Zoals columniste Anet Bleich over ‘het volk’ denkt, daar lusten de zwijnen geen parels van. “Wij zijn het volk!” schreef zij vanochtend (24/5) in haar column ‘Uitgeburgerd om een bagatel’ . Maar voel je vooral niet aangesproken, beste lezer, want sommige zwijnen zijn voor Bleich ‘more equal’ dan de rest (de meerderheid). Zij schrijft: “Wat Verdonk ‘het volk’ noemt, is niet meer dan een stel rancuneuze, van de politiek en de democratie vervreemde kleinburgers.”
Zo wordt iedereen die minister Verdonk niet per definitie ongelijk geeft en die niet vindt dat Rita Verdonk maar Ayaan Hirsi Magan de meeste en ernstigste fouten heeft gemaakt, bij het grof vuil gezet door de opinie-elite waarvoor de Volkskrant graag als spreekbuis optreedt. Veel publicisten hebben in deze krant onzin op nonsens gestapeld om vanuit een hoge morele positie Rita Verdonk zo kwaadaardig mogelijk af te kunnen schilderen en haar het leven nóg zuurder te maken dan het in haar zware, verantwoordelijke en hoogst ondankbare positie al is. (Verantwoordelijkheid is iets waar columnisten weinig last van hebben.)
Ik was van plan om alle onwaarheden en verdraaiingen en andere manipulaties van de werkelijkheid in mijn weblog op te sommen, maar daar was gewoon geen beginnen aan. De column van Bleich is echter exemplarisch, dus hierbij een paar van haar enormiteiten:
“Weggejaagd, uitgeburgerd, om een bagatel,” schrijft Anet. Dit is niet alleen pure demagogie maar het is ook nog eens onwaar. Ayaan Hirsi Magan is door niemand weggejaagd, en zeker niet door minister Verdonk van Vreemdelingenzaken. Ook als zou komen vast te staan dat Ayaan door haar beoordelings- en vormfouten nooit de Nederlandse nationaliteit heeft verkregen, dan behoudt zij gewoon haar internationaal erkende vluchtelingenstatus. Niets weerhoudt haar om alsnog een correct naturalisatieverzoek in te dienen. Nóg beter zou het zijn als haar het Nederlanderschap officieel wordt aangeboden (hopelijk met terugwerkende kracht) op grond van haar grote verdiensten voor ons land en vele hier en elders wonende mensen.
Dat Ayaan Hirsi Magan door Rita Verdonk zou zijn ‘uitgeburgerd’, is ook lariekoek. Ayaan is zo geïntegreerd als maar kan, en zij had hier ook gewoon als Nederlandse burger in alle rust en veiligheid kunnen blijven wonen, als multiculturalisten als Anet Bleich het maatschappelijke wegennet en -verkeer niet dermate hadden verwaarloosd, verziekt en door elkaar gegooid dat niemand meer weet aan welke kant hier wordt gereden, waardoor botsingen en zelfs opzettelijke aanrijdingen onvermijdelijk zijn geworden.
Wie het zonder dwingende noodzaak opgeven van een valse identiteit als een ‘bagatel’ beschouwt, is een anarchist. In sommige gevallen is dit onvermijdelijk, in andere situaties zelfs iets om trots op te zijn, maar bij Anet Bleich gaat het om een koket soort salon-anarchisme waarmee in bepaalde kringen te scoren valt. Gelukkig leven wij in een democratische rechtsstaat waarin wetgever en rechter tekst en bedoeling van de wetten en regels bepalen die door de uitvoerende macht moeten worden uitgevoerd en gehandhaafd en waar de executieve zich ook zelf aan moet houden. Dit gegeven wordt door de meeste columnisten gerespecteerd en zelfs gewaardeerd.
Mevrouw Bleich schrijft dat zij zich sinds de Schipholbrand ervoor geneert dat Rita Verdonk in de regering van dit (let wel: niet ‘ons’) land zit. Niet alleen die vreselijke brand is dus de schuld van Rita Verdonk, maar ook het feit dat zij het personeel in bescherming nam tegen overhaaste verwijten van het bovenvolk.
Volgens Bleich viel de grenslijn bij het Kamerdebat tussen beschaafd en onbeschaafd. Daarmee toont zij een pijnlijk gebrek aan kennis van (en respect voor) wetten en regels van onze democratische rechtsstaat en beschouwt zij botte demagogie en manipulatie van feiten kennelijk als uitingen van beschaving.
Voor Anet Bleich, erkend deskundige op het gebied van Somalische zeden en gebruiken, doet het niet ter zake of iemand uit dat land de naam van zijn grootvader of overgrootvader ‘als versiering’ toevoegt aan haar eigen naam. Zo denigrerend te spreken over een eeuwenoude cultuur gaat is niet alleen onbehoorlijk maar ook dom. Iedereen die niet verblind is door chauvinisme weet dat juist in landen zonder een traditie van een schriftelijk bevolkingsregister zeer strikte regels moeten gelden voor het geven en dragen van namen. Daar zijn namen geen versiering maar (nog meer dan hier) een middel tot identificatie. Juist door haar naam ‘Magan’ te vervangen door ‘Ali’ wist Ayaan dat zij zich zo onherkenbaar maakte voor familieleden. Anet Bleich noemt het doelbewust opgeven van een valse naam ‘een oneffenheidje’. Je moet er niet aan denken dat de wet en het recht door zulke mensen zou worden gehandhaafd.
“Iedereen weet dat je voorzichtig moet zijn met kritiek op journalisten,” zei de Nederlandse ambassadeur in Amerika tegen de correspondent van de Volkskrant (24/5). Het feit dat journalisten, commentatoren, presentatoren en columnisten over politici kunnen zeggen en schrijven wat zij willen, begint merkbaar te knagen aan het vertrouwen van de burgers in hun overheid zonder welke geen democratische rechtsstaat duurzaam kan functioneren.
Iemand als Anet Bleich mag een minister als Rita Verdonk rustig een ‘verkeerd geprogrammeerde computer’ noemen, of ‘een cyberachtige minister’, een ‘harteloze bewindsvrouwe’, een ‘vleesgeworden karikatuur van de daadkracht’, een ‘rechtse populiste’, maar als minister Verdonk het zou wagen om te suggereren dat deze columniste een beetje in de war is, dan is het land te klein en onze democratie acuut in gevaar. Dus kan Anet Bleich rebbelen wat zij wil, want er is toch niemand daar haar durft of kan tegenspreken.
Columnisme is een vitamine voor onze democratie die bij overdaad en verkeerd gebruik gevaarlijk kan zijn voor het systeem.
Robert VanWaning 
Anet Bleich, Verdonk, Melkert, het zijn van die salonsocialisten, die weinig meer met de werkelijkheid van arbeiders te maken hebben. Zelfs als ze emotie tonen zijn ze berekenend.
@ robert
Ik heb ook met stomme verwondering het artikel van anet gelezen. Ze is wat mij betreft finaal door de mand gevallen. Omdat ze hirshi een paar keer persoonlijk gesproken heeft is ze helemaal verkocht. Ach en die wet hoort geen wet te zijn, althans niet voor hirshi. Want die is zo aardig. Hypocriet van de bovenste plank.
Albert en Evy, het zou goed zijn als columns meteen prominent op het VK Weblog werden geplaatst, met de expliciete uitnodiging om daarop te reageren. Trouw doet het op die manier, en dat verdient navolging.
Als columnisten weerwerk en tegenspraak krijgen, gaan zij misschien nadenken over een opinie waar lezers wat aan hebben. De regel zou ook moeten zijn dat als een columnist even niets verstandigs te melden heeft, hij/zij gewoon een beurt moet overslaan.
Brieven van lezers zijn vaak interessanter en ook beter geschreven dan stukken van die overbetaalde heilige koeien uit eigen stal. De Volkskrant zou haar naam eer aandoen als zij meer gebruik maakte van schrijf- en denktalent ‘uit het volk’ van buiten de ivoren toren.
Columnisten als Anet Bleich schrijven te veel op de automatische piloot. Als zij niet wat meer haar best wil gaan doen, moet zij maar eens plaats gaan maken voor iemand die ons wél iets te vertellen heeft.
@ Robert
Een goede suggestie. Te vaak worden columns vanuit onderbuik gevoelens geschreven die vervolgens als een soort werkelijkheid gebracht worden. De volkskrant zou zich moeten realiseren dat zij voor de oplage wel afhankelijk zijn van "het volk".
Soms weet ik niet wat erger is, duidelijke onderbuikgeluiden of onduidelijke belangenbehartiging.
Waarom is iedereen toch opeens zo vóór Hirsi Magan? Wat is er veranderd, behalve dat zij nu de gevolgen van haar beoordelingsfouten op haar bordje heeft gekregen? Eerst kon Ayaan geen goed meer doen bij de opiniemakers, en nu is zij opeens een soort Jeanne d’Arc die door hen van de brandstapel moet worden gered.
Bij mij is het juist omgekeerd gegaan: Ik was altijd een fan van Ayaan, maar sta nu erg kritisch tegenover haar omdat zij nu te ver is gegaan en te weinig oog heeft gehad voor ons aller maatschappelijk belang.
Hoe dan ook, Ayaans marktwaarde in het internationale lezingencircuit is door deze affaire geëxplodeerd, terwijl zij gewoon haar Nederlandse paspoort behoudt (of alsnog krijgt). Eind goed, al goed. De Volkskrant mag trouwens best haar bewakers sponsoren, vind ik, als dank voor de vele kopij die zij heeft opgeleverd. The American Enterprise Institute is wat zakelijker ingesteld dan de Nederlandse overheid, want het weegt gewoon heel cynisch haar belang af tegen de kosten van haar beveiliging. Ayaan zal eerst haar ziel moeten verkopen voordat zij het AEI zes permanente bewakers waard is. Ik hoop oprecht dat haar niets zal overkomen.
@Robert
"Brieven van lezers zijn vaak interessanter en ook beter geschreven dan stukken van die overbetaalde heilige koeien uit eigen stal. De Volkskrant zou haar naam eer aandoen als zij meer gebruik maakte van schrijf- en denktalent ‘uit het volk’ van buiten de ivoren toren."
Mooie observatie, helaal mee eens. Op mijn weblog pleit Nico ook al vor een koerswijziging binnen de Volkskrant. De zelfingenomenheid van de journalisten zit een gezondere krant echter in de weg, ben ik bang. Met gezond bedoel ik minder wereldvreemd en minder subjectief.
Da’s een mooie, Robert:
Jeanne Hirsi Ali.
Albert, wat vind je van: Jeanne Hirsi Alias?
Overigens is mijn pleidooi voor meer artikelen van mensen uit het veld buiten de ivoren toren zeer zeker niet bedoeld als aanbeveling van mijzelf. Ik ben en blijf maar een gewone (kritische) burger die nooit zo goed zal kunnen schrijven als echte journalist en vele anderen. Het valt mij alleen op dat ingezonden brieven vaak interessant zijn, en soms ook zo goed geschreven. Ik zou dan graag meer van die mensen willen lezen.
Albert heeft mijn schrijfstijl ooit ‘archaïsch en houterig’ genoemd. Zulke kritiek is leerzaam, maar dat betekent niet dat je ervan leert schrijven..
@Robert
ik ben overwegend positief over jou. Je observaties kunnen zeer raak zijn. Je kritiek op de media is meestal raak.
Het maken van koppen is een vak apart.
De koppen boven jouw bijdragen zijn meestal te lang. Je stopt er teveel in.
Bedoelt Bleich met ‘volk’ de arbeiders?
Dat was wel een aardige kop geweest.
Ofschoon je geen vragen moeten opwerpen maar antwoorden geven.
Probleem-analyse-verhalen zijn belangwekkend.
Er staan op vrijdag of zaterdag een mij onbekende man en vrouw op de Forumpagina, die hun meninkjes ventileren. Het feit dat er een foto van die lui bij staat, voegt niets toe aan wat ze schrijven.
Ik ben het me je eens dat de meest interessante teksten in de krant vaak afkomstig zijn van schrijvers van ingezonden brieven.
In zo’n geval wil ik weten wie ze zijn, wat hun functie is.
Schrijvers naar de brievenrubriek worden nog steeds behandeld als oud vuil. Dat is zonde.
Verder moeten bloggers in alinea’s schrijven (en denken). Alinea’s op scherm moeten gescheiden worden door een witregel.
Korte tussenkopjes zijn ook aan te bevelen.
Bijdragen langer dan anderhalf scherm overschatten de concentratie van de lezer. Jij kunt nogal breedsprakig zijn.
Houd ook de gemiddelde woord- en zinslengte in de gaten. Daar is een formule voor.
@Robert
Ik vergeet de intro of lead nog. Dat zijn een paar zinnen, drie regels ongeveer, die je vet maakt. Daarin geef je een indicatie waar je bijdrage over gaat.
Anet Bleich heeft het over twee volken: ten eerste het wij-volk waartoe Bleich zichzelf en haar lezers rekent, en ten tweede het volk van Rita Verdonk en dat door de columniste in bruine tinten wordt geschilderd (rancuneus, anti-politiek, rigide, gezagsgetrouw) om het verschil tussen beide groeperingen duidelijk te maken.
Nu vind ik het zelf het denigreren van andere bevolkingsgroepen, zoals mevrouw Bleich duidelijk doet, nogal ‘bruin’. Voordat je het weet, zit je weer in een wij/zij-discussie waarbij ieder zelf de fouten maakt die hij/zij de ander verwijt.
Eigenlijk zouden de media aangestuurd moeten worden door academici uit de sociale faculteit.
Bleich heeft geschiedenis gedaan, Wagendorp is neerlandicus.
Als een hoofdcommissaris van politie socioloog is dan mag een hoofdredacteur van een kwaliteitskrant wel een academicus zijn die massacommunicatie heeft gestudeerd.
Het gaat erom onderscheid te kunnen maken tussen objectiviteit en subjectiviteit. Tussen waan van de dag en gebeurtenis. Tussen berichtgeving en beeldvorming. Tussen polarisatie en waarheidsvinding. Wat is het verschil tussen effectbejag en berichtgeving? Tussen incident en trend?
Wat is het verschil tussen rechts ‘volk’, links volk en a-politiek volk?
Welke zijn de functies van een krant? Een hoofdredacteur van enig niveau had Arnold Koper en Bleich teruggefloten. Om opinieleider te kunnen zijn in een krant, moet je toch echt hbo-niveau ontstijgen.
Niet elke academische discipline kan zonder meer terecht in de krant. Ik vind een studie massacommunicatie of sociologie aan te bevelen. Maar dat is allemaal toekomstmuziek. We zijn voorlopig ver verwijderd van wat ik een echte kwaliteitskrant zou willen noemen. Hbo-inbreng is niet genoeg.
Even los van Annet Bleich, we zijn nu een maand verder van de kwestie Ayaan Hirsi Ali: Rita Verdonk is niet verkozen tot lijsstrekker en kan dus nu haar besluit gewoon terugdraaien, wat ook zal gebeuren. Hirsi Ali mag volgens Somalisch recht, dus zit Ayaan ook volgens de Vreemdelingenwet en Rijkswet NLschap goed. Alle commotie was om politiek gewin van Verdonk. Bleich is zo gek nog niet.
Wát mag Ayaan, Betty? Maak die zin alsjeblieft eens af.
Je bent ook verder niet erg zorgvuldig. Minister Verdonk heeft immers geen ‘besluit’ genomen dat zij moet/kan terugdraaien. Het onderzoek waartoe zij heeft moeten besluiten op grond van het (omstreden) arrest van de Hoge Raad, gaat gewoon door. Ik verwacht dat Ayaan Hirsi Ali de Nederlandse nationaliteit gewoon zal behouden of die alsnog binnen zéér korte termijn zal verkrijgen, hopelijk met terugwerkende kracht.
Ik heb niet geschreven dat Anet Bleich gek is, want ik ben overtuigd van het tegendeel. Zij is vaak wel erg eenzijdig en bevooroordeeld. Haar laatste column ging over haar twee katten. Dat is een veilig en leuk onderwerp, maar moet dat zo veel ruimte innemen op de Forumpagina?
Ik zocht tevergeefs naar een analogie met de politieke werkelijkheid waar Anet Bleich meestal over schrijft. In de daartoe het meest voor de hand liggende situatie is de ene kat niet alleen ‘energieker, eigenwijzer, sneller en slimmer’ dan de andere, maar óók ‘ontegenzeggelijk sterker’. Díe vergelijking heeft Anet Bleich om begrijpelijke redenen vermeden, want geen kat bevuilt graag haar eigen nest.