‘Terughoudendheid nodig van alle partijen,’ schrijft de commentator van de Volkskrant vandaag. Dat kan de nieuwbakken Kamermeerderheid in haar zak steken.
Gelukkig zijn er dus ook nog goede, onafhankelijke, betrouwbare en zelfstandig denkende journalisten. Vermoedelijk was het diezelfde verstandige commentaarschrijver die de eerste motie van Wouter Bos ‘voorbarig’ had genoemd. Hoe terecht dat vernietigende oordeel was, bleek wel toen die haastig moest worden bijgesteld door een tweede motie!
Hoe onbesuisd en onverantwoord het gedrag van de euforische nieuwe meerderheid in de Tweede Kamer was, bleek ook duidelijk uit het verslag van Michiel Kruijt en Marc Peeperkorn in de VK van vanochtend: “Pechtold neemt de Partij voor de Dieren voor zijn rekening.” Dit zinnetje vat het hele parlementaire schandaal bondig samen: Ervaren politieke krachtpatsers als Pechtold, Bos en Dijsselbloem hebben hard ingepraat op kersverse Kamerleden om hun stem te geven een pogingen van Bos en Pechtold om hun smadelijke verkiezingsnederlagen te doen vergeten. Kamerleden stemmen dan wel zonder last of ruggespraak, maar niet zonder een forse dosis peer pressure. De fractiediscipline die is uitgeoefend om een Kamermeerderheid te forceren, is van Sovjet-kaliber.
Landsbelang en de gevoeligheid en complexiteit van vraagstuk speelden in dit machtsspel geen enkele rol. En ook niet het feit dat veel Kamerleden die de moties ‘steunden’ nog nauwelijks zelfstandig de weg naar wc en koffiemachine weten te vinden. Hier zijn democratische middelen en methoden misbruikt voor zaken die met algemeen belang niets te maken hebben. Als een echte uitvoerende macht heeft de Kamer belangen van individuele gevallen behartigd.
Waar blijft ondertussen de kritiek op journalisten, commentatoren en presentatoren die met hun hetzes en hypes ook nu weer de richting en inhoud van de politieke agenda probeerden te beïnvloeden? Zij vormen zij een steeds groter gevaar voor ons democratisch bestel, omdat zij (in tegenstelling tot de door hen gecontroleerde en bekritiseerde politici), níet zijn gekozen, géén democratisch mandaat en ook geen verantwoordingsplicht hebben. Zij hoeven ook geen openheid te verschaffen over hun agenda, achtergrond en loyaliteiten, noch over de belangen die zij dienen. (Geen enkele journalistieke website verschaft dezelfde achtergrondinformatie als www.parlement.nl.) Hoezeer dit alles leidt tot een scheefgroei in ons democratische krachtenveld, is de afgelopen dagen weer pijnlijk duidelijk geworden. Deze ontwikkeling verdient meer aandacht, maar wie wil, kan en dúrft die te geven? En wie zou de uitkomsten moeten publiceren?
De burgers moeten dus zelf optreden als waakhonden van hun democratische belangen, en niet alles geloven wat hun door de journalistiek onder het mom van verslag en duiding wordt gepresenteerd. Iedereen kon immers zien, horen en beluisteren welke rol de media in deze ernstige constitutionele crisis heeft gespeeld. Beurtelings sinistere en bespottelijke foto’s van minister Verdonk, suggestieve koppen, sturende interviews en schampere verslagen, eenzijdige analyses, smalende commentaren en columns, zelfs de selecties van geselecteerde ingezonden brieven, allemaal dienden zij maar één doel: ‘Dat mens’ moest weg. Het is bemoedigend dat dát niet gelukt is, maar is er iemand verbaasd dat het aanzien van de politiek steeds verder daalt. Dacht u heus dat dit alleen aan politici lag? Denk nog eens goed na en houdt uw ogen en oren goed open. Het gaat immers om ons aller landsbelang
Aanbevolen! Spijker op zijn kop.
Afwijkende meningen lees ik graag. Binnen de VK-blogs een eigen geluid. Prima! Maar de toelichting deugt niet. Het is als een menukaart die meer te bieden heeft dan het diner zelf.
Je kunt de politiek-strategische manoeuvres afkeuren, omdat het je inhoudelijk niet uitkomt. Maar zo is de politieke mores al sinds de grieken dachten de democratie uitgevonden te hebben. Lobbyen, wandelgangenoverleg, informele contacten, beinvloeding horen bij het machtsspel dat inherent is aan politiek. Met deze instrumenten zijn ook heel goede zaken gerealiseerd in dit land.
Het is bijna helemaal waar wat je schrijft, Cultuurdomein, maar in je rijtje van democratische instrumenten ontbreken nog weerwoord, tegenspraak en kritiek. In die lacune wil dit weblog graag voorzien.
Inhoudelijk ben ik het trouwens helemaal niet zo oneens met de motie-Dijsselbloem, maar wel met de manier-waarop. Van de uitgeprocedeerden is in lange procedures vast komen te staan dat zij juist géén ‘asielzoekers’ zijn. (Die foutieve term wordt echter bewust gehandhaafd om de onjuiste suggestie te wekken dat Nederland echte vluchtelingen en asielzoekers zou weigeren resp. uitzetten.) Niettemin zijn opeenvolgende regeringen verantwoordelijk voor het feit dat hun valse hoop en verwachtigen niet tijdig, overtuigend en effectief zijn gelogenstraft. De velen die inmiddels zijn ingeburgerd en wier kinderen hier op school zitten, hebben inmiddels een ‘uit wanhoop geboren recht’ (Yehoshua) op een permanente verblijfstitel.Reactie is geredigeerd
@robert,
waarom scherm jij zo met de term landsbelang. Ook de VVD-ministers die blijven zitten doen dat zgn. uit landsbelang. http://www.volkskrantblog.nl/bericht/92872 greep ook in vanwege het landsbelang.
Een beetje bescheidenheid graag….Reactie is geredigeerd
Dag Sefke. Het is waar dat er over landsbelang heel verschillend kan worden gedacht. Jij hebt daar kennelijk andere ideeën over dan het kabinet, de Kamer en ik. Verstandige en gewetensvolle politici leggen zich nu gelukkig neer bij de oplossing van het kabinet voor de ernstige crisis waarin ons land dreigde te vervallen. Alleen de pers en mensen met kwade bedoelingen zijn immers blij met zo’n crisis waar geen enkel redelijk belang mee gediend is.
Wat Pinochet betreft: NOS-correspondente Marion van Royen was stomverbaasd over het grote aantal aanhangers dat hij in zijn land had. Die zijn er natuurlijk al die tijd geweest, maar journalisten zijn nu eenmaal graag selectief in wat zij willen weten en op hun beurt willen publiceren. Ook Stalin, Hitler, Mao Zedong, Franco, Saddam Hoessein en Ariel Sharon hebben nog steeds veel aanhangers die heel andere ideeën hebben over landsbelang dan de meesten van hun landgenoten.
Hoe dan ook: Ik deel de opvatting van regering en Kamer over ons landsbelang en ben blij dat ons land regeerbaar blijft. Zij die liever vissen in het troebele water van maatschappelijke tegenstellingen en onrust, krijgen voorlopig dus niet hun duistere zin. En wat de pers betreft: Ach, die verzint wel weer een nieuwe hetze of hype om de oplagecijfers op peil te houden en de eigen onmisbaarheid aannemelijk te maken.Reactie is geredigeerd
Cultuurdomein / 14-12-2006 13:00
… Lobbyen, wandelgangenoverleg, informele contacten, beinvloeding horen bij het machtsspel dat inherent is aan politiek. Met deze instrumenten zijn ook heel goede zaken gerealiseerd in dit land.
Reactie:
Zou je voorbeelden kunnen noemen? Voorzet: De Betuwelijn, de HSL door de polder, onderwijshervormingen, JSF, privatisering (maal x), Irakbeleid, Afghanistanbeleid, …
@robert,
als je het niet met jouw beoordeling eens bent wil niet zeggen dat je daarmee ook gelijk in troebel water vist, zoals jij suggereert.