöperatieve Raiffeisenbank (de latere Rabo van Wijffels) ervan te overtuigen dat men met de industriële landbouw en veeteelt op de verkeerde weg was en dat deze ontwikkeling tot rampen zou leiden.

Ruim dertig jaar lang heeft niemand die er iets tegen had kunnen ondernemen, willen luisteren. Ook media hebben tonnen koelhuisboter op hun hoofd. Daarom is het ongepast dat de Volkskrant nu zo’n hoge toon aanslaat en de agrarische sector verwijt dat men niet heeft geluisterd naar kritiek. Hoe lang heeft het geduurd voordat deze krant zelf met die kritiek is gekomen?

“Te lang zijn echte keuzes vermeden.”  O zeker, maar wanneer stond het voor deze krant vast welke keuzen men moest maken? Ook uw redactie heeft, net als de rest van het Nederlandse establishment, steeds ogen en oren gesloten gehouden voor de dringende waarschuwingen uit de hoek van de milieubeweging.

Doorgaan met het lezen van “Commissie Wijffels anno 2001: De Kleine Aarde anno 1972.”