In zijn ‘recensie’ van het boek ‘De Israëllobby’ van John J. Mearsheimer en M. Walt besluit columnist/commentator/recensent Paul Brill met de opmerking dat hij er een ‘nare smaak’ aan heeft overgehouden. Zoals iedereen weet, is dit een nauwelijks verhulde manier om iemand van antisemitisme te betichten.
Ligt dit aan het (volgens mij interessante en soms zelfs schokkende) boek of aan het onderwerp? Kan het zijn dat Paul Brill té zeer bij het onderwerp betrokken om er een objectief en in journalistiek opzicht betrouwbaar oordeel over te geven?
Destijds vroeg ik mij dat ook af toen Paul Brills collega, Anet Bleich, het boek ‘Beyond Chutzpah’ van Norman G. Finkelstein recenseerde onder de titel ‘Norman Finkelstein gaat simplistisch tekeer’. (VK 24 november 2006). Dat was namelijk ongeveer het laatste wat men over dat boek kon zeggen. NRC-recensent Bas Blokker kwam in zijn recensie van die doorwrochte studie dan ook tot een geheel ander oordeel:
“Finkelstein gaat zeer gedetailleerd in op oud werk van voorlieden van de joodse anti-discriminatie organisatie Anti-Defamation League.” Volgens Blokker kwam Finkelstein, in tegenstelling tot zijn hysterische critici, juist naar voren als ‘een uiterst evenwichtige wetenschapper’. (NRC, 24-2-2006) Hetzelfde kan met recht worden gezegd over beide auteurs van ‘The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy’.
De nadruk die Paul Brill in zijn ‘recensie’ legt op onvolkomenheden in de rapportage van Mearsheimer en Walt (met volgens Brill ‘een karrevracht aan materiaal’) lijkt louter bedoeld om mensen ervan te weerhouden om het door hem ‘gerecenseerde’ boek te kopen en zelf een oordeel te vormen. Het middel van recensie wordt hier weer eens misbruikt voor een oneigenlijk, niet-journalistiek doel, namelijk belangenbehartiging, patronage c.q. cliëntelisme.
Deze ‘recensie’ laat in ieder geval zien dat Mearsheimer en Walt er niet ver naast zitten met hun oordeel dat iedere vorm van kritiek op de Israëlische zuivering en bezetting van Palestina (en op de morele en financiële steun daarvoor vanuit de diaspora) wordt beantwoord met allerlei vormen van stigmatisering en tegenwerking.
De hoofdredactie van ‘de Volkskrant’ moet de journalistieke betrouwbaarheid van deze zich als ‘onafhankelijk’ afficherende krant scherper bewaken om te vermijden dat zij een tribaal, sektarisch of anderszins gebonden en doelgericht karakter krijgt.
PS
Bovenstaande tekst stuurde ik oip 19 oktober 2007 als klacht naar de Ombudsman van de Volkskrant. Tot op heden, 21 november, heb ik geen enkele reactie ontvangen van de Ombudsman van de Volkskrant; zelfs geen ontvangstbevestiging. Soms krijgt men gelijk op een manier die men niet zou wensen.
Gepubliceerd door robertvanwaning
"Mij gaat het vooral om de waardering van het vrije debat als vehikel van maatschappelijke vooruitgang." (Wouter Bos.)
"Een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht." (Van Thillo.).
Dit 'weblog' is voornamelijk een openbaar archief van mijn bijdragen aan het openbare publieke debat over lokale Amstelveense kwesties op Amstelveen.Blog van oud-journalist Johan Bos. De ervaring heeft mij namelijk geleerd dat reacties en bijdragen aan het publieke discussies op openbare (want voor iedereen toegankelijke) platforms willekeurig worden gecensureerd en zelfs volledig worden verwijderd als de inhoud de redacteur, de webbeheerder of dienstdoende (altijd anonieme) moderator onwelgevallig is, ook al was er geen enkele regel van wet, fatsoen of gebruiksvoorwaarden geschonden. Dit heb ik meegemaakt op Stand.nl, op het Weblog van de Volkskrant, (kijk ook hier en hier) op Amstelveen Dichtbij en ook op Amstelveen.blog (Zoek met naar #Censuur).
Wie bezwaar maakt tegen dit soort ongrondwettelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, kan zonder opgave van reden, zonder mogelijkheid van verweer of bezwaar en zonder opgave van strafduur voor onbepaalde tijd worden verbannen uit het reactie- en discussieforum. Ik ben op die manier voor korte of langere tijd en zelfs permanent verbannen geweest uit alle bovengenoemde fora waaraan ik heb deelgenomen aan de publieke discussies, zonder dat ik ooit anderen persoonlijk heb beledigd, bedreigd, belasterd of op andere manier regels had geschonden.
Mijn opvattingen en meningen bevallen de redacties etc. kennelijk niet altijd. Zij maken graag misbruik van hun macht en van de mogelijkheid om onwelgevallige opinies te onderdrukken en zelfs om'lastige burgers' uit te schakelen van deelname aan het openbare discussies.
Het 'publieke debat' geeft dan ook geen betrouwbare weergave van wat er onder burgers aan opvattingen en opinies leeft. In Nederland worden meningsuitingen niet gecensureerd door de overheid maar door redacties van journalistieke media.
Laster, smaad en grove persoonlijke beledigingen zijn in de sociale media inmiddels zó gebruikelijk, dat aangiften daartegen bijna niet meer door het Openbaar Ministerie worden vervolgd. Zolang zij echter op grond van het het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn, zou dit - zeker in flagrante gevallen waarin mensen werkelijk erdoor worden beschadigd - wel moeten gebeuren. Anders moeten die artikelen uit het WvS worden geschrapt.
In onderstaande discussies staan veel gevallen van laster of lasterlijke suggesties.
U vindt die door met te zoeken naar #Laster of #Suggestie.
Verwijderde reacties vindt door te zoeken naar 'XXX Verwijderd'
Sommige daarvan heb ik aangemerkt als '#Censuur'.
Alle berichten van robertvanwaning weergeven
Gepubliceerd
6 gedachten over “Brill's recensie van 'De Israël-lobby' (Mearsheimer en Walt) was voorspelbaar, en dus misplaatst.”
De Volkskrant laat mensen met familie en andere banden met Israel verslaan over de joods-Palestijnse oorlog.
Toen de Peter Paul de Vries van de VEB betrokken raakte bij de ABN-Amro-zaak, wordt zijn vriendin, werkzaam bij het finaciele perbureau Dow Jones, door Dow Jones onmiddellijk geschorst.
De Volkskrant schendt deze norm van onafhankelijke berichtgeving op dagelijkse basis. De berichtgeving van de Volkskrant over deze oorlog is ernstig vervormd door deze vorm van belangenverstrengeling.
Dit is een ernstige aantasting van de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting, omdat het het vertrouwen in de pers ernstig ondermijnt.
Ik ben het geheel eens met Robert van Waning en Ruud Zweistra.
In zijn kritiek op het boek van Maersheimer & Walt noemt Brill een aantal andere lobbygroepen dan de joodse lobby om vast te stellen dat de Israëllobby niet de enige groep is in de Amerikaanse politiek die invloed heeft op de politiek. Maar de auteurs betwisten dat ook niet. Hun boek gaat over de joodse of Israëllobby primair en dat noemt Brill selectief.
Ten tweede wil hij aantonen dat de VS "wel degelijk de Israëlische regering op diverse momenten wat betreft de nederzettingenpolitiek heeft ingetoomd". Dit noem ik een godspé.
Het bewijs alleen al dat er sinds 1967 zoveel en zo ongeremd nederzettingen zijn gebouwd door Israël tot nu toe in de "bezette gebieden"
moet voldoende zijn. Op beslissende momenten hebben de VS Israël nooit tegengehouden nederzettingen te bouwen.
Dat weet Brill net zo goed als ieder ander.
Tot slot: Brill zegt geen woord over de kwalijke tegenwerking en verdachtmakingen in de universitaire, de politieke en de mediawereld die de auteurs hebben ondervonden bij de publicatie van hun artikel en het boek.
Over deze partijdige recensie van Brill houd ik een nare smaak over.
kees van leeuwen
Dat Paul Brill niet neutraal staat t.a.v. ‘het’ conflict in het Midden-Oosten, is duidelijk voor iedereen die zijn commentaren volgt.
Dat is als columnist zijn goed recht, maar doet afbreuk aan zijn werk als recensent van een boek over dit ‘gevoelig’ onderwerp.
Het was daarom heel onverstandig om hem op deze belangrijke publicatie over een voor de regionale en wereldvrede vitaal onderwerp, los te laten.
Christen- en joodse zionisten in de VSA, verenigd in de ‘Israel lobby’, hebben wel degelijk een beslissende invloed op het beleid van de huidige Amerikaanse regering.
Zij instigeerden de catastrofaal-contraproductieve invasie van Irak en de heilloze Global War on Terror (GWOT), en sturen nu aan op een oorlog tegen Iran.
Waar de aanval op Irak op zich al heeft geleid tot deseastreuze gevolgen voor de veiligheid en stabiliteit in de regio , zou een aanval op Iran kunnen leiden tot een Armageddon – waarop overigens veel van deze religieuze fundamentalisten hopen.
Opeenvolgende Nederlandse kabinetten-Balkenende hebben het Amerikaanse beleid gesteund en blijven dat doen. De redenen daarvoor zijn deels gelegen in traditioneel Atlanticisme – ‘een trouwe bondgenoot van Amerika’ – maar ook in (religieuze) solidariteit van politieke parijen m.b.t. de bescherming van het ‘Beloofde’ cq ‘Heilige’ land Israel.
De invasie van Irak en de GWOT in het algemeen, hebben echter de veiligheid van ook Israel aanzienlijk veslechterd. Een aanval op Iran zou helemaal leiden tot onvoorstelbaar negatieve gevolgen.
Het is daarom hoog tijd dat in Nederland wordt geinventariseerd wie behoren tot onze (pro-Groot-)Israel lobby, zoals nu in de VSA gebeurt.
Zulks ter bescherming van een Israel en Palestina gegrondvest op vigerende VN/VR-resoluties, en ter bevordering van de wereldvrede.
Ook de besluitvorming t.a.v. de eventuele verlenging van onze Uruzgan-missie dient in dit licht te worden beoordeeld.
Wij nemen Paul Brill op bij de inventarisatie van de Nederlandse (Pro Groot)Israel-lobby:http://www.volkskrantblog.nl/bericht/149257
en hopen dat het onderwerp ook in onze Volkskrant een meer gedegen en onafhankelijke behandeling krijgt.
Voor betere – en onderling ook tegenstrijdige – recensies, zie onder:http://www.volkskrantblog.nl/zoek.php?qry=Israel+lobby&waar=alle
Do the Goyim Get to Register an Opinion Re Walt/Mearsheimer?
The latest negative review of Walt and Mearsheimer’s book was particularly baroque: Samuel G. Freedman in the Washington Post writing about the Christian concept of original sin and saying that W/M have that view of Israel (and nary a word about the separate road system in the Occupied Territories).I know my people don’t control the news media, but in reflecting on the many print reviews of The Israel Lobby (good and bad, but mostly bad), I’m struck by how many of them have been penned by Jews.
Michael Lerner, David Remnick, Richard Cohen, Jeffrey Goldberg, Leslie Gelb, Samuel Freedman. Maybe I’m missing some gentile voices, but isn’t there some value in diversity here?
Could someone have assigned the book to James Baker, Francis Fukuyama, Fritz Hollings or Jimmy Carter?
You say, Well we know what Hollings and Carter would say. Maybe. But we knew what Freedman would say. Mearsheimer says he unloaded on their paper last year.
Besides, if Freedman and Gelb are right and America, i.e., non-Jews, actually love Israel because of shared interests and democratic values, not because of any lobby, shouldn’t the editors of America put reviewers to the test?
(Shmuel Rosner made a related point last year during the Carter book uproar. He noted that only Jews were resigning in protest from the Carter Center board.)http://www.philipweiss.org/mondoweiss/2007/10/do-the-goyim-ge.html
Iemands etnoculturele, religieuze of welke andere achtergrond dan ook is alleen relevant als (en dan voor zover) die kennelijk voor hem zelf in zijn doen en laten een rol speelt, in het algemeen of in bepaalde situaties.
Of de auteur van een publicatie joods is, doet daarom ook alleen ter zake als dit kennelijk van invloed is op de keuze van onderwerpen en het (voor)oordeel daarover.
Paul Brill mag natuurlijk net als iedereen schrijven over Israël, het jodendom en daaraan gerelateerde onderwerpen, maar als hij dit doet in een zich als ongebonden en onafhankelijk afficherende krant, dan moet hij kenbaar maken dat zijn joodse achtergrond van invloed is op zijn weergave en zijn oordeel. Verborgen agenda’s zijn onverenigbaar met integere (ongebonden, onafhankelijke, belangenloze en dus betrouwbare) journalistiek.
Het is zeker niet ‘ongepast’ om een verband te zien tussen Brill’s afkraken van het rapport en het boek over ‘De Israël-lobby’ van Mearsheimer en Walt en zijn niet-aflatende oorlogshetze tegen Iran, iets waar alleen Israël (en ‘dus’ de V.S.) bij gebaat denken te zijn.
Wie een ander oordeel heeft, laat zich wellicht leiden door overwegingen die in de Grondwet terecht verboden worden.Reactie is geredigeerd
Robert VanWaning 
De Volkskrant laat mensen met familie en andere banden met Israel verslaan over de joods-Palestijnse oorlog.
Toen de Peter Paul de Vries van de VEB betrokken raakte bij de ABN-Amro-zaak, wordt zijn vriendin, werkzaam bij het finaciele perbureau Dow Jones, door Dow Jones onmiddellijk geschorst.
De Volkskrant schendt deze norm van onafhankelijke berichtgeving op dagelijkse basis. De berichtgeving van de Volkskrant over deze oorlog is ernstig vervormd door deze vorm van belangenverstrengeling.
Dit is een ernstige aantasting van de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting, omdat het het vertrouwen in de pers ernstig ondermijnt.
Ik ben het geheel eens met Robert van Waning en Ruud Zweistra.
In zijn kritiek op het boek van Maersheimer & Walt noemt Brill een aantal andere lobbygroepen dan de joodse lobby om vast te stellen dat de Israëllobby niet de enige groep is in de Amerikaanse politiek die invloed heeft op de politiek. Maar de auteurs betwisten dat ook niet. Hun boek gaat over de joodse of Israëllobby primair en dat noemt Brill selectief.
Ten tweede wil hij aantonen dat de VS "wel degelijk de Israëlische regering op diverse momenten wat betreft de nederzettingenpolitiek heeft ingetoomd". Dit noem ik een godspé.
Het bewijs alleen al dat er sinds 1967 zoveel en zo ongeremd nederzettingen zijn gebouwd door Israël tot nu toe in de "bezette gebieden"
moet voldoende zijn. Op beslissende momenten hebben de VS Israël nooit tegengehouden nederzettingen te bouwen.
Dat weet Brill net zo goed als ieder ander.
Tot slot: Brill zegt geen woord over de kwalijke tegenwerking en verdachtmakingen in de universitaire, de politieke en de mediawereld die de auteurs hebben ondervonden bij de publicatie van hun artikel en het boek.
Over deze partijdige recensie van Brill houd ik een nare smaak over.
kees van leeuwen
Dat Paul Brill niet neutraal staat t.a.v. ‘het’ conflict in het Midden-Oosten, is duidelijk voor iedereen die zijn commentaren volgt.
Dat is als columnist zijn goed recht, maar doet afbreuk aan zijn werk als recensent van een boek over dit ‘gevoelig’ onderwerp.
Het was daarom heel onverstandig om hem op deze belangrijke publicatie over een voor de regionale en wereldvrede vitaal onderwerp, los te laten.
Christen- en joodse zionisten in de VSA, verenigd in de ‘Israel lobby’, hebben wel degelijk een beslissende invloed op het beleid van de huidige Amerikaanse regering.
Zij instigeerden de catastrofaal-contraproductieve invasie van Irak en de heilloze Global War on Terror (GWOT), en sturen nu aan op een oorlog tegen Iran.
Waar de aanval op Irak op zich al heeft geleid tot deseastreuze gevolgen voor de veiligheid en stabiliteit in de regio , zou een aanval op Iran kunnen leiden tot een Armageddon – waarop overigens veel van deze religieuze fundamentalisten hopen.
Opeenvolgende Nederlandse kabinetten-Balkenende hebben het Amerikaanse beleid gesteund en blijven dat doen. De redenen daarvoor zijn deels gelegen in traditioneel Atlanticisme – ‘een trouwe bondgenoot van Amerika’ – maar ook in (religieuze) solidariteit van politieke parijen m.b.t. de bescherming van het ‘Beloofde’ cq ‘Heilige’ land Israel.
De invasie van Irak en de GWOT in het algemeen, hebben echter de veiligheid van ook Israel aanzienlijk veslechterd. Een aanval op Iran zou helemaal leiden tot onvoorstelbaar negatieve gevolgen.
Het is daarom hoog tijd dat in Nederland wordt geinventariseerd wie behoren tot onze (pro-Groot-)Israel lobby, zoals nu in de VSA gebeurt.
Zulks ter bescherming van een Israel en Palestina gegrondvest op vigerende VN/VR-resoluties, en ter bevordering van de wereldvrede.
Ook de besluitvorming t.a.v. de eventuele verlenging van onze Uruzgan-missie dient in dit licht te worden beoordeeld.
Wij nemen Paul Brill op bij de inventarisatie van de Nederlandse (Pro Groot)Israel-lobby:http://www.volkskrantblog.nl/bericht/149257
en hopen dat het onderwerp ook in onze Volkskrant een meer gedegen en onafhankelijke behandeling krijgt.
Voor betere – en onderling ook tegenstrijdige – recensies, zie onder:http://www.volkskrantblog.nl/zoek.php?qry=Israel+lobby&waar=alle
Do the Goyim Get to Register an Opinion Re Walt/Mearsheimer?
The latest negative review of Walt and Mearsheimer’s book was particularly baroque: Samuel G. Freedman in the Washington Post writing about the Christian concept of original sin and saying that W/M have that view of Israel (and nary a word about the separate road system in the Occupied Territories).I know my people don’t control the news media, but in reflecting on the many print reviews of The Israel Lobby (good and bad, but mostly bad), I’m struck by how many of them have been penned by Jews.
Michael Lerner, David Remnick, Richard Cohen, Jeffrey Goldberg, Leslie Gelb, Samuel Freedman. Maybe I’m missing some gentile voices, but isn’t there some value in diversity here?
Could someone have assigned the book to James Baker, Francis Fukuyama, Fritz Hollings or Jimmy Carter?
You say, Well we know what Hollings and Carter would say. Maybe. But we knew what Freedman would say. Mearsheimer says he unloaded on their paper last year.
Besides, if Freedman and Gelb are right and America, i.e., non-Jews, actually love Israel because of shared interests and democratic values, not because of any lobby, shouldn’t the editors of America put reviewers to the test?
(Shmuel Rosner made a related point last year during the Carter book uproar. He noted that only Jews were resigning in protest from the Carter Center board.)http://www.philipweiss.org/mondoweiss/2007/10/do-the-goyim-ge.html
Iemands etnoculturele, religieuze of welke andere achtergrond dan ook is alleen relevant als (en dan voor zover) die kennelijk voor hem zelf in zijn doen en laten een rol speelt, in het algemeen of in bepaalde situaties.
Of de auteur van een publicatie joods is, doet daarom ook alleen ter zake als dit kennelijk van invloed is op de keuze van onderwerpen en het (voor)oordeel daarover.
Paul Brill mag natuurlijk net als iedereen schrijven over Israël, het jodendom en daaraan gerelateerde onderwerpen, maar als hij dit doet in een zich als ongebonden en onafhankelijk afficherende krant, dan moet hij kenbaar maken dat zijn joodse achtergrond van invloed is op zijn weergave en zijn oordeel. Verborgen agenda’s zijn onverenigbaar met integere (ongebonden, onafhankelijke, belangenloze en dus betrouwbare) journalistiek.
Het is zeker niet ‘ongepast’ om een verband te zien tussen Brill’s afkraken van het rapport en het boek over ‘De Israël-lobby’ van Mearsheimer en Walt en zijn niet-aflatende oorlogshetze tegen Iran, iets waar alleen Israël (en ‘dus’ de V.S.) bij gebaat denken te zijn.
Wie een ander oordeel heeft, laat zich wellicht leiden door overwegingen die in de Grondwet terecht verboden worden.Reactie is geredigeerd
Een wel objectieve recensie gaf Maarten van Rossem in NRC Handelsblad:http://www.volkskrantblog.nl/bericht.php?id=164164