In de Volkskrant van 2 november jl. stond een artikel over een rabbijn die in Amsterdam en in bijzijn van premier Balkenende had verklaard dat leden van zijn Eigen Volk alleen met andere leden van het Eigen Volk moeten trouwen en alleen Eigen Volk-gezinnen mogen stichten. Zij mogen dus niet mengen met Andere Volken. Eigen Volk-kinderen mogen alleen naar Eigen Volk-scholen waar zij alleen Eigen Volk-onderwijs mogen ontvangen. Als dat niet gebeurt, gaat de identiteit van het Eigen Volk verloren en pleegt het ‘spirituele zelfmoord’.
Ik was benieuwd of hier nog reacties op zouden komen in de brievenrubriek, maar nee. Dat is raar, want volgens mag mag men zulke dingen zelfs niet dénken.
Op dezelfde dag kon op het forum van Standpunt NL gediscussieerd worden over over de stelling “In Nederland moet je alles kunnen zeggen wat je wilt”. Eén van de discussies ging over Phlip Dewinter. Die werd natuurlijk een fascist en racist genoemd, omdat hij openlijk pleit voor behoud van identiteit, waarden, tradities, samenlevingscultuur etc. van zijn Eigen Volk, de Vlamingen. De verontwaardiging over de opvattingen van Dewinter doet wat selectief aan in het licht van de kennelijke acceptatie van bovenstaande rabbinale boodschap.
Mag een leidsman in Nederland inderdaad alles zeggen wat hij wil, mits het maar in Eigen Kring gebeurt? Maar mogen die opvattingen dan wel worden gepubliceerd, of moeten zij binnenskamers blijven? En wat doet onze minister-president dan bij zo’n gelegenheid?
Burgemeester Job Cohen sprak in de herdenkingsbijeenkomst van Theo van Gogh over mensen “die angstig opgesloten zijn in hun eigen groep en alleen maar kunnen denken in wij en zij, terwijl er maar één ‘wij’ is, en dat zijn de mensen die hier in Amsterdam en in Nederland met elkaar willen samenleven.” Daar ben ik het mee eens. Etniciteit met alle daarbij behorende metafysische rimram werkt nu eenmaal als een splijtzwam in het publieke domein van een seculiere samenleving op niet-etnische basis. Openlijke etnische profilering moet dus zo veel mogelijk worden vermeden, voordat het kan leiden tot scheidslijnen en kloven, belangentegenstellingen en conflicten tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Peter de Waard schreef in de Volkskrant van 29/11 jl. over Trevor Phillips, de belangrijkste adviseur van de regering-Blair voor minderhedenkwesties. Die zei o.a.:”Niemand mag klem zitten in zijn eigen groep. Met wie je werkt en met wie je vrienden bent, hangt niet samen met de etnische afkomst.” Phillips noemt dit de uitdaging van de 21ste eeuw, net zo als het doorbreken van de klassentegenstellingen de uitdaging was van de vorige eeuw. Exactly. Maar dit geldt dan ook voor álle bevolkingsgroepen, niet één uitgezonderd, om welke reden dan ook.
Ik begrijp niet waarom zo fel wordt geageerd tegen iemand die de samenlevingscultuur van zijn Eigen Volk wil behouden, terwijl iemand anders rustig kan pleiten voor de genetische zuiverheid van zijn Eigen Volk. En dat natuurlijk niet alleen in Nederland. Waar houdt zo’n pleidooi voor etnische exclusiviteit binnen een maatschappij op? Bij die Eigen Volk-scholen, of pas bij Eigen Volk-bedrijven, -banken, -media, -journalistiek, -opinies en -recensies? Daar mag zo’n Philip Dewinter (terecht!) zelfs niet van dromen, laat staan er vrijelijk over praten in bijzijn van onze premier Balkenende.
Ik wacht nog op een verstandig Commentaar van de Volkskrant op dit opmerkelijke verhaal. Of anders graag wat kritische brieven van lezers die niet bang zijn voor stigmatisering en verbanning naar de Goelag en Guantanamo van de correcte journalistiek.
Vrijdag 11 november 2005.
“Als er één volksvijand is, dan is het de duivel van de etniciteit – dat is onze vijand nummer één. Dit is het moment waarop de duivel van de etniciteit is begraven.”
(Amir Peretz, de pas gekozen leider van de Israëlische Arbeiderspartij, in zijn overwiningstoespraak op 10 nov 2005.)
Amir Peretz weet waar hij over spreekt. Hij is een sefardische jood die op 4-jarige leeftijd met zijn ouders verhuisde van Marokko naar Israël. Daar maakten de ashkenazim (joden die uit Midden- en Oost-Europa kwamen) de dienst uit. Omdat de Palestijnen nog veruit in de meerderheid waren, werden joden joden uit Noord-Afrika en Arabische landen aangespoord om zich ook in de nog jonge staat te vestigen. Daar vormden zij echter een onderklasse die op allerlei manieren werd achtergesteld en zelfs gediscrimineerd. Amir Peretz heeft zich via vakbond en vredesbeweging naar de top van de politiek gewerkt.
Amir Peretz noemt de investeringen in de nederzettingen op de Westoever en in de Gazastrook weggegooid geld. “Bouw Israël zelf op,” zegt hij.
(Bron: correspondent Alex Burghoorn, VK 11 nov ’05)
I heartily endorse Amir Peretz. rvw.
Robert VanWaning 