De onvriendelijkheid en gebrekkige functionaliteit van PCM's internetproducten.

De grote verschillen in functionaliteit en klantvriendelijkheid van de internetedities van Amerikaanse en Nederlandse kranten roepen de vraag op waarom Volkskrant en NRC hun lezers opzadelen met zulke harkerige elektronische producten. Misschien was Pink Roccade toch niet zo’n goede keus.

Behalve de nieuwsbrieven van de PCM-kranten Volkskrant en NRC Handelsblad ontvang ik als geregistreerde (en betalende) klant dagelijks de elektronische edities van New York Times en Washington Post. Het verschil in klantvriendelijkheid wordt al meteen duidelijk bij het openen van de elektronische edities. NYT begroet mij al geregistreerde lezer met ‘Welcome, rvanwaning’ en WP met ‘Hello rvanwaning’. Kom daar maar eens kom bij hun Nederlandse zusters. Aan hen moet je je iedere dag weer voorstellen door in te loggen. Helaas blijft het niet bij dit verschil in hoffelijkheid.

Wie een zin, alinea of desnoods een heel artikel uit NYT wil citeren, hoeft die alleen maar te selecteren en te kopiëren naar zijn e-mail programma. Wie dat probeert bij een artikel uit de internetedities van NRC of Volkskrant, krijgt meteen een snauw: ‘Op alle artikelen uit de Volkskrant rust auteursrecht. Voor het overnemen van artikelen dient u vooral schriftelijke toestemming te hebben verkregen van de Volkskrant. Zie http://www.volkskrant.nl/copyright voor meer informatie.” Dit geldt dus ook voor abonnees en zelfs voor een enkele regel of alinea!

Ook bij het afdrukken blijkt het verschil in functionaliteit en klantvriendelijkheid tussen de Nederlandse en andere kranten als New York Times, Washingtom Post, Die Zeit, Le Figaro etc. schrijnend groot. Een ‘tekstversie’ is bij de buitenlandse kranten écht een tekstversie: Alleen tekst, behalve een mooie kop en datumvermelding nauwelijks opmaak, maar wel keurig en goed leesbaar op A4-formaat en met kopieerbare ascii-tekst. Bij Volkskrant en NRC is dit duidelijk te veel gevraagd. De opgevraagde artikelen worden zelfs in de ‘printversie’ aangeboden in het onhandige pdf-formaat, compleet met ongevraagde en vaak overbodige illustratie (die bovendien vaak bij een ander artikel hoort!). De ‘tekstversie’ ziet er werkelijk niet uit, bevat geen datum (!) en geen icoontje voor het afdrukken. Om te printen moet je het Ctrl+p indrukken, maar dat staat nergens en er zijn vast mensen die dat niet weten.

Op 17 november 2004 schreef ik aan Folkert Jensma, hoofdredacteur van NRC Handelsblad: “Als men van een groot artikel of een artikel met een heel grote foto probeert om de Originele versie’ te printen, past niet alle tekst op een A4. Het uitprinten van het artikel in pdf-formaat levert zulke kleine letters op, dat de tekst zonder loupe niet te lezen is. Bij het het uitprinten van de tekstversie krijgt men de waarschuwing dat voor het ‘overnemen van het artikel toestemming van de auteur nodig is’, of zoiets. De helpdesk kon mij niet helpen, omdat zij het zelf het hoe en waarom ook niet wisten.”

Jensma reageerde op 19 januari 2005: “Bij grotere artikelen van meer dan een halve pagina (incl. illustratie) kwam ik inderdaad ook in problemen – door mijn printerinstelling ‘ grote pagina’s verkleinen naar paginaformaat’ leverde mijn printer dan een onleesbare afdruk van een te veel verkleinde pagina op. Als ik die instelling ‘afvink’ kan ik wel tot leesbare prints komen, maar heb dan weer moeite met het selecteren van het juiste onderdeel van zo’n pagina. en mijn printer (of de pdf software) verdeelt de printopdracht niet automatisch over meerdere a viertjes. Dat bleek bijvoorbeeld het geval bij de brievenpagina, die elektronisch als een geheel gold. Ik zal laten nazien of daar iets aan te doen valt in de webeditie. Anders is natuurlijk een goed alternatief uitwijken naar het krantenarchief waar brieven wel apart als bestand in worden opgenomen en daar inderdaad prima zijn af te drukken. De printfaciliteit in de webeditie is dus inderdaad nog niet perfect. De schaar was en is toch een prima uitvinding”

Later in 2005 probeerde ik het nog een keer (ditmaal bij de Volkskrant) om de printfaciliteit van de internetkrant te laten verbeteren, maar dat leverde louter ofwel onbegrijpende of laconieke reacties op, zoals van VK-internetredacteur Patrick Engelsma: “Het is mogelijk wat verwarrend, maar u kunt toch van elk artikel een tekstversie en een printversie opvragen? De printversie is inderdaad met de hele opmaak, maar dan wat aangepast voor de printer. Sommige lezers willen de opmaak en foto in hun print wel graag terugzien. De tekstversie is wat het is – tekst onder elkaar, geen opmaak, geen foto’s. Voor wat u wil, doet u er goed aan voortaan de tekstversie te kiezen en deze vervolgens te printen.”

Engelsma had ook gewoon kunnen schrijven ‘Beste lezer, bekijk het maar, maar val ons verder niet lastig, want ten eerste zijn wij onfeilbaar, ten tweede zijn wij als journalisten per definitie boven alle kritiek verheven en ten derde hebben wij een pesthekel aan lezers met hun eeuwige gezeur.’

We zijn nu bijna twee jaar verder, en nog steeds is de printfaciliteit van de PCM-kranten niet op het niveau van andere grote kranten. Kranten hebben zij het te druk met het bekritiseren van de politiek om hun eigen functioneren waar nodig te verbeteren.