“Wie weet raad met iets beter nieuws uit Irak?” vroeg VK-columnist en -commentator Paul Brill zich af in zijn column van 22 nov jl. De dag ervoor had de Volkskrant namelijk goed nieuws uit Irak gemeld door een artikel uit The New York Times van 20 nov. over te nemen. Niet integraal, natuurlijk, want er stond ook slecht nieuws in het artikel van Damien Cave en Alissa J. Rubin.
Zo bleek uit de oorspronkelijke zin waarin de NYT-verslaggevers schrijven over de 20.000 inwoners van Bagdad die naar hun eigen huis zijn teruggekeerd een belangrijk tussenzinnetje te zijn weggehaald, namelijk ‘[this is] a fraction of the more than 4 million who fled nationwide“. Kennelijk paste dit tragische gegeven niet in het goede nieuws dat de Volkskrant graag over Irak wil brengen.
Bij de Volkskrant weet men dankzij Paul Brill en zijn medestanders wel raad met goed nieuws uit Irak..
En zij weten ook hoe zij daarvoor kunnen zorgen, namelijk door het goede nieuws te selecteren en het slechte nieuws te bewerken, te filteren, te redigeren, in te korten, weg te laten, te censureren, te verwijderen, te manipuleren of zodanig te ‘duiden’ dat de ongewenste werkelijkheid onherkenbaar wordt. Dit zijn de geëigende methoden waarvan sommige leden van het journalistieke gilde zich kunnen (en kennelijk mogen) bedienen om ervoor te zorgen dat alleen dát nieuws overblijft dat volgens hun smaak en voorkeur ‘fit to print‘ is.
Het belang en het doel is duidelijk: De lezers moeten worden voorbereid op al het goede nieuws dat straks uit Iran zal komen als de VK-columnisten Paul Brill en John Vinocur eenmaal hun zin hebben gekregen. Deze twee gezaghebbende opiniemakers van de ‘ongebonden en afhankelijke’ Volkskrant sturen namelijk al meer dan een jaar aan op een oorlog tegen Iran. Volgens hen is de keuze namelijk even simpel als onvermijdelijk: ‘Bommen vóór Iran, of bommen óp Iran’.
“Het land is niet uiteengevallen,” schrijft Paul Brill opgewekt over Irak. “En er is een einde gekomen aan de apartheidspolitiek jegens sjiieten.” Over de moorddadige etnische zuivering die aan deze idyllische toestand vooraf was gegaan, rept hij met geen woord. Dat is namelijk het sléchte nieuws, en daar weet Paul Brill wel raad mee.
Volgens dezelfde methode wordt ook de etnische zuivering van Palestina consequent verzwegen en ontkend, want slecht nieuws over Israël (of over de Lobby die daar wel raad mee weet), laat volgens Paul Brill alleen maar een ‘nare smaak’ over.
De bindingen, ambities en verantwoordelijkheden van Paul Brill liggen duidelijk niet op het journalistieke vlak. Daar bestaat immers alleen maar nieuws, ongeacht of het goed of slecht is.
Gepubliceerd door robertvanwaning
"Mij gaat het vooral om de waardering van het vrije debat als vehikel van maatschappelijke vooruitgang." (Wouter Bos.)
"Een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht." (Van Thillo.).
Dit 'weblog' is voornamelijk een openbaar archief van mijn bijdragen aan het openbare publieke debat over lokale Amstelveense kwesties op Amstelveen.Blog van oud-journalist Johan Bos. De ervaring heeft mij namelijk geleerd dat reacties en bijdragen aan het publieke discussies op openbare (want voor iedereen toegankelijke) platforms willekeurig worden gecensureerd en zelfs volledig worden verwijderd als de inhoud de redacteur, de webbeheerder of dienstdoende (altijd anonieme) moderator onwelgevallig is, ook al was er geen enkele regel van wet, fatsoen of gebruiksvoorwaarden geschonden. Dit heb ik meegemaakt op Stand.nl, op het Weblog van de Volkskrant, (kijk ook hier en hier) op Amstelveen Dichtbij en ook op Amstelveen.blog (Zoek met naar #Censuur).
Wie bezwaar maakt tegen dit soort ongrondwettelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, kan zonder opgave van reden, zonder mogelijkheid van verweer of bezwaar en zonder opgave van strafduur voor onbepaalde tijd worden verbannen uit het reactie- en discussieforum. Ik ben op die manier voor korte of langere tijd en zelfs permanent verbannen geweest uit alle bovengenoemde fora waaraan ik heb deelgenomen aan de publieke discussies, zonder dat ik ooit anderen persoonlijk heb beledigd, bedreigd, belasterd of op andere manier regels had geschonden.
Mijn opvattingen en meningen bevallen de redacties etc. kennelijk niet altijd. Zij maken graag misbruik van hun macht en van de mogelijkheid om onwelgevallige opinies te onderdrukken en zelfs om'lastige burgers' uit te schakelen van deelname aan het openbare discussies.
Het 'publieke debat' geeft dan ook geen betrouwbare weergave van wat er onder burgers aan opvattingen en opinies leeft. In Nederland worden meningsuitingen niet gecensureerd door de overheid maar door redacties van journalistieke media.
Laster, smaad en grove persoonlijke beledigingen zijn in de sociale media inmiddels zó gebruikelijk, dat aangiften daartegen bijna niet meer door het Openbaar Ministerie worden vervolgd. Zolang zij echter op grond van het het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn, zou dit - zeker in flagrante gevallen waarin mensen werkelijk erdoor worden beschadigd - wel moeten gebeuren. Anders moeten die artikelen uit het WvS worden geschrapt.
In onderstaande discussies staan veel gevallen van laster of lasterlijke suggesties.
U vindt die door met te zoeken naar #Laster of #Suggestie.
Verwijderde reacties vindt door te zoeken naar 'XXX Verwijderd'
Sommige daarvan heb ik aangemerkt als '#Censuur'.
Alle berichten van robertvanwaning weergeven
Gepubliceerd
12 gedachten over “De Volkskrant weet wel raad met slecht nieuws: Verwijderen, filteren, censureren, manipuleren, etc.”
Sinds de mening van journalisten belangrijker is dan het nieuws zelf geloof ik nog maar bitterweinig van wat er in de krant staat. Dankzij RSS news readers haal ik zelf het relevante nieuws naar me toe en bekijk alles met een flinke portie argwaan.
@Secularist,
De journalistieke ‘bewerking’ van het nieuws is minstens even belangrijk als het nieuws zelf, want op die manier stuurt een even onaantastbare als invloedrijke groepering de publieke meningsvorming en de politieke besluitvorming. Waakzaamheid is geboden, en gezonde argwaan is wel zo verstandig.
Het staat niet per definitie vast dat de pers de democratie en het algemeen belang altijd wil dienen.
Als ik dit goede nieuws uit Irak ( dat overigens ook te lezen was, met de nodige nuanceringen, in de FT en Herald Tribune) niet mag geloven, waarom zou ik dan wel het slechte nieuws uit Irak moeten geloven?
Vertel jij ons dan even hoe het echt zit An.
En vertel er dan meteen bij waarom, wat jij ons te vertellen hebt, niet een gemanipuleerde, afhankelijke en gefilterde mening is.
Daarom zijn er bloggers, die het nieuws vanuit een ander perspectief belichten.
Een goede krant geeft ruim baan aan bloggersgeluid in de papieren editie.
Natuurlijk bloggen echte journalisten ook meeReactie is geredigeerd
Het gaat om de bedoeling waarmee nieuws wordt bewerkt. Daar wordt niet erg transparant mee omgesprongen. Het gaat dus niet zozeer om goed of slecht nieuws, maar om goede of slechte bedoelingen. En die beoordeling hangt dan weeer af van ieders standpunt en politieke doelstellingen.
Hoe dan ook: graag meer transparantie want er is te veel achterkamertjesgedoe in de journalistiek geslopen.
@ van Brussen. Er zijn mensen die ogen en oren in hun voor- en achterhoofd hebben. Er zijn er ook die eendimensionaal zien en horen: wat ze graag willen zien en horen!
Tot slot: een goed verstaander heeft een half woord nodig. An.
Onafhankelijke pers bestaat niet. Er is altijd iemand die modereert voordat het wordt geprint.
De naam Brill geeft mij aan dat zijn hart niet in eerste instantie bij de palestijnen ligt.
Ergo, alle media moeten met verstand worden gelezen en voor een mening moeten diverse bronnen worden bekeken. Dat is het gevaar van media , velen kunnen of willen die moeite niet doen.
Het gaat hier om de vraag:
WIE heeft dat kleine maar o zo belangrijke zinnetje over de 4 miljoen gevluchte Irakezen verwijderd uit het oorspronkelijke bericht?
En WAAROM?!
Naar analogie van de Wet Openbaarheid Bestuur pleit ik voor een Wet Openbaarheid Redactionele Beslissingen die het mogelijk maakt om er achter te komen welke belangen en overwegingen hebben geleid tot een berichtgeving of een beoordeling die in strijd lijkt te zijn met het geafficheerde ongebonden en onafhankelijke karakter van een journalistiek medium en die zodoende de betrouwbaarheid van de journalistiek als democratisch instituut kan aantasten.
Het gaat om het soort transparantie dat van alle publieke organen wordt verlangd, maar waaraan de journalistiek zich structureel onttrekt. Hierdoor kan een oorspronkelijk journalistiek medium verworden tot een lobbyende, partijpolitieke, belangenbehartigende en/of commerciële organisatie, zonder dat iemand daar iets over mag en kan zeggen.
Robert VanWaning 
Sinds de mening van journalisten belangrijker is dan het nieuws zelf geloof ik nog maar bitterweinig van wat er in de krant staat. Dankzij RSS news readers haal ik zelf het relevante nieuws naar me toe en bekijk alles met een flinke portie argwaan.
@Secularist,
De journalistieke ‘bewerking’ van het nieuws is minstens even belangrijk als het nieuws zelf, want op die manier stuurt een even onaantastbare als invloedrijke groepering de publieke meningsvorming en de politieke besluitvorming. Waakzaamheid is geboden, en gezonde argwaan is wel zo verstandig.
Het staat niet per definitie vast dat de pers de democratie en het algemeen belang altijd wil dienen.
Ik heb nooit geloofd in onafhankelijk nieuws, dus het verbaast mij niet!
Als ik dit goede nieuws uit Irak ( dat overigens ook te lezen was, met de nodige nuanceringen, in de FT en Herald Tribune) niet mag geloven, waarom zou ik dan wel het slechte nieuws uit Irak moeten geloven?
@ van brussel.
Nogal naief: allemaal dezelfde, gemanipuleerde en gefilterde persburo`s.
Vertel jij ons dan even hoe het echt zit An.
En vertel er dan meteen bij waarom, wat jij ons te vertellen hebt, niet een gemanipuleerde, afhankelijke en gefilterde mening is.
Daarom zijn er bloggers, die het nieuws vanuit een ander perspectief belichten.
Een goede krant geeft ruim baan aan bloggersgeluid in de papieren editie.
Natuurlijk bloggen echte journalisten ook meeReactie is geredigeerd
Het gaat om de bedoeling waarmee nieuws wordt bewerkt. Daar wordt niet erg transparant mee omgesprongen. Het gaat dus niet zozeer om goed of slecht nieuws, maar om goede of slechte bedoelingen. En die beoordeling hangt dan weeer af van ieders standpunt en politieke doelstellingen.
Hoe dan ook: graag meer transparantie want er is te veel achterkamertjesgedoe in de journalistiek geslopen.
@ van Brussen. Er zijn mensen die ogen en oren in hun voor- en achterhoofd hebben. Er zijn er ook die eendimensionaal zien en horen: wat ze graag willen zien en horen!
Tot slot: een goed verstaander heeft een half woord nodig. An.
Onafhankelijke pers bestaat niet. Er is altijd iemand die modereert voordat het wordt geprint.
De naam Brill geeft mij aan dat zijn hart niet in eerste instantie bij de palestijnen ligt.
Ergo, alle media moeten met verstand worden gelezen en voor een mening moeten diverse bronnen worden bekeken. Dat is het gevaar van media , velen kunnen of willen die moeite niet doen.
Het gaat hier om de vraag:
WIE heeft dat kleine maar o zo belangrijke zinnetje over de 4 miljoen gevluchte Irakezen verwijderd uit het oorspronkelijke bericht?
En WAAROM?!
Naar analogie van de Wet Openbaarheid Bestuur pleit ik voor een Wet Openbaarheid Redactionele Beslissingen die het mogelijk maakt om er achter te komen welke belangen en overwegingen hebben geleid tot een berichtgeving of een beoordeling die in strijd lijkt te zijn met het geafficheerde ongebonden en onafhankelijke karakter van een journalistiek medium en die zodoende de betrouwbaarheid van de journalistiek als democratisch instituut kan aantasten.
Het gaat om het soort transparantie dat van alle publieke organen wordt verlangd, maar waaraan de journalistiek zich structureel onttrekt. Hierdoor kan een oorspronkelijk journalistiek medium verworden tot een lobbyende, partijpolitieke, belangenbehartigende en/of commerciële organisatie, zonder dat iemand daar iets over mag en kan zeggen.