Nederland kan niets veranderen aan de situatie in het Midden-Oosten. Behalve analyses en commentaren leveren, mogen wij alleen Amerikaans wapentuig via Schiphol doorvoeren naar het oorlogsgebied. Zo laten wij zien hoe de machtsverhoudingen daar liggen en helpen wij mee om het bestaande machtsoverwicht te handhaven. Eén gekidnapte (maar levende) Israëlische soldaat is immers 150 dode Libanese burgers waard. En dat moet vooral zo blijven, vinden Bush, Rice, Cheney, Olmert, Van Baalen en de hele pro-Israël lobby.
Verder mogen wij ons alleen druk maken over wat er wordt gezegd en geschreven over het recht van Israël om aanval, invasie, bezetting, onderdrukking en staatsterreur als zijn beste verdedigingsmiddelen te kiezen. Dan is het prettig als iemand zich daarbij niet correct en zorgvuldig uitlaat. Bedankt, Jan Marijnissen, hier kunnen columnisten, commentatoren en parlementariërs weer dágen mee voort.
Gepubliceerd door robertvanwaning
"Mij gaat het vooral om de waardering van het vrije debat als vehikel van maatschappelijke vooruitgang." (Wouter Bos.)
"Een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht." (Van Thillo.).
Dit 'weblog' is voornamelijk een openbaar archief van mijn bijdragen aan het openbare publieke debat over lokale Amstelveense kwesties op Amstelveen.Blog van oud-journalist Johan Bos. De ervaring heeft mij namelijk geleerd dat reacties en bijdragen aan het publieke discussies op openbare (want voor iedereen toegankelijke) platforms willekeurig worden gecensureerd en zelfs volledig worden verwijderd als de inhoud de redacteur, de webbeheerder of dienstdoende (altijd anonieme) moderator onwelgevallig is, ook al was er geen enkele regel van wet, fatsoen of gebruiksvoorwaarden geschonden. Dit heb ik meegemaakt op Stand.nl, op het Weblog van de Volkskrant, (kijk ook hier en hier) op Amstelveen Dichtbij en ook op Amstelveen.blog (Zoek met naar #Censuur).
Wie bezwaar maakt tegen dit soort ongrondwettelijke inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, kan zonder opgave van reden, zonder mogelijkheid van verweer of bezwaar en zonder opgave van strafduur voor onbepaalde tijd worden verbannen uit het reactie- en discussieforum. Ik ben op die manier voor korte of langere tijd en zelfs permanent verbannen geweest uit alle bovengenoemde fora waaraan ik heb deelgenomen aan de publieke discussies, zonder dat ik ooit anderen persoonlijk heb beledigd, bedreigd, belasterd of op andere manier regels had geschonden.
Mijn opvattingen en meningen bevallen de redacties etc. kennelijk niet altijd. Zij maken graag misbruik van hun macht en van de mogelijkheid om onwelgevallige opinies te onderdrukken en zelfs om'lastige burgers' uit te schakelen van deelname aan het openbare discussies.
Het 'publieke debat' geeft dan ook geen betrouwbare weergave van wat er onder burgers aan opvattingen en opinies leeft. In Nederland worden meningsuitingen niet gecensureerd door de overheid maar door redacties van journalistieke media.
Laster, smaad en grove persoonlijke beledigingen zijn in de sociale media inmiddels zó gebruikelijk, dat aangiften daartegen bijna niet meer door het Openbaar Ministerie worden vervolgd. Zolang zij echter op grond van het het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn, zou dit - zeker in flagrante gevallen waarin mensen werkelijk erdoor worden beschadigd - wel moeten gebeuren. Anders moeten die artikelen uit het WvS worden geschrapt.
In onderstaande discussies staan veel gevallen van laster of lasterlijke suggesties.
U vindt die door met te zoeken naar #Laster of #Suggestie.
Verwijderde reacties vindt door te zoeken naar 'XXX Verwijderd'
Sommige daarvan heb ik aangemerkt als '#Censuur'.
Alle berichten van robertvanwaning weergeven
Gepubliceerd
6 gedachten over “Bedankt, Jan Marijnissen, hier kunnen ze weer dágen mee voort.”
Jan Marijnissen (trouwens heel de SP) is, als het om palestina gaan, een held.
Nederland zou heel veel kunnen doen.
Verbreken van de diplomatieke betrekkingen bijvoorbeeld met het land wat sinds 1947 alle VN resoluties aan z’n laars lapt, plus alle mensenrechten.
@Foppe,
Interesaant, maar oneindig veel effectiver is een handelsboycot. Meer dan de helft van Israel’s economische activieteiten is verbonden met Europa. Een handelsboycot onder eis van terugtrekking uit alle in 1967 bezette gebieden, en de zaak in binnen twee jaar geklaard.
Zoals ik al schreef was de toevallig vermoorde Zweedse minister Anna Lyndh, gezien als volgend Zweeds eerste minister, voorstander van een EU boycot van Israel.
Nederland kan natuurlijk niet op z’n eentje een EU boycoyt afkondigen, maar kan wel de diplomatieke betrekkingen verbreken.
Onze regering handelt daarmee volgens de grondwet die bevordering van het internationaal recht voorschrijft.
Ik denk dat het verbreken van die betrekkingen, het gebeurt natuurlijk niet, holocaust en zo, een diepe schok in Israel te weeg gaat brengen; en misschien is het het ene schaap wat over de dam is.
Wat we nu doen is moreel diep verwerpelijk, en zal ons zwaar worden aangerekend als de bordjes verhangen worden, als die dan nog ergens kunnen hangen.
Bij een handelsboycot kunnen ook de Palestijnse handarbeiders, sinasappelplukkers bijvoorbeeld, de dupe worden.
Er is iets anders waar ik me telkens over opwind. We zien nog steeds foto’s in niet de minste kranten (NRC/H en Volkskrant) van Israëlische slachtoffers van de huidige onlusten. Dat staat niet in verhouding tot het leed dat in het Midden-Oosten wordt aangericht, waarbij er toch veel meer Palestijnse en Libanese burgerslachtoffers te betreuren zijn dan joodse. Rouwende familieden van omgekomen Arabieren zien we nooit of zelden. Veel vaker staat joods leed op de foto in de krant.
Ik begrijp niet dat die (progressieve?) kranten daar de hele tijd mee doorgaan. Zijn het soms de persbureaus die met hun eenzijdige foto-aanbod de openbaarheid manipuleren? Joods-Amerikaanse persbureaus? Je mag het niet hardop zeggen, maar je gaat het wel denken.
Terrorisme wil zeggen met zo weinig mogelijk geld zoveel mogelijk mensenlijk leed veroorzaken. En daar zijn Israëlische strategen het beste in. De grootste terroristische daad in de geschiedenis van de mensheid zijn voor, en door Israëlische strategen bedacht. Ervaar het schokkende moment van de atoombommen op Nagasaki en Hiroshima als doeloos geweld, als blinde woede, en we zullen ontdekken dat er nog lang geen vrede is. Niet in het midden-oosten en niet in de wereld.
Want wie laat het laatste los?
Gegroet.
Jan Marijnissen (trouwens heel de SP) is, als het om palestina gaan, een held.
Nederland zou heel veel kunnen doen.
Verbreken van de diplomatieke betrekkingen bijvoorbeeld met het land wat sinds 1947 alle VN resoluties aan z’n laars lapt, plus alle mensenrechten.
@Foppe,
Interesaant, maar oneindig veel effectiver is een handelsboycot. Meer dan de helft van Israel’s economische activieteiten is verbonden met Europa. Een handelsboycot onder eis van terugtrekking uit alle in 1967 bezette gebieden, en de zaak in binnen twee jaar geklaard.
Zoals ik al schreef was de toevallig vermoorde Zweedse minister Anna Lyndh, gezien als volgend Zweeds eerste minister, voorstander van een EU boycot van Israel.
Nederland kan natuurlijk niet op z’n eentje een EU boycoyt afkondigen, maar kan wel de diplomatieke betrekkingen verbreken.
Onze regering handelt daarmee volgens de grondwet die bevordering van het internationaal recht voorschrijft.
Ik denk dat het verbreken van die betrekkingen, het gebeurt natuurlijk niet, holocaust en zo, een diepe schok in Israel te weeg gaat brengen; en misschien is het het ene schaap wat over de dam is.
Wat we nu doen is moreel diep verwerpelijk, en zal ons zwaar worden aangerekend als de bordjes verhangen worden, als die dan nog ergens kunnen hangen.
Bij een handelsboycot kunnen ook de Palestijnse handarbeiders, sinasappelplukkers bijvoorbeeld, de dupe worden.
Er is iets anders waar ik me telkens over opwind. We zien nog steeds foto’s in niet de minste kranten (NRC/H en Volkskrant) van Israëlische slachtoffers van de huidige onlusten. Dat staat niet in verhouding tot het leed dat in het Midden-Oosten wordt aangericht, waarbij er toch veel meer Palestijnse en Libanese burgerslachtoffers te betreuren zijn dan joodse. Rouwende familieden van omgekomen Arabieren zien we nooit of zelden. Veel vaker staat joods leed op de foto in de krant.
Ik begrijp niet dat die (progressieve?) kranten daar de hele tijd mee doorgaan. Zijn het soms de persbureaus die met hun eenzijdige foto-aanbod de openbaarheid manipuleren? Joods-Amerikaanse persbureaus? Je mag het niet hardop zeggen, maar je gaat het wel denken.
Terrorisme wil zeggen met zo weinig mogelijk geld zoveel mogelijk mensenlijk leed veroorzaken. En daar zijn Israëlische strategen het beste in. De grootste terroristische daad in de geschiedenis van de mensheid zijn voor, en door Israëlische strategen bedacht. Ervaar het schokkende moment van de atoombommen op Nagasaki en Hiroshima als doeloos geweld, als blinde woede, en we zullen ontdekken dat er nog lang geen vrede is. Niet in het midden-oosten en niet in de wereld.
Want wie laat het laatste los?
Gegroet.